COMMODORE 64C (1986)
Η αφορμή
Στα τέλη του 2016 συναντήθηκα εντελώς τυχαία, με έναν παλιό συμμαθητή μου από το γυμνάσιο και συζητώντας θυμηθήκαμε εκείνος την Amiga 500 που είχε και εγώ τον δικό μου Commodore 64C!
Όλη αυτή η διαδικασία της θύμησης ήταν η αφορμή για να συνειδητοποιήσω οτι η εποχή εκείνη σε συνδυασμό με τον Commodore 64, αποτέλεσε την ποιο ισχυρή και ανεξίτηλη ανάμνηση!
Έτσι έλαβα την απόφαση να τον ξαναβάλω στην ζωή μου!
Πίσω στο 1986
Ο C64 (συντομογραφία της λέξης Commodore 64) ή αλλιώς CBM64 (Commodore Business Machines), ήταν η πρώτη μου εισαγωγή στον χώρο των υπολογιστών την δεκαετία του 80.
Ήμουν μαθητής Γυμνάσιου όταν απέκτησα τον πρώτο μου personal computer, έναν Commodore 64C που μόλις είχε κυκλοφορήσει!
Το αριθμητικό «64» προκύπτει από την μνήμη (RAM) των 64ΚΒ που διέθετε.
Θυμάμαι ότι η χαρά της απόκτησης του ήταν απερίγραπτη... πέρασαν πολλές ημέρες για να κατορθώσω να συνέλθω από το σοκ, ενώ η παρατεταμένη συγκίνηση δεν μου επέτρεπε τα βράδια να έχω έναν φυσιολογικό ύπνο.
Ξυπνούσα και κοιμόμουν σκεπτόμενος τα παιχνίδια και πως θα μπορούσαν να εξελιχθούν στο μέλλον.
Βέβαια η συνεχεία ήταν μη αναμενόμενη!
Η χαρά σύντομα μετατράπηκε σε πάθος! Με ατελείωτες ώρες παιχνιδιού.
Την εποχή εκείνη το κόστος απόκτησης ενός τέτοιου υπολογιστή καθώς και των περιφερειακών του, ήταν πολύ υψηλό και για αυτό τον λόγο τα άτομα που είχαν στην κατοχή τους έναν υπολογιστή, ήταν πολύ λίγα.
Θυμάμαι ότι σε ένα ολόκληρο γυμνάσιο (ένα από τα μεγαλύτερα των Αθηνών) μόνο εγώ και ένας ακόμη συμμαθητής μου είχαμε υπολογιστή!!! Ενώ οι ποιο πολλοί στην καλύτερη περίπτωση είχαν κάποια εμπειρία από τα απλά TV-Games (αυτά με τις απλές παυλίτσες).
Και όπως είναι φυσικό την εποχή εκείνη δεν υπήρχε ούτε Internet και φυσικά ούτε κοινότητες, ενώ μοναδικός τρόπος ενημέρωσης ήταν τα περιοδικά! Στην ουσία τα νέα κυκλοφορούσαν μόνο μέσα από προσωπικές γνωριμίες & επαφές!
Ενώ τα πρώτα καταστήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών ήταν στην αρχή λίγα και με περιορισμένα παιχνίδια. Κάτι που τα επόμενα χρόνια άλλαξε δραματικά προς το καλύτερο, δίνοντας μας την δυνατότητα πολλών επιλογών.
Αγαπημένα μέρη οι οδοί Στουρνάρη (μέχρι τα Εξάρχεια), Ζαΐμη, Τζορτζ και οι δρόμοι πέριξ αυτών με την καρδία της πληροφορικής να χτυπά στο κέντρο της Αθήνας.
Την εποχή εκείνη ήταν πραγματική βόλτα το να κατέβεις στο κέντρο της Αθήνας και να περιηγηθείς στα καταστήματα. Χαιρόσουν να βλέπεις βιτρίνες με παιχνίδια Η/Υ, αφίσες, Poster έως και μινιατούρες που προμήθευαν τα καταστήματα οι αντιπρόσωποι/εισαγωγείς.
