Συνεχίζουμε...
Με την επικείμενη αύξηση της
Patek Philippe (1η Μαίου), γύρω στο 4% + διόρθωση λόγω ισοτιμίας CHF + διόρθωση λόγω τιμάριθμου, που μου σφύριξε ένας φίλος εδώ, τηλεφώνησα λίγες μέρες πριν στον AD μου.
Η απάντηση: "...
Θα σας έπαιρνα τηλέφωνο, ήρθαν εχθές αρκετά κομμάτια τα οποία είχαμε παραγγείλει έξτρα λόγω της επικείμενης αύξησης, μέσα σε αυτά και ένα 5712/1Α-001 το οποίο και σας έχω κρατήσει, σφραγισμένο όπως είχατε ζητήσει..."
Ήταν το τελευταίο, σχεδόν, οχύρωμα που υπήρχε. Οι πρόσφατες συζητήσεις στον εν λόγω AD είχαν καταλήξει πως είτε αυτό είτε το κλασικό 5711/1Α-001 έχουν παραγγελθεί και περίπου μέσα σε 1-2 μήνες θα έχουν έρθει. Οπότε ένα από τα δύο το είχα ρεζερβέ ούτως ή άλλως. Δεν περίμενα όμως να έρθει μοντέλο τόσο γρήγορα. Την αύξηση την είχα δεδομένη ότι δεν θα προλάβαινα να τη γλιτώσω, οπότε κρατούσα τις επιλογές μου ανοιχτές. Τί να το πάρεις τον Ιούνιο, τί να το πάρεις τον Σεπτέμβριο, αν έχει ήδη φάει την αύξηση.
Σε συνδυασμό με το ότι ήρθαν αρκετά κομμάτια (5030G, κλπ., τα είδα στη βιτρίνα και τρελλάθηκα) και με δεδομένο το ότι η όποια αγορά ή έστω προκαταβολή κλειδώνει την τωρινή τιμή, όποιες αντιστάσεις είχαν απομείνει, κάμφθηκαν και η προκαταβολή έπεσε...
Η ΥΩ είναι για όλους, πιστεύω. Απλά το θέμα θέλει πείσμα στο στόχο και μέθοδο, τίποτε παραπάνω. Τα ΡΡ είναι πανάκριβα, είναι όμως και σε άλλο επίπεδο. Το πρώτο βήμα για να αποκτήσω το πρώτο μου ΡΡ ήταν να φρενάρω τον εαυτό μου από το να πάρει άλλο ένα Rolex, ένα Panerai (512/513), ένα steel moonphase/dual time JLC, κλπ.
Καλά, πολύ καλά ρολόγια αυτά, αλλά όταν θες να ανέβεις τα σκαλιά χωρίς ταυτόχρονα να αποστρατεύεις μερικώς ρολόγια στο συρτάρι, πρέπει να κάνεις θυσίες (=flipping). Ή θυσίες αυτού του τύπου ή συνεχώς το χέρι στην τσέπη, και μάλιστα βαθιά. Κι είπαμε, στο κάτω-κάτω το ταξίδι είναι εξ'ίσου σημαντικό...
Να εξομολογηθώ κάτι, πιό πολύ περιμένω να δω και να πιάσω αυτό το πανέμορφο κουτί της ΡΡ, με το σταυρό του Καλατράβα πάνω στο κέντρο...
Ναυτίλος 5712/1Α-001...
...και ο κλασικός απλός Ναυτίλος 5711/1Α-001.
Το κλασικό είναι κλασικό, αλλά τά'βαλα κάτω και αποφάσισα ότι το πιό 'φορτωμένο' dial δεν με ενοχλεί. Αντίθετα πιστεύω πως πάει πιό πολύ με το άλλο ρολόι που θα κρατήσω, το IWC DaVinci Laureus (LE), chrono, aperture date.
To PP 5712 έχει κι αυτό complications αλλά εντελώς διαφορετικά, τα οποία δεν έχει το IWC (moonphase, PR). Είχα βάλει στο Passions.com.sg ένα pre-owned 3710/1A (που είναι απλό σαν το 5711) και δεν με ξεσήκωσε. Άλλο το ένα βέβαια, κι άλλο το άλλο.
Αλλά βάλε και το micro rotor του 5712, βάλε την λίγο πιό εύκολη διαθεσιμότητα (π.χ. στα Daytona πάλι ποτέ δεν με είχε τρελλάνει το ότι τα ατσάλινα ήταν πιό δυσεύρετα), βάλε το ότι την 1η Μαίου παίρνουν συνολικά περίπου ένα +5% το οποίο τώρα γλιτώνω, βάλε το πάχος του 5712 που είναι λίγο πιό πολύ (από αυτό του 5711) χωρίς να είναι πάνω από 10 χιλιοστά, ε, το είδα το θέμα από 'δω, το είδα από 'κει, 2 βδομάδες τώρα αυτό μελετάω...
