Το πρωτο υποψηφιο ηταν το Anonimo Millemetri,το οποιο τους τελευταιους μηνες το φορουσα πολυ λιγο.
Μαλιστα χθες ειχα παρει και την οριστικη αποφαση οτι ηρθε η ωρα του να βρει νεο αφεντικο.
Σημερα καθησα στο γραφειο,εφτιαξα ενα καφεδακι,και ετοιμαστηκα να το βγαλω φρεσκες φωτογραφιες για την αγγελια πωλησης...και οπως το φωτογραφιζα απο δω κι απο κει,μου ηρθαν παλι στο μυαλο διαφορα,οπως ο λογος που το ειχα πρωτοαγορασει,οι ομορφες στιγμες που εζησα εχοντας το στο χερι μου,το πώς στα 4 χρονια που το εχω ειναι υποδειγμα λειτουργικοτητας και αξιοπιστιας,ο τροπος που ταιριαζει με καθε περισταση,και αλλα,και αλλα....
Αλλωστε και η γυναικα μου μολις της ειπα οτι λεω να δωσω το mille,με ρωτησε ξερα: ''Εισαι τρελλος?
Οκ λοιπον,ενα βημα πισω...ρυθμισα την ωρα και την ημερομηνια,και το μιλε ειναι παλι στον καρπο μου,ετοιμο για ενα δευτερο μηνα του μελιτος!
Σας εχει συμβει κατι αναλογο,να αποφασισετε να πουλησετε ενα ρολοι και την τελευταια στιγμη να κανετε πισω και να ξαναφουντωσει ο ερωτας γι'αυτο?
