
Θοδωρή
Το μυαλό σου εκεί εσένα έτσι
Η αποθέωση τώρα: όταν πήγα την Πέμπτη να το παραλάβω, ο υπάλληλος που με ανέλαβε, φορούσε....(ναι καλά μάντεψες, ΤΟΝ ΠΟΘΟ !)
Και ενώ μου έδειχνε τις λειτουργίες του ταμπλό, εγώ κολλημένος εκεί, στο χέρι.
Στο τέλος δεν άντεξα, του λέω πολύ ωραίο το submarini, και δώστου σάλια..
Δώρο του πατέρα μου, μου λέει, πριν πεθάνει μου το είχε δώσει, και χόπ, δίνει μια τραβηξιά στο πουκάμισο, και το εξαφανίζει μια για πάντα
Βεβαίως δεν θα μπορούσα να μην το λάβω σαν σημάδι (απο κάποια ανώτερη δύναμη προφανώς), το οποίο μου αναπτέρωσε το ηθικό, και την ελπίδα...