ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...
-
- Δημοσιεύσεις: 7836
- Εγγραφή: Παρ Νοέμ 06, 2009 4:55 pm
- Has thanked: 2 times
- Been thanked: 135 times
Re: ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...
antonis_ch έγραψε:snapper έγραψε:Να ευχαριστησω την συμμορια των τριων..
Η αλλιως την Αγια Τριαδα ....
Οι 3 σωματοφυλακες σε χαιρετουν απο Κυπρο!
Φιλικα, Νταρτανιαν
- Megalos
- Διαχειριστής
- Δημοσιεύσεις: 43119
- Εγγραφή: Τετ Μάιος 13, 2009 3:05 am
- Τοποθεσία: Athens
- Has thanked: 40268 times
- Been thanked: 8752 times
Re: ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...
πολυ επιτυχημενο το σχολιο Δημητρηsnapper έγραψε:Να ευχαριστησω την συμμορια των τριων..
Η αλλιως την Αγια Τριαδα ....
οντως η Αγια Τριαδα
Το watchfunclub στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης!
Facebook: https://www.facebook.com/groups/118633621493682/
Instagram: https://www.instagram.com/watchfunclub/
Facebook: https://www.facebook.com/groups/118633621493682/
Instagram: https://www.instagram.com/watchfunclub/
Re: ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...
Χελώνες Careta
Οι θαλάσσιες χελώνες είναι ερπετά που ζουν στη γη από την εποχή του ανώτερου κρητιδικού, εδώ και περίπου 90 εκατομμύρια χρόνια.
Οι θαλάσσιες χελώνες Careta Careta γεννούν τα αυγά τους και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας εκτός από τη Ζάκυνθο'',όπως Κεφαλονιά, Λευκάδα, δυτικές ακτές Πελοποννήσου, δυτική ακτή Κρήτης, ακτές Ηπείρου και νησιά του Αιγαίου. Όμως στις αμμώδεις παραλίες του κόλπου Λαγανά στη νότια Ζάκυνθο παρατηρείται η μεγαλύτερη συγκέντρωση φωλιών της Careta Careta.
Οι μελετητές υπολογίζουν με βάση τα μέχρι σήμερα δεδομένα, ότι ο συνολικός αριθμός των θηλυκών ατόμων Careta Careta που γεννούν τα αβγά τους στις ακτές της Μεσογείου ανά έτος είναι περίπου 2000. Ο συνολικός αριθμός χελωνών Careta Careta που αποθέτουν τα αβγά τους στις παραλίες της Ελλάδας, πιστεύεται ότι είναι μεγαλύτερος από 1000 άτομα. Στις παραλίες του κόλπου Λαγανά στη Ζάκυνθο, περίπου 300 έως 800 θηλυκά άτομα γεννούν κάθε χρόνο.
Οι θηλυκές χελώνες, βγαίνουν στην αμμουδιά για να γεννήσουν. Αφού επιλέξουν τη θέση φτιάχνουν το θάλαμο της φωλιάς. Τα αβγά έχουν σχήμα και μέγεθος μπάλας ping-pong, το κέλυφός τους είναι μαλακό και δε σπάζουν καθώς πέφτουν μέσα στη φωλιά. Ο μέσος όρος των αβγών μιας φωλιάς είναι περίπου 110. Η όλη διαδικασία διαρκεί κατά μέσο όρο μιάμιση ώρα. Η περίοδος ωοτοκίας της Careta Careta στη Λακωνία, αρχίζει τον Ιούνιο και σταματά το τέλος Αυγούστου. Οι χελώνες Careta-Careta ωοτοκούν περισσότερες από μία φορά στην ίδια αναπαραγωγική περίοδο τους, συνήθως δυο φορές.
Η Careta Careta ζυγίζει περίπου 70 κιλά, πιστεύεται ότι μπορεί να φτάσει σε μεγάλη ηλικία και ότι τα θηλυκά άτομα χρειάζονται περίπου 20 έως 30 χρόνια για να φτάσουν σε ώριμη αναπαραγωγικά ηλικία η οποία μπορεί να διαρκέσει 30 έως 50 χρόνια.
