ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΗΧΑΝΗ;
Δημοσιεύτηκε: Δευ Ιουν 29, 2009 1:14 am
Όσοι με γνωρίζουν προσωπικά ξέρουν ότι είμαι ένας άνθρωπος χωρίς ταμπού. Μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό. Το να μην έχεις ταμπού στην ερωτική σου ζωή είναι το πιό εύκολο. Το πετυχαίνουν πολλοί και πολλές, συχνά όχι της καλύτερης ποιότητας. Το δύσκολο –και αυτό που εννοώ εγώ όταν λέω ότι δεν έχω ταμπού- είναι να μπορείς να είσαι ανοιχτόμυαλος και να διατηρείς την ελεύθερη σκέψη σου στα σοβαρά θέματα. Στην δουλειά σου και την υπόλοιπη κοινωνική δραστηριότητά σου. Να μπορείς να πεις αυτό που σκέφτεσαι, αλλά και να έχεις το θάρρος να εξακολουθείς να το λες, όταν καταλαβαίνεις ότι δεν σου «βγαίνει σε καλό» ή ότι οι άλλοι το παρεξηγούν.
Το θέμα των φόρουμ με απασχολεί λίγο καιρό, αλλά με έχει διδάξει πολλά. Όπως γνωρίζετε ξεκίνησα (όπως όλοι) να γράφω αλλού, αλλά η τροπή που πήρε η εκεί πραγματικότητα με έκανε, όχι απλώς να μου απαγορευτεί η συμμετοχή, αλλά –ακόμη πιο σημαντικό- να μην έχω διάθεση, αφού δεν έχω εμπιστοσύνη να γράψω κάτι σε έναν χώρο μη προστατευμένο και αλλοπρόσαλλο, με «κανόνες» που εφαρμόζονται χωρίς λογική και κατά περίπτωση. Έτσι δεν μπορώ να σχολιάσω τα ενδιαφέροντα κείμενα του φίλου Μαδιά, ο οποίος επίσης φαντάζομαι ότι θα επιθυμούσε να βρίσκει μια καλύτερη ανταπόκριση από το «Moonwatch, Ελέησον», που αποτελεί την συνήθη απάντηση που λαμβάνει 99 στις 100 φορές.
Τον προσκαλώ λοιπόν δημοσίως, όχι σε μονομαχία, αλλά σε συζήτηση, στο watchfunclub, όπου πιστεύω ότι εκτός από τον γράφοντα υπάρχουν και άλλοι (warover, eis, megalos, stefmac, stardrive κα) που μπορούν να απαντήσουν στο «αμίληκτο» συχνά ερωτηματολόγιό του.
Λοιπόν αφού ο συμπαθής και «ζωηρός» φίλος Μαδιάς με ανέφερε στο σχετικό τόπικ που έφτιαξε (και όπως πάντα χαρακτηρίζεται από το ενδιαφέρον που έχουν πάντα τα γραφόμενά του) και εγώ θα του απαντήσω εδώ που μπορώ να απαντήσω (χωρίς λογοκρισία).
Κατ’ αρχάς θα παραθέσω το επίμαχο κομμάτι από την συνέντευξη που είχα την χαρά να πάρω στον κ. Gerald Dubois και δημοσιεύεται στο περιοδικό μου WOW στο πλαίσιο του αφιερώματος που έκανα για τα 40 χρόνια από την παρουσίαση των πρώτων αυτόματων χρονογράφων, ανάμεσα στους οποίους ξεχωριστή θέση κατέχει ο calibre 11, που υπήρξε το δημιούργημά του. Τα λόγια του έχουν ως εξής:
«….Σας το λέω χωρίς καμία επιφύλαξη. Αν πάρετε έναν μηχανισμό που έχει κατασκευαστεί εξ’ ολοκλήρου στο χέρι από το μηδέν, δηλαδή το αντίθετο από αυτό που είναι ένας Valjoux 7750, δηλαδή έναν μηχανισμό που παράγεται εδώ και δεκαετίες σε τεράστιες ποσότητες από την πιο άρτια βιομηχανική αλυσίδα, ο πρώτος μπορεί να έχει μεγάλη συλλεκτική αξία λόγω εργασίας και σπανιότητας, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να έχει την ίδια ακρίβεια και τις ίδιες επιδόσεις ενός Valjoux 7750. Το ίδιο ισχύει και για τους μηχανισμούς της Rolex. Έχουν κάνει τόσα εκατομμύρια φορές τον ίδιο μηχανισμό και του έχουν προσφέρει τόσες βελτιώσεις που είναι αυτονόητο ότι έχουν πολύ μεγαλύτερη αξιοπιστία. Η Patek Philippe είναι μια κορυφαία εταιρεία για τον τρόπο που κατάφερε να διατηρήσει την αξία της και το παρελθόν της και για το ότι δεν έπεσε στο λάθος να παράγει πολλά ρολόγια ρίχνοντας την ποιότητα. Είναι πολύ σημαντική, αλλά στα δικά μου μάτια είναι λιγότερο αξιόπιστη από την Rolex….»