Παντού έβλεπες νεαρούς να κοιτούν τις βιτρίνες με το χαμόγελο στα χείλη.
Οι οδοί αυτοί ήταν ένας πραγματικός παράδεισος της πληροφορικής και η καλύτερη νεοεισερχόμενη ψυχαγωγία. Άλλωστε τότε δεν είχες και πολλές επιλογές που να σε συναρπάζουν (εκτός από τις γυναίκες).
Σκηνή από την ταινία - Electric Dreams- του 1984 https://en.wikipedia.org/wiki/Electric_Dreams_(film" onclick="window.open(this.href);return false;)
Με το κορυφαίο τραγούδι της εποχής "Together in Electric Dreams" που ακουγόταν στη ταινία.
[youtube][/youtube]
Συνεχίζοντας...
Όταν δε πλησίαζαν τα Χριστούγεννα τότε η μαγεία ήταν διάχυτη παντού... κόσμος, οικογένειες, έφηβοι και τα μαγαζιά πραγματικά ξεχείλιζαν από γονείς που πανικόβλητοι ετοιμάζονταν για την αγορά του εορταστικού δώρου των παιδιών.
Πιτσιρικάδες που γύριζαν από το ένα κατάστημα στο άλλο, για να βρουν αυτό που έψαχναν! Πολλές φορές μόνο και μόνο για να δουν τι καινούργιο είχε έρθει...
Είναι γεγονός ότι πάντα λίγο πριν τις μεγάλες εορτές τα καταστήματα γέμιζαν πάντα με νέο εμπόρευμα.
Πρέπει να ομολογήσω ότι για τα δεδομένα της εποχής εκείνης τα παιχνίδια ήταν ακριβά, έτσι δεν μπορούσες να αγοράσεις πολλά, για αυτό τον λόγο έπρεπε να κάνεις την καλύτερη δυνατή επιλογή, αλλιώς κινδύνευες σοβαρά να απογοητευτείς και να έχεις ξοδεύει τα διαθέσιμα χρήματα σε μια κακή επιλογή!
Και δεν υπήρχε χειρότερη απογοήτευση από ένα κακό παιχνίδι που το πλήρωσες πανάκριβα!!!
Το τέλος της δεκαετίας του 80 ήταν μια εποχή που σημάδεψε την νεολαία μιας που ανακάλυπταν κάτι εντελώς καινούργιο, αχαρτογράφητο , συναρπαστικό, με άπειρες προοπτικές που τους επέτρεπε να κάνουν όνειρα για το πως θα είναι το ψηφιακό μέλλον.
Στην παρακάτω παλιά φωτογραφία από διαφημιστική μπροσούρα, μπορείτε να δείτε πως θα έπρεπε να είναι ο ιδανικός έφηβος της εποχής εκείνης...
Αντί αυτού… μάλλον κατέληξε έτσι：
Φωτογραφία από το διαδίκτυο :)
Και από εκεί που οι οικογένειες έτρωγαν όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι... ο μαντράχαλος ξημεροβραδιαζόταν μόνος του στο δωμάτιο του και κατέβαινε μόνο για τα βασικά!
Ο εθισμός στο Gaming ήρθε για μείνει...
Συνεχίζοντας...
Τα χρόνια πέρασαν... και λίγο πριν το 1991 ο αγαπημένος μου C64 δεν ήταν πια ο μοναδικός σύντροφος ψυχαγωγίας και δυστυχώς σταμάτησε να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ζωή μου.
Μετά το 1990-91 σταμάτησα οριστικά να αγοράζω παιχνίδια και σταδιακά η υπέρτατη παιδική φαντασίωση τέθηκε σε οριστικό παροπλισμό.
Ήταν η περίοδος της ζωής μου που έλαβα σημαντικές αποφάσεις που δυστυχώς δεν συμπεριλάμβαναν τον αγαπημένο C64.