Τα αβγά πρέπει να μείνουν ανενόχλητα μέσα στην άμμο για 55 περίπου ημέρες. Η θερμοκρασία της φωλιάς κατά την επώαση θα καθορίσει το φύλο των εκκολαπτόμενων νεοσσών με περισσότερα θηλυκά στις μεγαλύτερες θερμοκρασίες. Με μια ομαδική προσπάθεια τα χελωνάκια σκάβουν το δρόμο τους για να βγουν από τη φωλιά. Όταν βγαίνουν από τη φωλιά είναι πολύ μικρά, έχουν μήκος περίπου 5 εκατοστά. Το ποσοστό των αβγών που εκκολάπτονται με επιτυχία φτάνει περίπου στο 70%. Αν και χιλιάδες αβγά γεννιούνται κάθε καλοκαίρι, πολύ λίγοι νεοσσοί θα επιζήσουν μέχρι να ενηλικιωθούν, έχει υπολογιστεί ότι για να παραμένει σταθερός ο πληθυσμός της Careta Careta πρέπει κάθε 335 αβγά να προκύπτει ένα ενήλικο άτομο.
Tα χελωνάκια ανακαλύπτουν τη διεύθυνση προς τη θάλασσα από την αντανάκλαση του φεγγαριού ή και μόνο των αστεριών στα ανοιχτά νερά. Τεχνητός φωτισμός πίσω από τις παραλίες ωοτοκίας μπορεί να αποπροσανατολίσει τα χελωνάκια.
Οι πληθυσμοί της Careta Careta μειώνονται σε παγκόσμιο επίπεδο εξαιτίας της ανθρώπινης εκμετάλλευσης και ενόχλησης. Πολλές χελώνες θανατώνονται από τυχαίες συλλήψεις με αλιευτικά εργαλεία καθώς και από ταχύπλοα σκάφη, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις θανάτου εξαιτίας της ρύπανσης της θάλασσας.
Επίσης ο φωτισμός των αναπτυγμένων οικιστικά ακτών επηρεάζει αρνητικά τη διαδικασία αναπαραγωγής στις κοντινές παραλίες ωοτοκίας.
Κατά την καλοκαιρινή περίοδο εκτελείται πρόγραμμα προστασίας της θαλάσσιας χελώνας.
Αν επισκεφθείτε τις περιοχές ωοτοκίας της Careta-Careta στη Λακωνία πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι θα πρέπει να μη χρησιμοποιείτε τις προστατευόμενες περιοχές ωοτοκίας μετά τη δύση και πριν την ανατολή του ηλίου, Σε καμιά περίπτωση δεν επιτρέπεται να πάρουμε μαζί μας χελωνάκια ή να τα βοηθήσουμε να μπουν στη θάλασσα. Κατά τη διάρκεια της νύχτας μη χρησιμοποιείτε δυνατά φώτα που κατευθύνονται προς την ακτή.
Ενθαρρύνετε και άλλους να σεβαστούν την τόσο μεγάλη και δύσκολη προσπάθεια προστασίας της θαλάσσιας χελώνας Careta-Careta στη Λακωνία. Θεωρείστε την προσπάθεια αυτή και δική σας.
Δες εδω....... ..http://virtualschool.web.auth.gr/1.1/yo ... page1.html......
Οι θαλάσσιες χελώνες είναι ερπετά που ζουν στη γη από την εποχή του ανώτερου κρητιδικού, εδώ και περίπου 90 εκατομμύρια χρόνια.
Οι θαλάσσιες χελώνες Careta Careta γεννούν τα αυγά τους και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας εκτός από τη Ζάκυνθο'',όπως Κεφαλονιά, Λευκάδα, δυτικές ακτές Πελοποννήσου, δυτική ακτή Κρήτης, ακτές Ηπείρου και νησιά του Αιγαίου. Όμως στις αμμώδεις παραλίες του κόλπου Λαγανά στη νότια Ζάκυνθο παρατηρείται η μεγαλύτερη συγκέντρωση φωλιών της Careta Careta.
