Κάποια στιγμή στο παρελθόν είχαμε μια συνάντηση με τον Ηλία (Ilias-G) και τον Δημήτρη (capt-dim). Ένα από τα ρολόγια που είχε κοντά του ο Ilias-G ήταν ένα Steinhart. Κρατώντας στα χέρια μου αυτό το ρολόι, έμεινα έκπληκτος από τη ποιότητα κατασκευής του. Η σχέση τιμής-ποιότητας είναι πραγματικά εντυπωσιακή και σίγουρα και τα δυο λειτουργούν υπέρ του πελάτη.
Το θέμα στο παρόν άρθρο προέκυψε λόγω αυτής της επαφής, η οποία με ώθησε να ασχοληθώ και να ερευνήσω λίγο περισσότερο την εταιρεία, η οποία σίγουρα αποτελεί φαινόμενο, το «φαινόμενο» Steinhart! Σημειώνω πως δεν είμαι κάτοχος ρολογιού από τη Steinhart.
Η έδρα της Steinhart βρίσκεται σε μια μικρή πόλη της Γερμανίας με πληθυσμό περίπου 15.000 χιλιάδων κατοίκων, το Stadtbergen που συνορεύει με το Augsburg και το οποίο με τη σειρά του βρίσκεται βορειοδυτικά του Μονάχου. Στο Stadtbergen τα ρολόγια της Steinhart σχεδιάζονται, υποστηρίζονται διοικητικά και τεχνικά (service και επισκευές) αλλά από εκεί διανέμονται και σε όλη τη χώρα, όπως επίσης και στο εξωτερικό στους συνεργάτες της εταιρείας καθώς και απευθείας σε πελάτες λιανικής πώλησης σε όλο το κόσμο. Η κατασκευή τους όμως γίνεται στη περιοχή Jura της Ελβετίας. Σήμερα η Steinhart απασχολεί 21 άτομα, εκ των οποίων 15 γυναίκες και 6 άντρες.
Τη φιλοσοφία του ιδιοκτήτη της Steinhart αποδίδει το τρίπτυχο: «ρολόγια σωστά σχεδιασμένα, ποιοτικά κατασκευασμένα και σε προσιτές τιμές». Στη διατήρηση των προσιτών τιμών συνέβαλλε δραστικά η απευθείας πώληση, η διατήρηση της άριστης ποιότητας, της εξαιρετικής εξυπηρέτησης των πελατών και τέλος η απόφαση για μηδενισμό των εξόδων διαφήμισης. Ενώ η επιλογή της να μη τοποθετεί απλώς Ελβετικούς μηχανισμούς αλλά η Ελβετία να είναι ο τόπος κατασκευής, υπόσχεται πως η Steinhart ήρθε για να μείνει και να εδραιωθεί για τα καλά στο χώρο.
Πολλοί πιστεύουν πως το όνομα Steinhart στην ωρολογοποιία είναι μια υπόθεση των τελευταίων ετών, πως πρόκειται δηλαδή για μια σχετικά νέα επιχείρηση ρολογιών –με μια επιφύλαξη από το 2002- υπό την επίβλεψη και την προεδρία του Günter Steinhart (ο Günter Steinhart σπούδασε Αρχιτέκτονας Μηχανικός στο Μόναχο αλλά αποφάσισε τελικά να υλοποιήσει το όνειρο του με αφορμή την αγάπη του για τα ρολόγια). Στην πραγματικότητα το όνομα Steinhart έχει μια μακρά ιστορία στην γνωστή κοιλάδα των Ελβετών κατασκευαστών. Το όνομα Steinhart πηγαίνει πίσω στις αρχές του 1900, όταν ο Simon Steinhart ανέλαβε να διευθύνει την εταιρεία ρολογιών των κατασκευαστών Schlenker και Kienzle επίσης στη περιοχή Jura που ουσιαστικά είναι η οροσειρά που περιβάλει τη κοιλάδα των ωρολογοποιών κοντά στη Γενεύη.
Πηγή: http://www.prweb.com/releases/2006/02/prweb340028.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
Στην αναζήτηση μου γύρω από την ιστορία της Steinhart εντόπισα αρκετές αναφορές που εκφράζαν τις αμφιβολίες τους σε οτι αφορά την προέλευση της κατασκευής ή ακόμη και την καταγωγή των ανταλλακτικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή/συναρμολόγηση των μηχανικών και λοιπών τμημάτων των ρολογιών της Steinhart. Αυτό όμως δεν αφορά μόνο τη Steinhart αλλά και άλλες εταιρείες ρολογιών με τον χαρακτηρισμό Swiss made, ακόμη και μεγαλύτερου μεγέθους. Πιστεύεται πως ακόμη και μεγαθήρια της ωρολογοποιίας χρησιμοποιούν κομμάτια κατασκευασμένα στη Κίνα και απλώς η συναρμογή τους γίνεται στην Ελβετία. Αυτό έχει μια δόση αλήθειας αλλά μάλλον δεν μπορεί να ισχύει για το 100% των τμημάτων ενός ρολογιού. Ευθύνη για αυτό το «θολό» σημείο έχει η Ελβετική νομοθεσία η οποία επιτρέπει να χαρακτηριστεί ως Swiss made ένα προϊόν το οποίο τουλάχιστον κατά 50% κατασκευάζεται στην Ελβετία. Και αυτό όμως έχει διπλή ερμηνεία.