Να συμπληρώσω μάλιστα ότι αντίστοιχα μίλησε για τον μηχανισμό 7750 ο Αντιπρόεδρος της Breitling και αυτό παρά το γεγονός ότι έδινε συνέντευξη για τον δικό τους καινούργιο μηχανισμό:
«….Ο μηχανισμός που επελέγη ήταν ο Valjoux 7750 που ήταν τότε, αλλά και παραμένει και σήμερα ιδιαίτερα σταθερός και αξιόπιστος μηχανισμός..... ….Ο μηχανισμός 7750 είναι ένας εξαιρετικός μηχανισμός και εμείς τον χρησιμοποιήσαμε πολλά χρόνια…»
Όπως είπα και στον Eisenberg σε αντίστοιχη συζήτηση που έγινε στο φόρουμ για την συνέντευξη του Gerald Dubois, ο άνθρωπος εκτός του ότι είναι από τους πλέον σημαντικούς στον χώρο της κατασκευής μηχανισμών, είναι 82 χρόνων και δεν «μασάει» τα λόγια του. Άλλωστε μια ματιά στο βιβλίο με την ιστορία της εταιρείας του, που αριθμεί σήμερα 250 ωρολογοποιούς, μας οδηγεί στα ίδια συμπεράσματα με αποδείξεις. Νομίζω ότι εκτός από τον Eis, σύντομα θα ενδιαφερθεί να διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο και ο Μαδιάς!!!
Κατ’ αρχάς το θέμα για μένα δεν είναι θέμα ωρολογοποιίας. Είναι θέμα φιλοσοφικό, ή γενικότερα θέμα άποψης για τις βασικές αρχές μας και την ιδεολογία μας γύρω από το τι είναι σημαντικό στην ζωή. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να καταλάβω πως θα μπορούσε κανείς να βρει την «ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΗΧΑΝΗ ΡΟΛΟΓΙΟΥ». Μπορούμε να βρούμε το καλύτερο αυτοκίνητο; Το καλύτερο έργο ζωγραφικής; Το καλύτερο μουσικό έργο; Το καλύτερο αρχιτεκτονικό δημιούργημα; Ή, ακόμη, την καλύτερη πίτσα; Έγραψα και παλαιότερα ότι σήμερα τα πάντα είναι ρευστά. Σήμερα δεν υπάρχει πλέον η λογική της ΜΙΑΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ. Υπάρχει (πράγμα πολύ πιο ανθρώπινο) η αλήθεια του καθενός, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, την δεδομένη χρονική συγκυρία. Εμείς οι ίδιοι πόσες φορές δεν έχουμε δει τις επιλογές μας να καταρρίπτονται σε μια στιγμή και αυτό που ήταν για εμάς το πιο σημαντικό μέχρι χθες, να μας αφήνει αδιάφορους σήμερα;
Από την άλλη, πόσο το συνολικά αποδεκτό (ακόμη και αν το βρούμε) θα πρέπει να μας αφορά; Αν μου αποδείξεις ότι το Τoyota είναι τέλειο, ή η καλύτερη επιλογή, πρέπει μετά να το αγοράσω υποχρεωτικά; Πολλές φορές δεν συμβαίνει άλλωστε κάποιοι να απορρίπτουν κάτι, ακριβώς επειδή τους την «σπάει» ότι θεωρείται «μονόδρομος», ή η «αντικειμενική» αξία του, το έχουν κάνει μπανάλ;
Χάρηκα πολύ όταν άκουσα τον γλυκύτατο Gerald Dubois να μιλάει έτσι για τον 7750. Και αυτό γιατί αν εγώ, όπως σας είπα από την αρχή, είμαι «ακομπλεξάριστος» στο θέμα του ρολογιού και μπορώ να τα δεχτώ όλα, αρκεί να υπάρχει η αντίστοιχη επιχειρηματολογία, υπάρχουν πολλοί οι οποίοι ασχολούνται με τον χώρο (ή νομίζουν ότι ασχολούνται) και η αντιμετώπισή τους για το αντικείμενο μαρτυράει πολλά συμπλέγματα, στεγανά ή παρωπίδες (όπως θέλετε, πείτε το). Αυτό μάλιστα δημιουργεί και μια «βαρεμάρα» (noia την λένε στα ιταλικά, no?), αφού καταδικάζουν τον εαυτό τους να τριγυρνάει συνεχώς γύρω από τα ίδια θέματα και τις ίδιες «πάγιες» θέσεις. Ο λόγος που χάρηκα ήταν ότι με ενοχλεί ότι ο καθένας έχει άποψη για τους μηχανισμούς και πολλοί θεωρούν ότι πρέπει με 4-5 χιλιάδες ευρώ να αγοράσουν την Άρτα με τα Γιάννενα και «προσβάλλονται» αν το ρολόι τους κινεί ο 7750! Έχω διαβάσει ως αρνητικό την ύπαρξη του 7750 για ρολόι εταιρείας που δεν έχει καμία παράδοση στον χώρο του ρολογιού. Και τι θέλατε να βάλει; Ένα τριπλό tourbillon;
