director έγραψε:Γιορικα μου παντα είχες την υπερβατική αίσθηση αυτοσαρκασμού,νομίζω οτι με κατάλαβες πολυ καλα και έμμεσα συμφωνείς μαζί μου,ο αμετροεπής εγωισμός πρεπει οχι μονο να εχει τελος αλλα καλο θα ειναι να μην εχει ούτε αρχή.
Σε τι διαφέρουμε απο τον αμερικανό ιθαγενή που εντυπωσιαζοταν με χάντρες και καθρεφτάκια;
Συμφωνώ μαζί σου Αδελφέ Δημήτριε!
Από τη στιγμή, όμως, που ο αμετροεπής εγωισμός δε συνοδεύεται από τη δημοσίευσή του και τον κρατάμε στο σημείο που πετάαααααγεται ένα σκασιματάκι χαμόγελου στο δικό μας -και μόνο- χειλάκι, το θεωρώ ολοκλήρωση.
Ο εντυπωσιασμός αμερικανού ιθαγενούς τινός από καθρεφτάκια και χάντρες συνιστά καθαρότητα: κι εγώ από τα απλά ρολογάκια εντυπωσιάζομαι, όχι απτα κομπλικασιόν και τα πολύτιμα μέταλα.
Πίπη και άργησες για το πανέρι...