Εγώ θα συνεισφέρω με δύο πράγματα.
Το ένα είναι ένα κείμενό μου, που συνοδεύει το παιχνίδι watch my watch που ξεκίνησα πριν από 6 χρόνια.
".....Ο χρόνος μοιάζει τόσο απόλυτα καθορισμένος. Σύμφωνα με την Φυσική ένα δευτερόλεπτο είναι το διάστημα του χρόνου κατά το οποίο ένα άτομο Καισίου 133, εκπέμποντας ακτινοβολία, πάλλεται 9.192.631.770 φορές. Και όμως. Εάν ο χρόνος είναι με τόσο συγκεκριμένο τρόπο προσδιορισμένος, η βίωσή του είναι εντελώς υποκειμενική. Όλοι μας καταλαβαίνουμε ότι ο χρόνος κυλά στη ζωή μας με διαφορετικούς ρυθμούς, ανάλογα με την διάθεσή μας, αλλά και πολλούς άλλους παράγοντες. Κατά τη διάρκεια μιας διαδρομής με τρένο η αίσθηση του χρόνου είναι εντελώς διαφορετική όταν διασχίζουμε μια κοιλάδα, από ότι όταν περνάμε ανάμεσα από βουνά. Η συνάντηση με ένα πρόσωπο που μας ενδιαφέρει κάνει τις ώρες να μοιάζουν με δευτερόλεπτα, ενώ μια αρνητική εμπειρία κάνει τα δευτερόλεπτα να μοιάζουν αιώνες. Παρόλα αυτά όλοι πιστεύουμε ότι έχουμε μια καλή αίσθηση του χρόνου. Ο χρόνος είναι συνέχεια παρών στην ζωή μας και νομίζουμε ότι δεν γίνεται με τίποτα να του ξεφύγουμε. Ποιος, όμως, μπορεί να βρει πόση ώρα ακριβώς κοιμήθηκε, μόλις ανοίξει τα μάτια του;
Ο άνθρωπος από την αρχή της ιστορίας του ενδιαφέρθηκε για τον χρόνο. Αρχικά, ο λόγος που τον έκανε να καταπιαστεί με το εγχείρημα της μέτρησης του χρόνου, ήταν η ανάγκη να οργανώσει τη ζωή του, ώστε να μπορέσει να γίνει πιο αποτελεσματικός και να αντιμετωπίσει την φύση και τα προβλήματά του. Στην αρχή χρησιμοποίησε για τον σκοπό αυτό την ίδια τη φύση και την περιοδικότητα που υπήρχε σε αυτήν. Η κίνηση του ήλιου, της σελήνης, οι αλλαγές των εποχών και η περιοδικότητα της αγροτικής ζωής ήταν για τον άνθρωπο τα στοιχεία με τα οποία σιγά-σιγά διαμόρφωσε το ημερολόγιο που εμείς σήμερα θεωρούμε δεδομένο.
Μας φαίνεται περίεργο να σκεφτούμε ότι ο χρόνος δεν ήταν πάντα τόσο σημαντικός στην ζωή των ανθρώπων. Και η αλήθεια είναι ότι σήμερα ο χρόνος καθορίζει τα πάντα στη ζωή μας. Ακόμη και τις βιολογικές μας ανάγκες. Συχνά λέμε: «Δύο πήγε η ώρα. Πρέπει να φάω».
Αφού λοιπόν ο άνθρωπος κατάφερε να βρει τον τρόπο με τον οποίο θα έκοβε τον χρόνο σε μικρά κομματάκια, προσπάθησε να τον μετρήσει. Στην αρχή το έκανε αυτό παρατηρώντας τα αστέρια του ουρανού, ή στην Αίγυπτο την στάθμη του Νείλου. Στην Αρχαία Ελλάδα έφτιαξε ηλιακά ρολόγια και διάτρητα κύπελλα με νερό, τις κλεψύδρες. Η πρώτη καταγραφή του χρόνου με την έννοια των ωρών προήλθε από το χτύπημα της καμπάνας στις εκκλησίες. Ήταν η εποχή που η εκκλησία καθόριζε την καθημερινή δραστηριότητα των ανθρώπων και για το λόγο αυτό ήταν αυτή που έδινε την ώρα. Το ρολόι τσέπης πρωτοπαρουσιάστηκε το 1500 και ήταν μια επανάσταση, αφού μαζί με αυτό εισήχθη και η έννοια του προσωπικού χρόνου. Ο άνθρωπος είχε πλέον την δική του ώρα. Το ρολόι χειρός παρουσιάστηκε σε μεμονωμένες περιπτώσεις πριν από ενάμιση αιώνα και θεωρήθηκε μεγάλη ιδιορρυθμία, ενώ σήμερα «μετράει» μόλις έναν αιώνα ζωής.
Σήμερα, σε μια εποχή όπου ο χρόνος βρίσκεται παντού, από το ταμπλό του αυτοκινήτου και το κινητό τηλέφωνο μέχρι την καφετιέρα και μάλιστα με μεγάλη ακρίβεια, το ρολόι απελευθερώνεται από τον «στενό» του προορισμό να δίνει την ώρα. Άλλωστε οι καλές –αλλά και οι δύσκολες– στιγμές δεν μετριούνται με ακρίβεια δευτερολέπτου. Χάραμα, πρωινό, μεσημέρι, δειλινό, νύχτα. Το ίδιο και οι αναμνήσεις μας. Ήταν λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα όταν ζήτησα την γυναίκα μου σε γάμο. Τώρα μπορεί να ήταν και 20:17΄:43΄΄– αλλά ποιος νοιάζεται; COPYRIGHT C.STIKAS 2004....."
Το άλλο είναι μια σειρά από βίντεο αφιερωμένα στον Stephen Hawking, που κάτι ξέρει παραπάνω...
http://clepsydre.gr/read_article.php?id=351
Φιλικά
Κωστής
...και δουλεια να μην εχω θελω συνεχεια να ξερω τι ωρα ειναι και ποση περασε.. 