Οι μελετητές υπολογίζουν με βάση τα μέχρι σήμερα δεδομένα, ότι ο συνολικός αριθμός των θηλυκών ατόμων Careta Careta που γεννούν τα αβγά τους στις ακτές της Μεσογείου ανά έτος είναι περίπου 2000. Ο συνολικός αριθμός χελωνών Careta Careta που αποθέτουν τα αβγά τους στις παραλίες της Ελλάδας, πιστεύεται ότι είναι μεγαλύτερος από 1000 άτομα. Στις παραλίες του κόλπου Λαγανά στη Ζάκυνθο, περίπου 300 έως 800 θηλυκά άτομα γεννούν κάθε χρόνο.
Οι θηλυκές χελώνες, βγαίνουν στην αμμουδιά για να γεννήσουν. Αφού επιλέξουν τη θέση φτιάχνουν το θάλαμο της φωλιάς. Τα αβγά έχουν σχήμα και μέγεθος μπάλας ping-pong, το κέλυφός τους είναι μαλακό και δε σπάζουν καθώς πέφτουν μέσα στη φωλιά. Ο μέσος όρος των αβγών μιας φωλιάς είναι περίπου 110. Η όλη διαδικασία διαρκεί κατά μέσο όρο μιάμιση ώρα. Η περίοδος ωοτοκίας της Careta Careta στη Λακωνία, αρχίζει τον Ιούνιο και σταματά το τέλος Αυγούστου. Οι χελώνες Careta-Careta ωοτοκούν περισσότερες από μία φορά στην ίδια αναπαραγωγική περίοδο τους, συνήθως δυο φορές.
Η Careta Careta ζυγίζει περίπου 70 κιλά, πιστεύεται ότι μπορεί να φτάσει σε μεγάλη ηλικία και ότι τα θηλυκά άτομα χρειάζονται περίπου 20 έως 30 χρόνια για να φτάσουν σε ώριμη αναπαραγωγικά ηλικία η οποία μπορεί να διαρκέσει 30 έως 50 χρόνια.
Τα αβγά πρέπει να μείνουν ανενόχλητα μέσα στην άμμο για 55 περίπου ημέρες. Η θερμοκρασία της φωλιάς κατά την επώαση θα καθορίσει το φύλο των εκκολαπτόμενων νεοσσών με περισσότερα θηλυκά στις μεγαλύτερες θερμοκρασίες. Με μια ομαδική προσπάθεια τα χελωνάκια σκάβουν το δρόμο τους για να βγουν από τη φωλιά. Όταν βγαίνουν από τη φωλιά είναι πολύ μικρά, έχουν μήκος περίπου 5 εκατοστά. Το ποσοστό των αβγών που εκκολάπτονται με επιτυχία φτάνει περίπου στο 70%. Αν και χιλιάδες αβγά γεννιούνται κάθε καλοκαίρι, πολύ λίγοι νεοσσοί θα επιζήσουν μέχρι να ενηλικιωθούν, έχει υπολογιστεί ότι για να παραμένει σταθερός ο πληθυσμός της Careta Careta πρέπει κάθε 335 αβγά να προκύπτει ένα ενήλικο άτομο.
Tα χελωνάκια ανακαλύπτουν τη διεύθυνση προς τη θάλασσα από την αντανάκλαση του φεγγαριού ή και μόνο των αστεριών στα ανοιχτά νερά. Τεχνητός φωτισμός πίσω από τις παραλίες ωοτοκίας μπορεί να αποπροσανατολίσει τα χελωνάκια.
Οι πληθυσμοί της Careta Careta μειώνονται σε παγκόσμιο επίπεδο εξαιτίας της ανθρώπινης εκμετάλλευσης και ενόχλησης. Πολλές χελώνες θανατώνονται από τυχαίες συλλήψεις με αλιευτικά εργαλεία καθώς και από ταχύπλοα σκάφη, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις θανάτου εξαιτίας της ρύπανσης της θάλασσας.
Επίσης ο φωτισμός των αναπτυγμένων οικιστικά ακτών επηρεάζει αρνητικά τη διαδικασία αναπαραγωγής στις κοντινές παραλίες ωοτοκίας.