Καιρός να σταματήσει αυτό! Θέλετε κύριοι κάτι μοναδικό; Θα τα «ακουμπήσετε» χοντρά και βέβαια το καλό που σας θέλω είναι να έχετε προλάβει μέχρι τότε να κατανοήσετε το γεγονός ότι δεν θα έχετε ένα ρολόι μεγαλύτερης αξιοπιστίας ή ακρίβειας, από ένα κατά πολύ φθηνότερο ρολόι. Γιατί αν δεν το έχετε επιτύχει αυτό, απλά θα έχετε αγοράσει κάτι που δεν μπορείτε να αξιολογήσετε και πιστεύετε ότι είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι!!
Τον Valjoux 7750 τον φορούν μερικά από τα πλέον πολύπλοκα ρολόγια στον κόσμο με τιμή 200, αλλά και περισσότερα από 400 χιλιάδες ευρώ!!!! Έτσι είναι λάθος να πιστεύουμε ότι ο 7750 είναι καλός «για τα λεφτά του», ή βέβαια είναι γραφικό να πεις ότι «μπορει να κανει φινιρισμα και να την πουλησεις πολλα$$$$ ή να βαλεις πανω complications,οτι θες η περιπου και να την πουλησεις εξισου πολλα $$$$». Όποιος έχει σχέση με το ρολόι, γνωρίζει ότι τα επιτυχημένα, πολύπλοκα ή μη, μοντέλα αυτών των εταιρειών, δημιουργούν λίστες αναμονής πολύ καιρό πριν διατεθούν προς πώληση και ευτυχώς για τα εργοστάσια, ακόμη η ζήτηση ξεπερνά την παραγωγή τους, οπότε αν ετίθετο θέμα μεγαλύτερου κέρδους θα ανέβαζαν τις τιμές ή θα παρήγαγαν περισσότερα ρολόγια.
Στην ίδια συζήτηση ο Gerald Dubois, όταν τον ρώτησα τι προσφέρει ένα tourbillon σε ένα ρολόι χειρός σήμερα, μου απάντησε «προβλήματα, ευαισθησία και ακριβότερες επισκευές». Τώρα αν θέλετε το συζητάμε αν το tourbillon είναι «ΚΑΛΥΤΕΡΟ» από ένα άλλο ρολόι. Αλλά έχει νόημα; Γιατί να μην είναι «ΚΑΛΥΤΕΡΗ» μηχανή ο 101 σε έκδοση squelette, που ζυγίζει μόνο 0,6γραμμάρια; Γιατί να μην είναι το Αtmos, που λειτουργεί χωρίς καμμία ανάγκη φόρτισης, για πάντα; Γιατί να μην είναι ένα ηλιακό ρολόι; Το H1 του Harrison;
Βέβαια διαβάζω ότι ο φίλος Μαδιάς έχει σκοπό να αξιολογήσει τους διάφορους μηχανισμούς και να καταρτίσει και σχετικούς πίνακες. Προφανώς η αξιολόγηση δεν μπορεί να είναι αντικειμενική, αφού ποιος μπορεί να βαθμολογήσει έναν μηχανισμό χωρίς να έχει εργαστηριακές μετρήσεις; Ακόμη και να μετρήσει κανείς το Ω του, θα μπορούσε η μέτρηση να μην είναι απόλυτα σωστή, γιατί εξαρτάται από πολλές παραμέτρους. Λίπανση, χρόνια λειτουργίας, ακόμη και το εάν θα κάνεις την μέτρηση στην Αθήνα ή την Γενεύη, θα αλλάξει το αποτέλεσμα. Νομίζω ότι μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα είχε κανείς να αναλογιστεί τα λόγια της Cécile Aguillaume, της Ιστορικού της Ωρολογοποιίας και Επιμελήτριας του Μουσείου Ωρολογοποιίας που έγραψε επίσης στο WOW, για την εξέλιξη των μηχανισμών quartz. Eίπε λοιπόν ότι μέχρι να εμφανιστούν τα ρολόγια quartz, οι ελβετικές εταιρείες προέβαλαν την ακρίβεια των ρολογιών τους. Τώρα κανείς δεν έχει την αφέλεια να κάνει κάτι τέτοιο. Ο ένας λέει ιστορίες για το φεγγάρι, ο άλλος για το τι θα αφήσεις στο παιδί σου, ο τρίτος για το τι δηλώνει το ρολόι σου για εσένα… Νομίζω λοιπόν ότι προσπαθούμε να βρούμε κάτι, το οποίο οι εταιρείες το θεωρούν τόσο αμελητέο, ώστε δεν προσπαθούν καν να το χρησιμοποιήσουν ως επιχείρημα για να μας πουλήσουν τα ρολόγια τους.