Η Μεγάλη Επιστροφή στο 2017
Μετά την συνάντηση με τον συμμαθητή μου, ξεκίνησε η αναζωπύρωση του πάθους για αναβίωση των επικών συγκινήσεων!!!
Άλλωστε είναι γνωστό ότι οι μεγάλοι έρωτες δεν ξεχνιούνται..., όχι τουλάχιστον εύκολα.
Έτσι το πάθος επανήλθε... και επανήλθε δριμύτερο..., μόνο που αυτή την φορά οι συνθήκες και προϋποθέσεις ήταν πολύ καλύτερες, μιας που αυτή την φορά είχα πρόσβαση σε αγορές του εξωτερικού και έτσι μπορούσα να αγοράσω το οτιδήποτε!
Βέβαια μην παραλείπουμε το γεγονός ότι μιλάμε για μηχανήματα και λογισμικό που έχουν συμπληρώσει αισίως τα 30+ χρόνια, με ότι αυτό συνεπάγεται για την καλή λειτουργιά τους.
Παρόλα αυτά... αυτό δεν θα μπορούσε με τίποτα να σταθεί εμπόδιο στα πλάνα μου....
Άρχισα λοιπόν να αγοράζω ξανά και μετά μανίας, παιχνίδια ...μα πολλά όμως... και κάποια από αυτά συλλεκτικά. Έβρισκα ότι μου έλλειπε από τα παιδικά μου χρόνια και που πάντα ήθελα να αποκτήσω.
Βρήκα να διατίθενται προς πώληση απίστευτα πράγματα που δεν είχαν έρθει ποτέ στην Ελλάδα. Και που πολλές φορές αγνοούσαμε ακόμα και την ύπαρξη τους.
Άλλη μια ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε το γεγονός ότι ανακάλυψα ότι εδώ και αρκετό καιρό υπάρχει Ελληνική Retro κοινότητα με ενεργή δράση και παρουσία στο διαδίκτυο.
Όταν είχα σταματήσει το 1991 είχα μόνο 60 παιχνίδια. Τώρα έναν χρόνο μετά την επαναδραστηριοποίηση, έχω ξεπεράσει κατά πολύ τα 150 σε ανεξάρτητους τίτλους.
Και σε προεγκατεστημένα άλλα 2000 σε drive SD2IEC.
Μέχρι να φτάσω τα περίπου 22.000 που έχουν παραχθεί παγκοσμίως.... έχω μέλλον ακόμα!
Αναλυτικά οι αγορές που πραγματοποιήθηκαν είναι οι εξής:
- Αντικατέστησα το ταλαιπωρημένο κασετόφωνο με ένα ολοκαίνουργιο.
- Αντικατέστησα το παλιό 1541 Disk Drive με ένα λειτουργικό.
- Προμηθεύτηκα κάθε λογής Joystick.
- Απέκτησα ένα drive SD2IEC με προεγκατεστημένα 2000 παιχνίδια .
- Απέκτησα ένα NOS Monitor 1084S που αντικατάστησε το παλιό πράσινο HANTAREX 12’’ που είχα.
- Προμηθεύτηκα δισκέττες 5.¼
- Νέα καλώδια σύνδεσης για την οθόνη αλλά και για τηλεόραση.
- Ολοκαίνουργιο τροφοδοτικό ρεύματος.
- Και τέλος ένα ειδικό έπιπλο για να φιλοξενήσει τα βασικά κομμάτια.
Και το τελικό αποτέλεσμα είναι:
Λίγα λόγια για την βασική μονάδα C64C με το ενσωματωμένο πληκτρολόγιο.