Η πρώτη λέει πως το 50% των μηχανικών και λοιπόν τμημάτων προέρχονται από την Ελβετία αλλά το ρολόι εξ’ ολοκλήρου συναρμολογείται και δέχεται τη φροντίδα του φινιρίσματος στην Ελβετία. Η δεύτερη και που φαίνεται να επικρατεί στη εποχή μας, είναι πως δύναται το 100% των μηχανικών και λοιπών τμημάτων να ΜΗΝ είναι Ελβετικά αλλά το ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ κατασκευής, το οποίο περιλαμβάνει το φινίρισμα, τη συναρμολόγηση, τον αυστηρό ποιοτικό έλεγχο, το εργατικό δυναμικό και τα έξοδα λειτουργίας της επιχείρησης να ξεπερνούν το 50% του κόστους κατασκευής για κάθε ρολόι. Εγώ πιστεύω πως πάντα κάπου στη μέση είναι η αλήθεια και το project κατασκευής κάθε ρολογιού μπορεί να έχει διαφορετικές απαιτήσεις.
Αξίζει εδώ να κάνω μια σύντομη σημείωση. Η Ελβετική παράδοση στα ρολόγια ξεκίνησε τον 16ο αιώνα όταν ο θεολόγος και μεταρρυθμιστής John Calvin απαγόρευσε να φοριούνται κοσμήματα στη Γενεύη. Οι κοσμηματοπώλες λοιπόν προκειμένου να ανταπεξέλθουν οικονομικά στράφηκαν στην ανάπτυξη της τέχνης της ωρολογοποιίας ακριβείας, δημιουργώντας μια παράδοση που επικρατεί μέχρι σήμερα και αυτός είναι ο λόγος που πολύ μεγάλες εταιρείες ρολογιών διατηρούν την έδρα της στη γνωστή κοιλάδα των ρολογιών στην Ελβετία, κοντά στην οποία βρίσκεται και η περιοχή Jura που κατασκευάζονται και τα σύγχρονα Steinhart.
Το 2007 και ενώ η Steinhart βρίσκεται στα πρώτα της βήματα, κάνοντας είσοδο και στην Αμερικάνικη αγορά έρχεται αντιμέτωπη με μια δικαστική διαμάχη. Μια μεγάλη Αμερικάνικη εταιρεία ισχυρίζεται πως το όνομα Steinhart αλλά και το σήμα της μοιάζει πολύ με τα αντίστοιχα δικά της.
Η Steinhart μαθαίνει από πρώτο χέρι τι σημαίνει να εισβάλλεις στην Αμερικάνικη φιλόδικη αγορά...
Είχε μπροστά της δύο επιλογές: Να υπερασπίσει το όνομα της ή να υποχωρήσει!
Σε κάποιο άρθρο του, ο G. Steinhart αναφέρει: «Μετά από διαβουλεύσεις με δικηγόρους και άλλους εμπειρογνώμονες, θεωρήσαμε ότι θα επικρατήσουμε σε μια δικαστική διαμάχη! Ωστόσο, μας συμβούλευσαν ότι το κόστος σε χρόνο, χρήμα και ανθρώπινους πόρους, θα μπορούσε να αποδειχθεί σημαντικό τίμημα.
Οπλισμένοι με αυτή τη γνώση, η επιλογή ήταν απλή, και πραγματική: Αντί να ξοδεύουμε το χρόνο μας υπερασπίζοντας την εταιρεία μας απέναντι σε μια επιπόλαια μήνυση, αποφασίσαμε να επιμείνουμε σε αυτό που κάνουμε καλύτερα - δηλαδή να συνεχίσουμε την κατασκευή υψηλής ποιότητας, προσιτά ρολόγια». Επίσης χαρακτηριστικό επίσης ήταν ένα συμπέρασμα που εκφράστηκε δια στόματος G. Steinhart: “Η άλλη, αυτή η πολύ μεγαλύτερη εταιρεία ρολογιών, απείλησε να μας μηνύσει αν δεν αλλάξουμε το όνομά μας και το λογότυπό μας. Έκπληκτοι; Πράγματι ήμασταν. Αλλά και πάλι, ζούμε σε φιλόδικες κοινωνίες και οι αγωγές είναι “ο τρόπος της Δύσης” αυτές τις μέρες φαίνεται. Πρέπει να πούμε όμως, ότι είμαστε επίσης κολακευμένοι. Εδώ αυτό που έγινε είναι μια μικρή ανεξάρτητη εταιρεία που χωρίς καν να προσπαθεί, έκανε μια πολύ μεγαλύτερη εταιρεία να αισθάνονται ότι απειλούνται. Φανταστείτε το. Πρέπει να κάνουμε κάτι σωστά”.