Η καλύτερη γυναίκα είναι αυτή που γουστάρεις και το ίδιο ισχύει και για το καλύτερο ρολόι.
Στο κάτω-κάτω ούτε στην γυναίκα θα κάνεις συγκριτικό τεστ με του διπλανού, ούτε στο ρολόι. Το ρολόι είναι πλέον ένα προϊόν πολυτελείας (ακόμη και αυτό που στοιχίζει 50 ευρώ) και για τον λόγο αυτό είναι λάθος να το «μετράμε» με λειτουργική-χρηστική αξιολόγηση. Αν είναι να χρονομετρήσεις μια αθλητική αναμέτρηση, το καταλαβαίνω. Αν είναι να μετρήσεις τις στιγμές της ζωής σου, είναι ανώφελο.
Αυτοί που «χτυπιούνται» για την Lemania 5100 αν τους την βάλουν σε ένα κακόγουστο ρολόι, χωρίς καμία αναγνωρισιμότητα και το φρου-φρου του φεγγαριού, θα την αγόραζαν; Μην κοροϊδεύουμε τον κόσμο. Κανείς δεν αγοράζει μια μηχανή, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις. Η μόνη που θυμάμαι είναι ένα επιτραπέζιο ρολόι που στην ουσία ήταν ένα κομμάτι γυαλί 15Χ15 εκατοστά, στο κέντρο του οποίου ήταν ο calibre 101 της JLC ο οποίος κινούσε δύο δείκτες. Είναι η μόνη περίπτωση που μπορώ να θυμηθώ ότι κάποιος αγόραζε μόνο μηχανισμό.
Φιλικά
Κωστής
ΥΓ. Με εντύπωση διαπιστώνω πόσο πολλοί που αφιερώνουν 10 ώρες την ημέρα στο internet διαβάζοντας και γράφοντας ή αντιγράφοντας κείμενα για ρολόγια, δεν παρακολουθούν ούτε καν τα έντυπα της χώρας τους. Όποιος είχε διαβάσει το ένθετο αφιέρωμα που έκανα το 2007 στο περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ με 82 ρολόγια που έχουν σχέση με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό θα ήξερε το CVSTOS Pagani Zonda, καθώς και πολλές λεπτομέρειες για αυτό και δεν θα θεωρούσε επιτυχία ότι το έμαθε 2 χρόνια αργότερα από τότε που παρουσιάστηκε. Μήπως τα φόρουμ είναι ένας ωραίος τρόπος για να συγχαίρουμε ο ένας τον άλλο, άνευ λόγου, αναγνωρίζοντάς του κάτι που δεν ισχύει παρά μόνο για εμάς;
Επιπλέον μου κάνουν εντύπωση σχόλια του τύπου «πολύ ακριβό το ποδήλατο της Hublot. Καλά, μας δουλεύουν;» Όχι, αλλά δεν απευθύνονται και σε αυτόν που το καλύτερο ρολόι του κάνει 1000 ή 2000 ευρώ. Θα φτιάξουν συνολικά 30 ποδήλατα που στοιχίζουν 16.000 ευρώ το ένα. Έχουμε τον Πρόεδρο, τον πρώην ιδιοκτήτη της εταιρείας, την νέα ιδιοκτησία Richemont και το ΔΣ, τους δεκάδες αντιπροσώπους στον κόσμο που βγάζουν πολλά «ποδήλατα» την ημέρα από την Hublot, τους εκατοντάδες καταστηματάρχες που πουλούν τα ρολόγια της εταιρείας, εκατοντάδες ιδιοκτήτες ενός Ηublot που κάνει όσο τρια ή δέκα ποδήλατα και βάλε, καθώς και αρκετούς συλλέκτες που έχουν αγοράσει ρολόι της συγκεκριμένης εταιρείας που στοιχίζει 1.000.000 δολάρια και τέλος τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο που έχουν το Hublot με το σήμα της ομάδας τους!!!! Και βέβαια όλους τους συγγενείς των προηγουμένων. Εκτός αν πιστεύετε ότι δεν μπορεί ο Biver να το αγοράσει στον γιο του. Σύνολο, μια δεξαμενή χιλιάδων πάμπλουτων ανθρώπων. Τι λέτε, τώρα; Θα τα πουλήσουν τα 30 ποδήλατα, ή λέτε να τους «μείνουν» επειδή δεν έχουν δισκόφρενα; Θα αρχίσει να σας ρωτάει πάλι ο «Ελληνάρας» τι θα πει «Ελληνάρας»…
