Είναι μακρυά η ιστορία αυτού του ρολογιού, οι παλαιότεροι την ξέρουν. Το αγόρασα στην Μαλαισία από γνωστό που το είχε δώσει σε κάποιον μάστορα που το είχε λύσει και δεν μπορούσε να το συναρμολογήσει, σε τέσσερα κουτάκια που χρησιμοποιούν οι χρυσοχόοι για δαχτυλίδια, με κάθε βίδα λυμένη και όλα τα γρανάζια χύμα. Το μεγαλύτερο κουτάκι περιείχε την κάσα και το μπρασελέ. Κυριολεκτικά φύλο και φτερό. Χρειάστηκαν αρκετά ανταλλακτικά γιατί μερικά γρανάζια ή είχαν υποστεί ζημιά μετά το λύσιμο της μηχανής ή έλειπαν. Ήταν την εποχή που η Ωμέγα σταματούσε να δίνει ανταλλακτικά σε τρίτους και ξόδεψα μήνες για να μην πω χρόνια στο ίντερνετ αλλά τελικά το ρολόι ξαναζωντάνεψε. Δεν με απασχολεί καθόλου η κοσμητική του εμφάνιση γιατί ξέρω τι πέρασε το ρολογάκι και ότι η μηχανή του με τόση δουλειά που έπεσε είναι σε άριστη κατάσταση. Χαίρομαι το κάθε λεπτό που το φοράω, γιατί γλύτωσε από το να καταλήξει να πουληθεί για ανταλλακτικά.Giorgos_I έγραψε:Μου φαίνεται ότι η υγρασία το έχει "φάει".
Ενα τέτοιο, ίδια κάσα και speedmaster ( Speedmaster Professional Mark II ) xωρίς το 24 - ωρο, ήταν ο λόγος που τα "σπάσαμε" με την Ω πριν ........41 χρόνια.
Sent from my SM-S918B using Tapatalk
