Στο πρόσφατο ταξιδι μου στην Ελλάδα, ψάχνοντας στα συρτάρια μου, έπεσε το μάτι μου σε ένα κουτί που δεν μου θύμιζε κάτι, μέχρι που το έπιασα και είδα τι έκρυβε μέσα!
Ένα ρολόι που είχα ξεχάσει πως έχω, μιας και έχουν φύγει από την μόδα για περισσότερα από 20 χρόνια και συγκεκριμένα δεν είχα φορέσει από το 1996.
Το συγκεκριμένο μου το είχε φέρει το 1995 από την Ιταλία μια παιδική μου φίλη, η οποία πριν 2 χρόνια έφυγε από κοντά μας μετά την άνιση μάχη με την επάρατη νόσο, σε ηλικία 39 ετών.
οι αναμνήσεις πολλες και η χαρά μου απερίγραπτη, όποτε το έχωσα όπως όπως στην βαλίτσα μου. Σήμερα βρήκα χρόνο και του έβαλα μια μπαταρία και δουλεύει σαν να μην σταμάτησε ποτέ!!!
Να συνεχισεις να το χαιρεσαι Σπυρο με υγεια και να χεις ομορφες αναμνησεις μ’αυτο! 