Το θέμα των φόρουμ με απασχολεί λίγο καιρό, αλλά με έχει διδάξει πολλά. Όπως γνωρίζετε ξεκίνησα (όπως όλοι) να γράφω αλλού, αλλά η τροπή που πήρε η εκεί πραγματικότητα με έκανε, όχι απλώς να μου απαγορευτεί η συμμετοχή, αλλά –ακόμη πιο σημαντικό- να μην έχω διάθεση, αφού δεν έχω εμπιστοσύνη να γράψω κάτι σε έναν χώρο μη προστατευμένο και αλλοπρόσαλλο, με «κανόνες» που εφαρμόζονται χωρίς λογική και κατά περίπτωση. Έτσι δεν μπορώ να σχολιάσω τα ενδιαφέροντα κείμενα του φίλου Μαδιά, ο οποίος επίσης φαντάζομαι ότι θα επιθυμούσε να βρίσκει μια καλύτερη ανταπόκριση από το «Moonwatch, Ελέησον», που αποτελεί την συνήθη απάντηση που λαμβάνει 99 στις 100 φορές.
Τον προσκαλώ λοιπόν δημοσίως, όχι σε μονομαχία, αλλά σε συζήτηση, στο watchfunclub, όπου πιστεύω ότι εκτός από τον γράφοντα υπάρχουν και άλλοι (warover, eis, megalos, stefmac, stardrive κα) που μπορούν να απαντήσουν στο «αμίληκτο» συχνά ερωτηματολόγιό του.
Λοιπόν αφού ο συμπαθής και «ζωηρός» φίλος Μαδιάς με ανέφερε στο σχετικό τόπικ που έφτιαξε (και όπως πάντα χαρακτηρίζεται από το ενδιαφέρον που έχουν πάντα τα γραφόμενά του) και εγώ θα του απαντήσω εδώ που μπορώ να απαντήσω (χωρίς λογοκρισία).
Κατ’ αρχάς θα παραθέσω το επίμαχο κομμάτι από την συνέντευξη που είχα την χαρά να πάρω στον κ. Gerald Dubois και δημοσιεύεται στο περιοδικό μου WOW στο πλαίσιο του αφιερώματος που έκανα για τα 40 χρόνια από την παρουσίαση των πρώτων αυτόματων χρονογράφων, ανάμεσα στους οποίους ξεχωριστή θέση κατέχει ο calibre 11, που υπήρξε το δημιούργημά του. Τα λόγια του έχουν ως εξής:
«….Σας το λέω χωρίς καμία επιφύλαξη. Αν πάρετε έναν μηχανισμό που έχει κατασκευαστεί εξ’ ολοκλήρου στο χέρι από το μηδέν, δηλαδή το αντίθετο από αυτό που είναι ένας Valjoux 7750, δηλαδή έναν μηχανισμό που παράγεται εδώ και δεκαετίες σε τεράστιες ποσότητες από την πιο άρτια βιομηχανική αλυσίδα, ο πρώτος μπορεί να έχει μεγάλη συλλεκτική αξία λόγω εργασίας και σπανιότητας, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να έχει την ίδια ακρίβεια και τις ίδιες επιδόσεις ενός Valjoux 7750. Το ίδιο ισχύει και για τους μηχανισμούς της Rolex. Έχουν κάνει τόσα εκατομμύρια φορές τον ίδιο μηχανισμό και του έχουν προσφέρει τόσες βελτιώσεις που είναι αυτονόητο ότι έχουν πολύ μεγαλύτερη αξιοπιστία. Η Patek Philippe είναι μια κορυφαία εταιρεία για τον τρόπο που κατάφερε να διατηρήσει την αξία της και το παρελθόν της και για το ότι δεν έπεσε στο λάθος να παράγει πολλά ρολόγια ρίχνοντας την ποιότητα. Είναι πολύ σημαντική, αλλά στα δικά μου μάτια είναι λιγότερο αξιόπιστη από την Rolex….»