Ο υπολογιστής διαθέτει ενσωματωμένο το πληκτρολόγιο του. Στην δεξιά πλαϊνή μεριά του συνδέεται η τροφοδοσία του ρεύματος, κομβίον On/Off, και δυο θύρες για Joysticks
Στην πίσω μεριά του γίνεται πραγματικά χαμός (για τα δεδομένα της εποχής εκείνης)
Ειδική μνεία το cadritge slot (ειδικό είδος για software ή παιχνίδι που είχε τοποθετηθεί σε ηλεκτρονικό κύκλωμα και όχι σε απλό επαναχρησιμοποιούμενο αποθηκευτικό μέσο)
Περί αποθηκευτικών μέσων
Πρέπει να τονίσω ότι τα περισσότερα παιχνίδια που έχω είναι αποθηκευμένα σε κασέτα και εκ φύσεως είναι πολύ ευαίσθητα. Αυτό το γεγονός από μόνο του τα καθιστά εξαιρετικά ευάλωτα στο πέρασμα του χρόνου.
Έτσι πολλές φορές αναγκάστηκα να αγοράσω ξανά και ξανά το ίδιο παιχνίδι, γιατί από το πέρασμα των χρόνων δεν φόρτωνε ή και αν το κατόρθωνε μπορεί να κόλλαγε κατά το φόρτωμα (loading).
Πραγματικά πολύ ενοχλητικό αυτό το φαινόμενο ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι απαιτείται τουλάχιστον 5 λεπτά για να φορτώσει ένα παιχνίδι.
Δηλαδή υπάρχει η πιθανότητα να περιμένεις επί 5 λεπτά να φορτώσει ενα παιχνίδι και να κολλήσει λίγο πριν ολοκληρωθεί η φόρτωσή του!
Σε αυτή την περίπτωση δοκιμάζεις τις αντοχές σου!
Είναι αυτονόητο ότι αν ένα παιχνίδι το φορτώνεις απο drive και όχι κασετόφωνο τότε εκεί τα πράγματα είναι ποιο ασφαλή και πιο γρήγορα.
Η συσκευή διαθέτει και ένα αναλογικό 3θέσιο μετρητή και αυτό ήταν πολύ σημαντική τεχνική λειτουργία, γιατί πολλές φορές τα παιχνίδια φόρτωναν την επομένη πίστα διαδοχικά οπότε έπρεπε να ξέρεις ότι για παράδειγμα το βασικό παιχνίδι ξεκινούσε πχ από το 0-εως το 70 από το 71-85 είναι η δεύτερη πίστα κλπ.
Ενώ ένα μηχανικό κομβίον στο τέλος του μετρητή έπαιζε τον ρόλο του μηδενιστή (reset).
Οι κασέτες είχαν και ένα καλό…, μιας που μπορούσαν να αντιγραφούν από ένα απλό στερεοφωνικό όπως γίνεται και με τις κασέτες μουσικής.
Βέβαια τώρα με το SD2IEC που στην ουσία είναι ένα SD reader που απλά εξομοιώνει ένα disk drive και χωρά τεράστιο όγκο παιχνιδιών και εφαρμογών, η κατάσταση ήταν πολύ καλύτερη απο θέμα ταχύτητας και αξιoπιστίας.
Φυσικά στο ίδιο καλό επίπεδο βρίσκεται και το OEM 1541 disk drive, που όμως είναι και αυτό ευαίσθητο και ευάλωτο στο πέρασμα του χρόνου.
Ενώ απαιτείται καλή τεχνική γνώση για την υποστήριξη της καλής λειτουργίας του.
Με απλά λόγια, αν αρχίσει να μην λειτουργεί σωστά θα χρειαστεί ειδικό τεχνικό με καλές γνώσεις πάνω στο αντικείμενο αυτό και πάλι υπάρχει η πιθανότητα να μην έχει αποτέλεσμα.
Σε αυτή την περίπτωση η αναζήτηση άλλου drive προς αντικατάσταση η χρήση αυτού για ανταλλακτικά, κρίνεται επιβεβλημένη.
Δισκέτα (floppy disk) 170kb 5.1/5" disk
Οθόνες
Η πρώτη οθόνη που απέκτησα το 1987 προκειμένου να μην χρησιμοποιώ την δεύτερη τηλεόραση που είχα σαν παιδί, ήταν ένα Hantarex Model HX 12’’ και φυσικά μονόχρωμο.