Κατά την καλοκαιρινή περίοδο εκτελείται πρόγραμμα προστασίας της θαλάσσιας χελώνας.
Αν επισκεφθείτε τις περιοχές ωοτοκίας της Careta-Careta στη Λακωνία πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι θα πρέπει να μη χρησιμοποιείτε τις προστατευόμενες περιοχές ωοτοκίας μετά τη δύση και πριν την ανατολή του ηλίου, Σε καμιά περίπτωση δεν επιτρέπεται να πάρουμε μαζί μας χελωνάκια ή να τα βοηθήσουμε να μπουν στη θάλασσα. Κατά τη διάρκεια της νύχτας μη χρησιμοποιείτε δυνατά φώτα που κατευθύνονται προς την ακτή.
Ενθαρρύνετε και άλλους να σεβαστούν την τόσο μεγάλη και δύσκολη προσπάθεια προστασίας της θαλάσσιας χελώνας Careta-Careta στη Λακωνία. Θεωρείστε την προσπάθεια αυτή και δική σας.
Δες εδω....... ..http://virtualschool.web.auth.gr/1.1/yo ... page1.html......
-
- Δημοσιεύσεις: 7836
- Εγγραφή: Παρ Νοέμ 06, 2009 4:55 pm
- Has thanked: 2 times
- Been thanked: 135 times
Re: ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΙΜΕΝΙΚΟΣ
Σύμφωνα με τον Όμηρο ο γιος του Αχιλλέα ο Νεοπτόλεμος όταν οι Έλληνες κυρίευσαν την Τροία πήρε σαν λάφυρο την Ανδρομάχη τη γυναίκα του Έκτορα και πήγαν και εγκαταστάθηκαν στην Πίνδο όπου ίδρυσαν το βασίλειό τους και τον γιο τους τον ονόμασαν Μολοσσό.
Οι απόγονοι του ονομάστηκαν Μολοσσοί, είναι οι άνθρωποι που ζουν πάνω στην Πίνδο και οι σκύλοι τους θεωρούνταν από τα αρχαία χρόνια οι πιο ισχυροί και άφοβοι, "Οι Μολοττίδες", (ετυμολογικά η λέξη Μολοσσός συναποτελείται απο την λέξη "μόλο" ή "μάλο" που σημαίνει το πολύ, το μεγάλο, το πολεμικό, το ορεινό και την κατάληξη "σσος" που δηλώνει εντοπιότητα). Γι' αυτόν το λόγο ο Μέγας Αλέξανδρος ισχυρίζεται ότι είναι απόγονος του Αχιλλέα αφού η μητέρα του η Ολυμπιάδα ήταν η πριγκίπισσα των Μολοσσών.
Δύο από αυτά τα φοβερά σκυλιά τα είχε πάρει από τον πατέρα της και τα μεγάλωνε ο Αλέξανδρος. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη το ένα ήταν τόσο δυνατό που δεν καταδέχτηκε ούτε να παλέψει με αρκούδα. Αυτούς τους σκύλους χρησιμοποίησε ο Αλέξανδρος κατά του Περσικού ιππικού, φορώντας τους ακονισμένες λάμες σε κολάρο γύρω από το λαιμό και το στήθος και βοήθησαν τα μέγιστα στις νίκες του. Ιδιαίτερη τιμή απέδωσαν σε πολλούς από αυτούς και οι Μακεδόνες και ο Πύρρος ο Βασιλιάς της Ηπείρου που αργότερα χρησιμοποίησε τους σκύλους κατά των Ρωμαίων. Το 168 π.Χ. στη μάχη της Πύδνας όταν ο Αιμίλιος Παύλος νίκησε τους Μακεδόνες πήρε 100 από αυτούς τους σκύλους στο θρίαμβο του στη Ρώμη.