Να συμπληρώσω μάλιστα ότι αντίστοιχα μίλησε για τον μηχανισμό 7750 ο Αντιπρόεδρος της Breitling και αυτό παρά το γεγονός ότι έδινε συνέντευξη για τον δικό τους καινούργιο μηχανισμό:
«….Ο μηχανισμός που επελέγη ήταν ο Valjoux 7750 που ήταν τότε, αλλά και παραμένει και σήμερα ιδιαίτερα σταθερός και αξιόπιστος μηχανισμός..... ….Ο μηχανισμός 7750 είναι ένας εξαιρετικός μηχανισμός και εμείς τον χρησιμοποιήσαμε πολλά χρόνια…»
Όπως είπα και στον Eisenberg σε αντίστοιχη συζήτηση που έγινε στο φόρουμ για την συνέντευξη του Gerald Dubois, ο άνθρωπος εκτός του ότι είναι από τους πλέον σημαντικούς στον χώρο της κατασκευής μηχανισμών, είναι 82 χρόνων και δεν «μασάει» τα λόγια του. Άλλωστε μια ματιά στο βιβλίο με την ιστορία της εταιρείας του, που αριθμεί σήμερα 250 ωρολογοποιούς, μας οδηγεί στα ίδια συμπεράσματα με αποδείξεις. Νομίζω ότι εκτός από τον Eis, σύντομα θα ενδιαφερθεί να διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο και ο Μαδιάς!!!
Κατ’ αρχάς το θέμα για μένα δεν είναι θέμα ωρολογοποιίας. Είναι θέμα φιλοσοφικό, ή γενικότερα θέμα άποψης για τις βασικές αρχές μας και την ιδεολογία μας γύρω από το τι είναι σημαντικό στην ζωή. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να καταλάβω πως θα μπορούσε κανείς να βρει την «ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΗΧΑΝΗ ΡΟΛΟΓΙΟΥ». Μπορούμε να βρούμε το καλύτερο αυτοκίνητο; Το καλύτερο έργο ζωγραφικής; Το καλύτερο μουσικό έργο; Το καλύτερο αρχιτεκτονικό δημιούργημα; Ή, ακόμη, την καλύτερη πίτσα; Έγραψα και παλαιότερα ότι σήμερα τα πάντα είναι ρευστά. Σήμερα δεν υπάρχει πλέον η λογική της ΜΙΑΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ. Υπάρχει (πράγμα πολύ πιο ανθρώπινο) η αλήθεια του καθενός, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, την δεδομένη χρονική συγκυρία. Εμείς οι ίδιοι πόσες φορές δεν έχουμε δει τις επιλογές μας να καταρρίπτονται σε μια στιγμή και αυτό που ήταν για εμάς το πιο σημαντικό μέχρι χθες, να μας αφήνει αδιάφορους σήμερα;
Από την άλλη, πόσο το συνολικά αποδεκτό (ακόμη και αν το βρούμε) θα πρέπει να μας αφορά; Αν μου αποδείξεις ότι το Τoyota είναι τέλειο, ή η καλύτερη επιλογή, πρέπει μετά να το αγοράσω υποχρεωτικά; Πολλές φορές δεν συμβαίνει άλλωστε κάποιοι να απορρίπτουν κάτι, ακριβώς επειδή τους την «σπάει» ότι θεωρείται «μονόδρομος», ή η «αντικειμενική» αξία του, το έχουν κάνει μπανάλ;
Χάρηκα πολύ όταν άκουσα τον γλυκύτατο Gerald Dubois να μιλάει έτσι για τον 7750. Και αυτό γιατί αν εγώ, όπως σας είπα από την αρχή, είμαι «ακομπλεξάριστος» στο θέμα του ρολογιού και μπορώ να τα δεχτώ όλα, αρκεί να υπάρχει η αντίστοιχη επιχειρηματολογία, υπάρχουν πολλοί οι οποίοι ασχολούνται με τον χώρο (ή νομίζουν ότι ασχολούνται) και η αντιμετώπισή τους για το αντικείμενο μαρτυράει πολλά συμπλέγματα, στεγανά ή παρωπίδες (όπως θέλετε, πείτε το). Αυτό μάλιστα δημιουργεί και μια «βαρεμάρα» (noia την λένε στα ιταλικά, no?), αφού καταδικάζουν τον εαυτό τους να τριγυρνάει συνεχώς γύρω από τα ίδια θέματα και τις ίδιες «πάγιες» θέσεις. Ο λόγος που χάρηκα ήταν ότι με ενοχλεί ότι ο καθένας έχει άποψη για τους μηχανισμούς και πολλοί θεωρούν ότι πρέπει με 4-5 χιλιάδες ευρώ να αγοράσουν την Άρτα με τα Γιάννενα και «προσβάλλονται» αν το ρολόι τους κινεί ο 7750! Έχω διαβάσει ως αρνητικό την ύπαρξη του 7750 για ρολόι εταιρείας που δεν έχει καμία παράδοση στον χώρο του ρολογιού. Και τι θέλατε να βάλει; Ένα τριπλό tourbillon;
Καιρός να σταματήσει αυτό! Θέλετε κύριοι κάτι μοναδικό; Θα τα «ακουμπήσετε» χοντρά και βέβαια το καλό που σας θέλω είναι να έχετε προλάβει μέχρι τότε να κατανοήσετε το γεγονός ότι δεν θα έχετε ένα ρολόι μεγαλύτερης αξιοπιστίας ή ακρίβειας, από ένα κατά πολύ φθηνότερο ρολόι. Γιατί αν δεν το έχετε επιτύχει αυτό, απλά θα έχετε αγοράσει κάτι που δεν μπορείτε να αξιολογήσετε και πιστεύετε ότι είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι!!