Την εποχή εκείνη ένα καλό Monitor που να είναι και έγχρωμο και με δυνατότητα απόδοσης ήχου (Stereo ή μη), κόστιζε σχεδόν όσο ένας υπολογιστής.
Εννοείται ότι μετά την «επιστροφή» μου στο hobby το 2017 το πρώτο πράγμα που δρομολόγησα ήταν η αγορά ενός καλού Commodore Monitor και όχι απλά ενός οποιαδήποτε συμβατού.
Έτσι αγόρασα από Αμερικάνο συλλέκτη μια άριστη οθόνη Commodore 1084S (με κουτιά, χαρτιά, καλώδια κλπ), Stereo και 14’’ inch.
Και όπως αναμενόταν βρήκα την υγεία μου έστω και λίγο αργά...
Specs Οθόνης:
https://www.c64-wiki.com/wiki/Commodore_1084" onclick="window.open(this.href);return false;
Χειριστήρια (Joystick)
Το χειριστήριο (Joystick) ήταν το ποιο σημαντικό περιφεριακό στο gaming.
Στην αρχή τα παιχνίδια σου έδιναν την επιλογή του πληκτρολογίου, όμως σταδιακά η πολιτική αυτή των εταιριών κατασκευής παιχνιδιών άλλαξε και από προαιρετικό μετατράπηκε σε υποχρεωτικό.
Ένα παράδειγμα από τα ποιο επικίνδυνα παιχνίδια ήταν το «Combat School», όπου για να αποκτήσει ταχύτητα ο χαρακτήρας ο χρήστης έπρεπε κυριολεκτικά να «ξεπατώσει» το joystick.
Φυσικά υπήρχαν και πάρα πολλά άλλα παιχνίδια αυτής της λογικής.
Γενικά τα παιχνίδια που απαιτούσαν συστηματική άσκηση δύναμης στο joystick, δημιουργούσαν πολύ σύντομα καταπονήσεις του υλικού, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή αυτό να μην αντέχει και να αρχίσει σταδιακά να αποτυγχάνει και στο τέλος να σπάνε κάποιες από τις επαφές κίνησης.
Κάθε joystick είχε 8 pin (αισθητήρες επαφής δια πίεσης) που αντιλαμβανόταν την κίνηση:
Πάνω [1], Κάτω [5], Αριστερά [7], Δεξιά [3], Πάνω διαγώνια αριστερά [8], Πάνω διαγώνια δεξιά [2], Κάτω διαγώνια αριστερά [6], Κάτω διαγώνια δεξιά [4].
Τυπικό Joystick port:
Μια από τις κορυφαίες εταιρίες στην κατασκευή χειριστηρίων δεν είναι άλλη από την θρυλική QuickShot
Φυσικά το πιο καταπληκτικό ήταν το γεγονός ότι τα περισσότερα joystick ήταν συμβατά και με άλλες μάρκες υπολογιστών όπως ATARI, SPECTRUM, AMSTRAD CPC, SEGA.
Οπότε δεν υπήρχε θέμα συμβατότητας.
Αυτό που με στεναχωρεί ποιο πολύ είναι που σαν μικρός δεν ήξερα πως μπορούσα σε κάποιες περιπτώσεις να επισκευάσω τις βλάβες, με αποτέλεσμα μόλις ένα joystick έπαυε να λειτούργει σωστά μια κατεύθυνση του, να το πετώ και να αγοράζω ένα άλλο!
Είχε καταντήσει να έχω αλλάξει πάνω από 20! Τι κρίμα...
Όμως φρόντισα να καλύψω λίγο το χαμένο έδαφος με την αγορά 8 χειριστηρίων, δυο από τα οποία είναι και αρκετά σπάνια τόσο σαν μοντέλο όσο και εξαιρετικά σπάνια να βρεθούν σε άριστη λειτουργική όσο και κοσμητική κατάσταση.
