Έρωτας ε; ΧΜΜΜ
Ο δικός μου είναι, το μοναδικό μη Ιαπωνικό (μη βαράτε

) ρολόι που θα πλήρωνα για να αγοράσω, το
Δε ξέρω και δε με ενδιαφέρει, αν είναι το καλύτερο. Δε ξέρω και δε με ενδιαφέρει, αν είναι πρωτότυπο ή ξεχωριστό.
Δε ξέρω και δε με ενδιαφέρει, αν είναι υψηλή, ή απλή, ή καθόλου ωρολογοποιία.
Το είχα πρώτο-δει σε, ασπρόμαυρη, διαφημιστική καταχώρηση και το ερωτεύθηκα. Μόλις το είδα και με χρώμα τότε απλά ... τέλος.
Δεν είχα τη δυνατότητα τότε να το αγοράσω και γι αυτό παρέμεινε έρωτας.
Αν το είχα αποκτήσει ίσως να είχε μετατραπεί ο έρωτας σε αγάπη, δεν έγινε όμως οπότε παρέμεινε αυτό το κάτι άλλο.
Αγαπώ τα Seiko μου, προσπαθούν να με κάνουν να τα αγαπήσω σε ίδιο βαθμό τα πιστά μου Citizen, προσφάτως μια καινούργια αγάπη ήρθε με το όνομα, Orient. Αγαπώ, λόγω ειδικών συνθηκών (δώρο της συζύγου), ένα Allen Delon. Αγαπώ ένα Milex, η κάπως έτσι, γιατί βρέθηκε στα χέρια μου από ένα από τα πλέον αγαπητά πρόσωπα στη ζωή του καθενός μας.
Τα αγαπάω τους είμαι πιστός, αλλά ποτέ δε θα τα δω σα το συγκεκριμένο Rolex.
Λέγεται ότι ο άνθρωπος ερωτεύεται πολλές φορές αλλά αγαπά μια. Εδώ έγινε το αντίθετο.