Σχεδόν πας στη δουλειά με το μαγιό και μόλις τελειώσεις... γούργια παραλία!!!
Το μεγαλύτερο δίλλημα είναι ποιά παραλία να επιλέξεις!
Τα Σαββατοκύριακα επιλέγουμε κάποιες παραλίες που είναι λίγο μακρύτερα από το σπίτι, προς το νοτιοδυτικό άκρο του νησιού και έχουν τα χαρακτηριστικά της μεγάλης έκτασης (οπότε όσο κόσμο και να έχει, πάντα άδεια θα φαίνεται), των ρηχών νερών (οπότε "ξεχνάς" τον πιτσιρή μέσα στο νερό ή παίζεις άνετα μαζί του) και είναι μια από τις καλύτερες πίστες για κάθε είδους σερφάρισμα -kite surf, wind surf- οπότε βλέπεις κάτι τρελαμένους να περνάνε γύρω και πάνω από το κεφάλι σου (τους προτιμώ από το να ακούω τις ρακέτες...)!
Σήμερα λοιπόν, πήγαμε στον Χαλικούνα ( 39°27'5.73"Β - 19°52'35.09"Α).
Κατ'αρχήν ο έλεγχος των συνθηκών...
...της θερμοκρασίας...
...και κατόπιν ο βοηθός προσκόμισε το ρολόι που θα με συνοδεύσει στις απλωτές! Επειδή θα υπερέβαινα τα απύθμενα βάθη των 150 πόντων, χρειαζόμουν ένα αξιόπιστο καταδυτικό...
...κι εγώ έφερα το λουρί για το ρολόι και τα σχετικά παρελκόμενα!
Αφού λοιπόν ο εμπειρογνώμονας επιθεώρησε και επιβεβαίωσε την αντοχή των υλικών...
...προχώρησα στην προσαρμογή του σχετικού λουριού!
(τυχαία έχω αυτό το όνομα χρήστη Αξιότιμέ μου Αναγνώστη; Είμαι ο μόνος ( ; ) που βγάζω το καουτσούκ και βάζω το δερμάτινο λουρί όταν είναι να πάω θάλασσα!)
Μπαγκάζια, παιχνίδια, σκαπτικά εργαλεία κλπ. στη θέση τους, οπότε και ο Έχων το γενικό πρόσταγμα πήρε θέση...
...και αφού ρίξαμε μία (φωτογραφία) για το δρόμο...
...το αξιόπιστο και τιμιότατο Suzukάκι μας...
...μας έφερε στην παραλία, όπου η μαμά πήρε τον πιτσιρή...
και κατηφορίσανε, ενώ εγώ αφού πήρα μία φωτό της πίσω πλευράς της παραλίας (λιμνοθάλασσα Κορισσίων -βιότοπος)...
...πήρα και την υπόλοιπη προίκα!
Βρήκαμε και το σημείο που θα αράζαμε...
...και ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις για να φουντάρουμε τον Νικολή...
Μετά από τάματα ενός παγωτού, μίας κρέπας με γαλοπούλα και τυρί , συναρμολόγησης του επιθυμητού αεροπλάνου από Lego και παρακολούθησης του Toy Story 2, καταφέραμε να κάμψουμε τις αντιστάσεις του και βούτηξε!
(παρεπιπτόντως, άλλα τόσα του τάζαμε για να τον βγάλουμε έξω από το νερό...)
Μετά από τις βουτιές, πρέπει να βγουν οι απαραίτητες υγρές φωτογραφίες...
...και μετά πρέπει να γίνει ο ακόμη πιο απαραίτητος -κρισιμότατος!!!- ανεφοδιασμός!
Οπότε... βουρ για το συνοθύλευμα με ξύλα του οποίου ο ιδιοκτήτης το βάφτισε μπαράκι...
που όμως έχει το βασικότερο συστατικό μιας παραλίας (για εμάς τους παντρεμένους έτσι ; ) : ΜΠΥΡΕΣ!!!
Καθώς περίμενα για τον ανεφοδιασμό...
...και καθώς απολάμβανα τον ανεφοδιασμό...
Έτσι πέρασε η μέρα μας σήμερα και λίιιιιγο πριν βραδυάσει αρριβάραμε στο σπίτι κουρασμένοι μεν, αλλά χαλαροί κι έτοιμοι για την επόμενη μέρα...
Ήταν μια ωραία μέρα!
Δόξα τω Θεώ, μέσα σε όλα τα χάλια τριγύρω μπορούμε να πάμε οι τρεις μας κάπου και να μη μας καίγεται καρφί: αυτό συνιστά Ευλογία!
Εύχομαι όλοι σας να έχετε μια τέτοια Ευλογία...