Αναλυτικά τα χειριστήρια που έχω στην συλλογή μου είναι τα εξής:
QuickShot II Turbo QS-111
QuickShot PYTHON 1M QS-137F
QuickShot VII Joycard
SEGA Control Stick
QuickShot SV-125
COBRA RapidFire
Ένα joystick που κατασκευάστηκε σε περιορισμένη παραγωγή και πραγματικά σπάνιο να βρεθεί.
Και για το τέλος κράτησα το ROLEX των χειριστηρίων... το υπέρτατο όπλο... το ένα και αξεπέραστο:
QuickShot Intruder 1 QS-149
Τα παιχνίδια
Το αγαπημένο θέμα όλης της νεολαίας που ασχολιόταν τους πρώτους home computers (Πριν την έλευση των gaming PC)..., δεν ήταν άλλο από τα παιχνίδια!!!
Ίσως γιατί τα TV-Games που κυριαρχούσαν στην εποχή πριν από τους υπολογιστές, είχαν προετοιμάσει κατάλληλα το έδαφος εκτοξεύοντας τις προσδοκίες, ενώ φυσικά η απαρχαιωμένη και «λίγη» προσφορά τους, έδωσε την εντύπωση πως με την έλευση των πρώτων 8-bitων περάσαμε από την λίθινη εποχή στη διαστημική.
Όλοι οι πιτσιρικάδες είχαν αρχίσει να ονειρεύονται πως θα ήταν τα παιχνίδια του μέλλοντος!
Έτσι από την εποχή των τραγικών TV-Games... με τα ping-pong και τα tennis….
Περάσαμε στην εποχή της απόλυτης αδρεναλίνης...
Σε μια εποχή που σε ξάφνιαζε ευχάριστα σε καθημερινή βάση...
Που σου προσέφερε μια μοναδική εμπειρία…
Που σου έκοβε την ανάσα...
Που σου επέτρεψε να πετάξεις μαζί της...
Που ερχόταν ακόμα και στον ύπνο σου για να σε αναστατώσει...
Το πιο όμορφο ήταν ότι ήξερες ότι μόλις κυκλοφορήσει μια κινηματογραφική ταινία στις αίθουσες, σε πολύ σύντομο διάστημα, θα είχε κυκλοφορήσει και το αντίστοιχο παιχνίδι!!!
Το ήξερες..., Το διευθυνόσουν..., Το ένιωθες..., Το ήθελες..., Σχεδόν το άγγιζες!
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΗΤΑΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ!!!!
Ζούσες μέσα στην απόλυτη φαντασίωση... Και ξαφνικά οι 24ωρες της ημέρας δεν σου έφταναν!
Ανάμεσα στους παίχτες ήταν κοινό μυστικό, όλοι άλλωστε εμφάνιζαν τα ίδια συμπτώματα...
- Το σώμα είχε αρχίσει να καταρρέει...
- Το μυαλό να ρετάρει...
- Η απώλεια ύπνου να θερίζει... (από φαΐ καλά ήμασταν)
- Το σάλιο να κυλά σιγά-σιγά από το πλάι του στόματος!!!
Οι επιστήμονες το 2018 μιλούν για εθισμό στο internet… τόσα ξέρουν τόσα λένε!!!
Ο ΕΘΙΣΜΟΣ στο gaming έχει ξεκινήσει από το 80’ και έχει πια περάσει στο ανθρώπινο DNA!
Οι ανταγωνιστές της Commodore
Για αρκετά χρόνια διεξαγόταν ένας άτυπος πόλεμος μεταξύ των μεγάλων εταιριών που είχαν βγάλει στην αγορά λίγο ή πολύ παραπλήσια μηχανήματα. Αυτός ο έντονος εταιρικός ανταγωνισμός ήταν πολύ πιο εμφανές στα περιοδικά που κυκλοφορούσαν.
Όλοι έκαναν συγκρίσεις ανάμεσα στα μηχανήματα της εποχής εκείνης και το κλίμα ήταν τόσο πωλημένο που φιλίες χάλασαν για το ποιο μηχάνημα ήταν τελικά το καλύτερο!