Οι πιο ισχυροί και ατρόμητοι χρησιμοποιήθηκαν στο Κολοσσαίο εναντίων των τίγρεων , των λεόντων των μονομάχων ή ακόμα και των χριστιανών και βέβαια στον πόλεμο εναντίων εχθρικών στρατευμάτων. Οι λιγότερο ψυχολογικά και σωματικά ισχυροί χρησιμοποιήθηκαν σαν ποιμενικοί προς φύλαξη κοπαδιών των βοοειδών που ακολουθούσαν τις λεγεώνες. Από αυτούς τους σκύλους κατάγονται επίσης πολλοί ποιμενικοί της Κεντρικής Ευρώπης και των Βαλκανίων...
Παρουσίαση
Από τους γνωστότερους σκύλους της αρχαιότητας που σήμερα θεωρείται η γενετική βάση του σύγχρονου Ελληνικού ποιμενικού σκύλου είναι ο Μολοσσικός, που γεωγραφικά τοποθετείται στην αρχαία Ήπειρο.
Η γενετική αυτή βάση πιθανότατα διευρύνθηκε και με άλλες επιμιξίες τοπικών ποικιλιών του αρχαιοελλαδικού χώρου και διατηρήθηκε διαμέσου των αιώνων στο απομονωμένο και δύσβατο περιβάλλον της οροσειράς της Πίνδου έως τις μέρες μας.
Ο Ελληνικός ποιμενικός μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ο Μεγάλος Ορεινός ποιμενικός σκύλος της χώρας μας.
Οι ιδιαιτερότητες του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της μορφολογίας του σκύλου αυτού.
Η διαχείριση των ποιμνίων απαιτούσε ανέκαθεν την εκμετάλλευση των ορεινών βοσκοτόπων και επέβαλε μετακινήσεις των περισσοτέρων κοπαδιών από τα χειμαδιά (πεδινές βοσκές) στα ορεινά (θερινές βοσκές).
Η μετακίνηση των ποιμνίων επί αιώνες πραγματοποιούνταν με αργούς ρυθμούς, βαδίζοντας με τα πόδια, ακολουθώντας συγκεκριμένα δρομολόγια, κατά τα οποία οι σκύλοι έπρεπε να ακολουθούν το κοπάδι συνεχώς και να το προστατεύουν. Απαιτούνταν συνεπώς από τον σκύλο συνδυασμός αντοχής, ικανότητας δίωξης και δύναμης κατά την συμπλοκή με τον αντίπαλο, καθώς επίσης ικανότητα προσαρμογής σε συνθήκες στέρησης.
Σήμερα στην ύπαιθρο είναι δυνατόν να συναντήσει κανείς πολλά διαφορετικά μορφολογικά στοιχεία στους ποιμενικούς σκύλους που οφείλονται σε μεγάλο βαθμό:
1) στην μιγαδοποίηση του Ελληνικού ποιμενικού με άλλες φυλές.
2) στην κλειστή (συγγενική) αναπαραγωγή που ασκήθηκε ηθελημένα ή άθελα από τους κτηνοτρόφους και εμπέδωσε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Οι ελαφριοί τύποι σκύλων με μέτριο ανάστημα, αποτελούσαν τον πληθυσμό σκύλων που ευκολότερα δημιουργούσε τους μιγάδες στην ύπαιθρο και επηρέαζε με την διασπορά των ποικίλων χαρακτηριστικών και όσους ποιμενικούς διαβίωναν κοντά σε κατοικημένες περιοχές, αφού όλα αυτά τα σκυλιά κινούνται ελεύθερα στο περιβάλλον.
Και μια Γενική Περιγραφή....http://www.koth.gr/el/ellinikes-fyles/5 ... nikos.html....
Σύμφωνα με τον Όμηρο ο γιος του Αχιλλέα ο Νεοπτόλεμος όταν οι Έλληνες κυρίευσαν την Τροία πήρε σαν λάφυρο την Ανδρομάχη τη γυναίκα του Έκτορα και πήγαν και εγκαταστάθηκαν στην Πίνδο όπου ίδρυσαν το βασίλειό τους και τον γιο τους τον ονόμασαν Μολοσσό.