Τον Valjoux 7750 τον φορούν μερικά από τα πλέον πολύπλοκα ρολόγια στον κόσμο με τιμή 200, αλλά και περισσότερα από 400 χιλιάδες ευρώ!!!! Έτσι είναι λάθος να πιστεύουμε ότι ο 7750 είναι καλός «για τα λεφτά του», ή βέβαια είναι γραφικό να πεις ότι «μπορει να κανει φινιρισμα και να την πουλησεις πολλα$$$$ ή να βαλεις πανω complications,οτι θες η περιπου και να την πουλησεις εξισου πολλα $$$$». Όποιος έχει σχέση με το ρολόι, γνωρίζει ότι τα επιτυχημένα, πολύπλοκα ή μη, μοντέλα αυτών των εταιρειών, δημιουργούν λίστες αναμονής πολύ καιρό πριν διατεθούν προς πώληση και ευτυχώς για τα εργοστάσια, ακόμη η ζήτηση ξεπερνά την παραγωγή τους, οπότε αν ετίθετο θέμα μεγαλύτερου κέρδους θα ανέβαζαν τις τιμές ή θα παρήγαγαν περισσότερα ρολόγια.
Στην ίδια συζήτηση ο Gerald Dubois, όταν τον ρώτησα τι προσφέρει ένα tourbillon σε ένα ρολόι χειρός σήμερα, μου απάντησε «προβλήματα, ευαισθησία και ακριβότερες επισκευές». Τώρα αν θέλετε το συζητάμε αν το tourbillon είναι «ΚΑΛΥΤΕΡΟ» από ένα άλλο ρολόι. Αλλά έχει νόημα; Γιατί να μην είναι «ΚΑΛΥΤΕΡΗ» μηχανή ο 101 σε έκδοση squelette, που ζυγίζει μόνο 0,6γραμμάρια; Γιατί να μην είναι το Αtmos, που λειτουργεί χωρίς καμμία ανάγκη φόρτισης, για πάντα; Γιατί να μην είναι ένα ηλιακό ρολόι; Το H1 του Harrison;
Βέβαια διαβάζω ότι ο φίλος Μαδιάς έχει σκοπό να αξιολογήσει τους διάφορους μηχανισμούς και να καταρτίσει και σχετικούς πίνακες. Προφανώς η αξιολόγηση δεν μπορεί να είναι αντικειμενική, αφού ποιος μπορεί να βαθμολογήσει έναν μηχανισμό χωρίς να έχει εργαστηριακές μετρήσεις; Ακόμη και να μετρήσει κανείς το Ω του, θα μπορούσε η μέτρηση να μην είναι απόλυτα σωστή, γιατί εξαρτάται από πολλές παραμέτρους. Λίπανση, χρόνια λειτουργίας, ακόμη και το εάν θα κάνεις την μέτρηση στην Αθήνα ή την Γενεύη, θα αλλάξει το αποτέλεσμα. Νομίζω ότι μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα είχε κανείς να αναλογιστεί τα λόγια της Cécile Aguillaume, της Ιστορικού της Ωρολογοποιίας και Επιμελήτριας του Μουσείου Ωρολογοποιίας που έγραψε επίσης στο WOW, για την εξέλιξη των μηχανισμών quartz. Eίπε λοιπόν ότι μέχρι να εμφανιστούν τα ρολόγια quartz, οι ελβετικές εταιρείες προέβαλαν την ακρίβεια των ρολογιών τους. Τώρα κανείς δεν έχει την αφέλεια να κάνει κάτι τέτοιο. Ο ένας λέει ιστορίες για το φεγγάρι, ο άλλος για το τι θα αφήσεις στο παιδί σου, ο τρίτος για το τι δηλώνει το ρολόι σου για εσένα… Νομίζω λοιπόν ότι προσπαθούμε να βρούμε κάτι, το οποίο οι εταιρείες το θεωρούν τόσο αμελητέο, ώστε δεν προσπαθούν καν να το χρησιμοποιήσουν ως επιχείρημα για να μας πουλήσουν τα ρολόγια τους.
