Φυσικά για μένα αυτά τα λεφτά ακόμα και του duty free ήταν απλησίαστα τότε.
Τότε είχα βρει μια φωτογραφία του από διαφήμιση και την είχα κόψει τόσο καλλιτεχνικά που από μακριά φαινόταν σαν να είναι το πραγματικό ρολόι.
Το ρολόι κατάφερα να το αποκτήσω σχεδόν είκοσι χρόνια μετά, το II όμως.
Μια μέρα που ξεσκαρτάριζα στοκαρισμένα πράγματα πολλών χρόνων βρήκα το χάρτινο "ρολόι".
Με γύρισε είκοσι χρόνια πίσω βλέποντας το δίπλα στο ατσάλινο κανονικό.
Και για του λόγου το αληθές και η φωτό ( Κοιτάξτε τι επαγγελματικό κόψιμο είχα κάνει στην στεφάνη---μιλάμε για μεγάλο έρωτα):