Το πρόβλημα ξεκινούσε από το γεγονός του ότι ένας κάτοχος δεν μπορούσε να αντικαταστήσει εύκολα και χωρίς οικονομική πανωλεθρία το μηχάνημα του στην περίπτωση που καταλάβαινε εκ των υστέρων, ότι δεν ήταν αυτό που ήθελε.
Αυτός ήταν και ο λόγος που πολύς κόσμος αναγκαζόταν να επενδύει χρήματα σε περιφερειακά / παιχνίδια κλπ, παρόλο που δεν ήταν ικανοποιημένος, αλλά από την άλλη σκαφτόταν το οικονομικό κόστος μιας ολικής αντικατάστασης!
Θυμάμαι έντονα ότι με την έλευση της Amiga 500 το πρόβλημα αυτό έγινε ακόμα ποιο έντονο, μιας που υπήρχαν ακόμα πολλοί κάτοχοι με μηχανήματα 1ης γενιάς, που δεν είχαν πρόθεση να αντικατάστησαν εύκολα τα παλιά μηχανήματά τους.
Φυσικά οι πιτσιρικάδες έβρισκαν ένα σωρό δικαιολογίες προκειμένου να πείσουν τους γονείς τους να επενδύσουν σε ένα καινούργιο, αλλά οι γονείς δεν ήταν πλέον τόσο άσχετοι ή αφελείς!!!
Είχαν καταλάβει ότι ανάμεσα στους νεαρούς υπήρχε μια άτυπη κόντρα για το ποιος θα έχει το καλύτερο computer!
Πολλοί έχουν την τάση να συγκρίνουν ακόμα και σήμερα λανθασμένα τον Commodore 64 με την Amiga 500!
Καμία σύγκριση δεν μπορεί να γίνει σε ανόμοια πράγματα.
Η Amiga ήταν μεταγενέστερο και εξελιγμένο μοντέλο με εκπληκτικές καινοτομίες και με απίστευτες νέες τεχνολογίες! Άλλη εποχή, άλλες απαιτήσεις, άλλος ανταγωνισμός, άλλο εύρος αγοραστικού κοινού!
Στο επίπεδο των κατασκευαστών τα πράγματα ήταν πολύ πιο άγρια μιας που η αγορά ήταν πολύ συγκεκριμένη και τα μερίδια μοιρασμένα.
Αυτό που έδινε στον Commodore 64 το προβάδισμα σε σχέση με τους ανταγωνιστές του, ήταν η παροχή νέων περιφερειακών, η ανελέητη και συνεχόμενη παραγωγή νέων παιχνιδιών, η πολύ καλή ποιότητα ήχου αλλά και η άριστη χρήση της υπολογιστικής ισχύς του, που εκμεταλλευόταν στο έπακρο τις δυνατότητες του hardware.
Αντίπαλο δέος και θανάσιμοι ανταγωνιστές του Commodore 64 ήταν:
Atari 130XE:
Amstrad CPC 464:
Sinclair ZX Spectrum +2:
Τα περιοδικά εποχής
Το πρώτο μου ελληνικό περιοδικό που άφησε ανεξίτηλο το ίχνος του στις αναμνήσεις μου ήταν το θρυλικό PIXEL.
Περίμενα πως και πως να εκδοθεί! Θυμάμαι που έτρεχα στα ποιο κεντρικά περίπτερα του κέντρου προκειμένου να το βρω. Ο μεγαλύτερος εφιάλτης μου ήταν να έχει εξαντληθεί!
Μετά το 1990 κυκλοφόρησαν και άλλα αγαπημένα περιοδικά όπως το USER αλλά και το COMPUTER GAMES που ξεχώριζε για το αρκετά ογκώδες μέγεθος του.