Έχει ενδιαφέρον να διαβάσετε ολόκληρη την ανακοίνωση της εταιρείας που έγινε στις 3 Αυγούστου του 2007.
Πηγή: http://www.prweb.com/releases/2007/08/prweb544171.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
Εκ τότε τα ρολόγια της Steinhart διατίθενται στην Αμερικάνικη αγορά με το όνομα “Debaufre” που δεν ήταν μια τυχαία επιλογή. Είναι ένα όνομα με πλούσια ιστορία. Η προέλευση του ονόματος έρχεται από το έτος 1704, όταν σε μια συνεργασία με τον Nicolas Facio, οι Jakob και Peter Debaufre απόκτησαν ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την εφαρμογή των ρουμπινιών στις οπές των αξόνων των ρολογιών που εκτόξευσε την τέχνη της ωρολογοποιίας, μια πρακτική πολύ πιο μπροστά από την εποχή της που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα στα περισσότερα μηχανικά ρολόγια. Υπήρξαν και άλλες πρωτοποριακές και σημαντικές εφευρέσεις από τους αδελφούς Debaufre αλλά το κείμενο μου ήδη έχει πάρει διαστάσεις σεντονιού...
Ας μείνουμε στο γεγονός πως η ανακοίνωση/επιστολή προς τους ήδη αλλά και τους υποψήφιους πελάτες θέλει να περάσει ένα μήνυμα: “το μόνο που αλλάζει είναι το όνομα, η ποιότητα κατασκευής και οι προσιτές τιμές μας που είναι αποτέλεσμα της αγάπης μας για τα ρολόγια θα είναι πάντα αυτό που έχετε να περιμένετε από ένα ρολόι της Steinhart”.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω τι γνώμη μου. Η Steinhart –ίσως όχι άδικα- έχει γίνει συνώνυμο της αξιοπρεπούς αντιγραφής ρολογιών της Rolex. Γράφοντας το παρόν κείμενο έχω τη τύχη να μπορώ να πω πως δε μου αρέσουν τα sub σχέδια των Rolex και άρα και τα αντίστοιχα Steinhart. Οπότε δύσκολα θα μου καταλογιστεί η αθέμιτη υπεράσπιση μιας εταιρείας την οποία αντιπαθεί μια μερίδα κατόχων Rolex ή ανθρώπων που επιθυμούν μια μέρα να αποκτήσουν ένα Rolex. Πολύ φοβάμαι πως η στρατηγική της Steinhart σε οτι αφορά τη σειρά των συγκεκριμένων ρολογιών είχε να κάνει με την οικονομική της επιβίωση καθώς ήταν το τέχνασμα για να έχει αυξημένες πωλήσεις από την “άλλη” μερίδα ανθρώπων που δεν θα έδιναν ποτέ τόσα χρήματα για να αποκτήσουν ένα ρολόι (έστω και Rolex) ή που δεν μπορούν να το αποκτήσουν και δεν έχουν πρόβλημα να φορούν ένα καλό από κάθε άποψη αντίγραφο.
Αυτό –επαναλαμβάνω κατά τη γνώμη μου- δημιουργεί μια λανθασμένη εντύπωση για την Steinhart. Μέσα από την έρευνα μου για την εταιρεία διαπίστωσα ότι η Steinhart παράγει πολλά ρολόγια διαφόρων σχεδίων και σε μια καταπληκτική ποιότητα κατασκευής για το ύψος των χρημάτων που ζητάει.
Κάτι άλλο που δεν ξέρουν πολλοί ή που και να το ξέρουν μπορεί να μην έχει δοθεί η απαραίτητη σημασία είναι πως κατασκευάζει καταπληκτικά λουράκια και όταν δεν τα κατασκευάζει συνεργάζεται με οίκους που κατασκευάζουν για λογαριασμό της όμορφα λουράκια. Όλα αυτά μπορείτε να τα προμηθευτείτε με μπούκλα ή χωρίς. Επίσης μπορείτε να επιλέξετε αν η μπούκλα θα έχει ή όχι το λογότυπο της Steinhart.
Η Steinhart επίσης κατασκευάζει ποιοτικές θήκες ρολογιών εξαιρετικού φινιρίσματος.
Αν δε σας πείθει το παρόν άρθρο σας παροτρύνω να ξεχάσετε ότι ξέρετε για τη σχέση Rolex/Steinhart και να ανακαλύψετε την “άλλη” Steinhart, Το Φαινόμενο Steinhart! Το διαδίκτυο σας περιμένει, να την κατακτήσετε αλλά να αφήσετε να σας κατακτήσει και αυτή!
Κάποια μέρα ίσως κάποιο Steinhart μπει στη συλλογή μου!