Έχει, λέει, λευκό 5711. Μα - χαίρω πολύ ρε φίλε, λευκό??? Εντάξει, γυαλίζει κι αυτό με την κίνηση, ασημί από 'δω, ασημί από 'κει, αλλά το κλασικό είναι ένα. Και μάλιστα λένε ότι το 5711 είναι ελάχιστα πιό ελαφρύ στον τόνο του μπλε από το 5712, που σημαίνει ότι είναι πιό γλυκό το dial από αυτό του 5712, αλλά τώρα εντάξει, μη χάσουμε και τον ύπνο μας επί του θέματος...
Πάμε παρακάτω, έχει συνέχεια η ιστορία.
Σε μία τελευταία προσπάθεια κοίταξα ένα κλασικό και μοναδικό σχέδιο, στα ίδια χρήματα με το Patek Philippe που είχα στόχο. Μιλάμε για το Sympathie της Roger Dubuis. Κομμάτια που επί μία δεκαετία τα έβγαζε η εν λόγω εταιρία, chrono / perpetual / chrono + perpetual, βασισμένα στο movement Lemania. Λίγο πάνω από 100 τέτοια κομμάτια συνολικά έχει βγάλει η RD στα τελευταία 14 χρόνια.
Ξεκίνησα στην αρχή βρίσκοντας ένα-δύο chrono σε ένα dealer στη Νέα Υόρκη. Επικοινώνησα, το ρολόι το φέρνεις άνετα εδώ και το 7% Φ.Π.Α. που έχουμε στη Σιγκαπούρη είναι πολύ λογικό για να εισάγεις οτιδήποτε. Μετά κοίταξα και τα perpetual Sympathie και όσο κοιτούσα τόσο μου άρεσαν. Έχω θέμα με τα τονέ και τα ωραία τετράγωνα, μερικά μου πάνε πολύ καλά στο χέρι. Ξέρω ότι η RD κάνει πολύ καλή δουλειά, οπότε για ένα perpetual δε θα έλεγα όχι.
Στο τέλος λοιπόν βρήκα ένα πολύ ωραίο perpetual & chrono, 37mm, WG, manual wind, φανταστικό open back (Lemania 2130), 28 κομμάτια LE. Το ρολόι είναι pre-owned και το βρήκα σε 2 dealers οι οποίοι το έχουν στη σελίδα τους ως consignment piece (ένας είναι στο Hong Kong κι ο άλλος στην Ελβετία). Το ρολόι κοστίζει ακριβώς όσο θα δώσω για το ολοκαίνουργιο Πατέκ 5712/1Α-001.
Επικοινωνώ λοιπόν με τους δύο πωλητές, και στο τέλος βλέπω ότι το ρολόι είναι το ίδιο - διαθέσιμο στη Σιγκαπούρη. Γιατί όχι να μη το δω, να το δοκιμάσω, να πάρω μία γεύση του πόσο μεγάλη ή μικρή είναι η κάσα, πόσο εύκολα διαβάζεται το dial, κλπ.
Το ρολόι είναι ωραίο, το σχήμα είναι μοναδικό και απίθανο, ο ιδιοκτήτης είναι ο δεύτερος (το αγόρασε στην Taiwan), το ρολόι πέρασε από σέρβις πέρυσι στην Ελβετία (κόστος 3,500 Ευρώ μετά την έκπτωση), το γνήσιο strap είναι σε πολύ καλή κατάσταση αλλά μικρό (για Ασιατικούς καρπούς) και δεν μου κάνει (δεν υπάρχει δυνατότητα να μεγαλώσει, το deployant buckle είναι στο τελευταίο notch), τα χαρτιά κουτί κλπ. είναι ό,τι πιό εντυπωσιακό έχω δει, έχει ακόμη και χειρόγραφο πιστοποιητικό από το observatory που μετρούσαν το ρολόι, certificate Geneva Seal, κλπ.
Ο τωρινός ιδιοκτήτης είναι freelance δημοσιογράφος σε περιοδικά για ρολόγια, ήρθε φορώντας το Ingineur (IWC) LE 200 pcs steel με το ροζ καντράν, πολύ ωραίο καθημερινό κομμάτι, κι έχει άλλο ένα RD, chrono... To RD που δοκίμασα λοιπόν είναι διαθέσιμο, θα κάνει και καλύτερη τιμή (εννοείται ότι δυσκολεύεται να το διώξει), αλλά και το ΡΡ είναι κλασικό και πιό ασφαλές σαν αγορά.
Το RD είναι πολύ ξεχωριστό ρολόι, αλλά η απόφασή μου είναι να προχωρήσω μπροστά με το ΡΡ 5712/1Α-001. Το επόμενο μπορεί να είναι Perpetual, Annual, Lange/PP, δεν βιαζόμαστε. Αυτά. Παραλαβή και φωτό σύντομα (μόνο που ξέρεις ότι περιμένεις να παραλάβεις Patek Philippe, η αίσθηση είναι ήδη απερίγραπτη...)