Τα περιοδικά είχαν και reviews παιχνιδιών και παρουσιάσεις μηχανημάτων και περιφερειακών και συγκριτικά και τεχνικά θέματα, αλλά και ενημερωτικά σχετικά με προγραμματισμό και εφαρμογές, απαντήσεις ερωτήσεων από τους αναγνώστες, έως και αγγελίες μεταχειρισμένων!!!
Πολλές φορές τα περιοδικά έβαζαν και διαφημιστικές μπροσούρες από παιχνίδια και από μηχανήματα και περιφερικά. Αυτό ήταν πολύ ωραία ιδέα για συλλογή αυτών, μιας που την εποχή εκείνη χωρίς internet δεν είχες την δυνατότητα να τα βρεις κάπου αλλού.
Προσωπική μου άποψη ήταν ότι ειδικά αυτά τα δυο περιοδικά (USER και COMPUTER GAMES), «μιλούσαν» στην καρδιά του gamer περισσότερο από το PIXEL που ήταν ποιο απόμακρο/επαγγελματικό και λιγότερο παρεΐστικο και ζεστό, όσο ήταν τα άλλα δυο.
Άλλωστε από το 1990-1991 είχε αρχίσει για τα καλά η δυναμική εισβολή των PC στην αρένα των παιχνιδιών συντρίβοντας σιγά-σιγά όλους τους τότε personal computers, με συνέπεια όλα τα περιοδικά να αναγκαστούν να προσαρμόσουν την θεματολογία τους προς εκείνη την κατεύθυνση.
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα άρχισε το ένα μετά το άλλο τα περιοδικά αυτά να ρίχνουν τίτλους τέλους, βυθίζοντας στην θλίψη τους αναγνώστες τους.
Η εποχή έχει αλλάξει ξανά...
Νέα περιοδικά εμφανιστήκαν για να πάρουν την θέση των παλιών, αλλά χωρίς ποτέ να το επιτύχουν.
Και μετά το πέρασμα τόσων χρόνων και ερχόμενοι στο σήμερα, αυτό που έχει μείνει σε όλους εμάς που ζήσαμε αυτή την περίοδο, είναι μια γλυκιά ανάμνηση και μια νοσταλγία που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στις καρδιές μας.
Η παρουσίαση είναι μια προσφορά του:
Δεν είμαι ειδικός - τεχνικός κλπ, οπότε εκ των πραγμάτων δεν μπορώ να αναλύσω σε βάθος τεχνικά θέματα. Όλη η κατάθεση γνώσης προέρχεται καθαρά από βιωματική εμπειρία ετών.
Για την προετοιμασία και συγγραφή αυτού του άρθρου, απαιτήθηκαν πάνω από 3 μήνες, εντατικής και συστηματικής συγγραφικής προσπάθειας, καθώς και αμέτρητες ώρες από την μεριά της γραφίστριας μου, που επιμελήθηκε τα γραφικά.
Στο κλείσιμο αυτού του άρθρου ελπίζω να μπόρεσα... έστω και λίγο... να σας ταξιδέψω στα επικά τέλη της δεκαετίας του 80΄.
Βιβλιογραφία:
Commodore 64:
https://en.wikipedia.org/wiki/Commodore ... r198806-47" onclick="window.open(this.href);return false;
Commodore 1541:
https://en.wikipedia.org/wiki/Commodore_1541" onclick="window.open(this.href);return false;
Monitor Commodore 1084:
https://www.c64-wiki.com/wiki/Commodore_1084" onclick="window.open(this.href);return false;
The GameBase64 Collection:
http://gamebase64.com/search.php?h=0" onclick="window.open(this.href);return false;
Commodore 64 peripherals:
http://enacademic.com/dic.nsf/enwiki/1612525" onclick="window.open(this.href);return false;
8 Bit Generation: The Commodore Wars:
https://www.imdb.com/title/tt5706894/" onclick="window.open(this.href);return false;
Retrocomputers.gr:
https://www.retrocomputers.gr/collectio ... /magazines" onclick="window.open(this.href);return false;
Greekrcm.gr
https://greekrcm.gr/magazines/computer-games/" onclick="window.open(this.href);return false;