Η καλύτερη γυναίκα είναι αυτή που γουστάρεις και το ίδιο ισχύει και για το καλύτερο ρολόι.
Στο κάτω-κάτω ούτε στην γυναίκα θα κάνεις συγκριτικό τεστ με του διπλανού, ούτε στο ρολόι. Το ρολόι είναι πλέον ένα προϊόν πολυτελείας (ακόμη και αυτό που στοιχίζει 50 ευρώ) και για τον λόγο αυτό είναι λάθος να το «μετράμε» με λειτουργική-χρηστική αξιολόγηση. Αν είναι να χρονομετρήσεις μια αθλητική αναμέτρηση, το καταλαβαίνω. Αν είναι να μετρήσεις τις στιγμές της ζωής σου, είναι ανώφελο.
Αυτοί που «χτυπιούνται» για την Lemania 5100 αν τους την βάλουν σε ένα κακόγουστο ρολόι, χωρίς καμία αναγνωρισιμότητα και το φρου-φρου του φεγγαριού, θα την αγόραζαν; Μην κοροϊδεύουμε τον κόσμο. Κανείς δεν αγοράζει μια μηχανή, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις. Η μόνη που θυμάμαι είναι ένα επιτραπέζιο ρολόι που στην ουσία ήταν ένα κομμάτι γυαλί 15Χ15 εκατοστά, στο κέντρο του οποίου ήταν ο calibre 101 της JLC ο οποίος κινούσε δύο δείκτες. Είναι η μόνη περίπτωση που μπορώ να θυμηθώ ότι κάποιος αγόραζε μόνο μηχανισμό.
Φιλικά
Κωστής
ΥΓ. Με εντύπωση διαπιστώνω πόσο πολλοί που αφιερώνουν 10 ώρες την ημέρα στο internet διαβάζοντας και γράφοντας ή αντιγράφοντας κείμενα για ρολόγια, δεν παρακολουθούν ούτε καν τα έντυπα της χώρας τους. Όποιος είχε διαβάσει το ένθετο αφιέρωμα που έκανα το 2007 στο περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ με 82 ρολόγια που έχουν σχέση με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό θα ήξερε το CVSTOS Pagani Zonda, καθώς και πολλές λεπτομέρειες για αυτό και δεν θα θεωρούσε επιτυχία ότι το έμαθε 2 χρόνια αργότερα από τότε που παρουσιάστηκε. Μήπως τα φόρουμ είναι ένας ωραίος τρόπος για να συγχαίρουμε ο ένας τον άλλο, άνευ λόγου, αναγνωρίζοντάς του κάτι που δεν ισχύει παρά μόνο για εμάς;
Επιπλέον μου κάνουν εντύπωση σχόλια του τύπου «πολύ ακριβό το ποδήλατο της Hublot. Καλά, μας δουλεύουν;» Όχι, αλλά δεν απευθύνονται και σε αυτόν που το καλύτερο ρολόι του κάνει 1000 ή 2000 ευρώ. Θα φτιάξουν συνολικά 30 ποδήλατα που στοιχίζουν 16.000 ευρώ το ένα. Έχουμε τον Πρόεδρο, τον πρώην ιδιοκτήτη της εταιρείας, την νέα ιδιοκτησία Richemont και το ΔΣ, τους δεκάδες αντιπροσώπους στον κόσμο που βγάζουν πολλά «ποδήλατα» την ημέρα από την Hublot, τους εκατοντάδες καταστηματάρχες που πουλούν τα ρολόγια της εταιρείας, εκατοντάδες ιδιοκτήτες ενός Ηublot που κάνει όσο τρια ή δέκα ποδήλατα και βάλε, καθώς και αρκετούς συλλέκτες που έχουν αγοράσει ρολόι της συγκεκριμένης εταιρείας που στοιχίζει 1.000.000 δολάρια και τέλος τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο που έχουν το Hublot με το σήμα της ομάδας τους!!!! Και βέβαια όλους τους συγγενείς των προηγουμένων. Εκτός αν πιστεύετε ότι δεν μπορεί ο Biver να το αγοράσει στον γιο του. Σύνολο, μια δεξαμενή χιλιάδων πάμπλουτων ανθρώπων. Τι λέτε, τώρα; Θα τα πουλήσουν τα 30 ποδήλατα, ή λέτε να τους «μείνουν» επειδή δεν έχουν δισκόφρενα; Θα αρχίσει να σας ρωτάει πάλι ο «Ελληνάρας» τι θα πει «Ελληνάρας»…