Οι απόγονοι του ονομάστηκαν Μολοσσοί, είναι οι άνθρωποι που ζουν πάνω στην Πίνδο και οι σκύλοι τους θεωρούνταν από τα αρχαία χρόνια οι πιο ισχυροί και άφοβοι, "Οι Μολοττίδες", (ετυμολογικά η λέξη Μολοσσός συναποτελείται απο την λέξη "μόλο" ή "μάλο" που σημαίνει το πολύ, το μεγάλο, το πολεμικό, το ορεινό και την κατάληξη "σσος" που δηλώνει εντοπιότητα). Γι' αυτόν το λόγο ο Μέγας Αλέξανδρος ισχυρίζεται ότι είναι απόγονος του Αχιλλέα αφού η μητέρα του η Ολυμπιάδα ήταν η πριγκίπισσα των Μολοσσών.
Δύο από αυτά τα φοβερά σκυλιά τα είχε πάρει από τον πατέρα της και τα μεγάλωνε ο Αλέξανδρος. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη το ένα ήταν τόσο δυνατό που δεν καταδέχτηκε ούτε να παλέψει με αρκούδα. Αυτούς τους σκύλους χρησιμοποίησε ο Αλέξανδρος κατά του Περσικού ιππικού, φορώντας τους ακονισμένες λάμες σε κολάρο γύρω από το λαιμό και το στήθος και βοήθησαν τα μέγιστα στις νίκες του. Ιδιαίτερη τιμή απέδωσαν σε πολλούς από αυτούς και οι Μακεδόνες και ο Πύρρος ο Βασιλιάς της Ηπείρου που αργότερα χρησιμοποίησε τους σκύλους κατά των Ρωμαίων. Το 168 π.Χ. στη μάχη της Πύδνας όταν ο Αιμίλιος Παύλος νίκησε τους Μακεδόνες πήρε 100 από αυτούς τους σκύλους στο θρίαμβο του στη Ρώμη.
Οι πιο ισχυροί και ατρόμητοι χρησιμοποιήθηκαν στο Κολοσσαίο εναντίων των τίγρεων , των λεόντων των μονομάχων ή ακόμα και των χριστιανών και βέβαια στον πόλεμο εναντίων εχθρικών στρατευμάτων. Οι λιγότερο ψυχολογικά και σωματικά ισχυροί χρησιμοποιήθηκαν σαν ποιμενικοί προς φύλαξη κοπαδιών των βοοειδών που ακολουθούσαν τις λεγεώνες. Από αυτούς τους σκύλους κατάγονται επίσης πολλοί ποιμενικοί της Κεντρικής Ευρώπης και των Βαλκανίων...
Παρουσίαση
Από τους γνωστότερους σκύλους της αρχαιότητας που σήμερα θεωρείται η γενετική βάση του σύγχρονου Ελληνικού ποιμενικού σκύλου είναι ο Μολοσσικός, που γεωγραφικά τοποθετείται στην αρχαία Ήπειρο.
Η γενετική αυτή βάση πιθανότατα διευρύνθηκε και με άλλες επιμιξίες τοπικών ποικιλιών του αρχαιοελλαδικού χώρου και διατηρήθηκε διαμέσου των αιώνων στο απομονωμένο και δύσβατο περιβάλλον της οροσειράς της Πίνδου έως τις μέρες μας.
Ο Ελληνικός ποιμενικός μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ο Μεγάλος Ορεινός ποιμενικός σκύλος της χώρας μας.
Οι ιδιαιτερότητες του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της μορφολογίας του σκύλου αυτού.
Η διαχείριση των ποιμνίων απαιτούσε ανέκαθεν την εκμετάλλευση των ορεινών βοσκοτόπων και επέβαλε μετακινήσεις των περισσοτέρων κοπαδιών από τα χειμαδιά (πεδινές βοσκές) στα ορεινά (θερινές βοσκές).
Η μετακίνηση των ποιμνίων επί αιώνες πραγματοποιούνταν με αργούς ρυθμούς, βαδίζοντας με τα πόδια, ακολουθώντας συγκεκριμένα δρομολόγια, κατά τα οποία οι σκύλοι έπρεπε να ακολουθούν το κοπάδι συνεχώς και να το προστατεύουν. Απαιτούνταν συνεπώς από τον σκύλο συνδυασμός αντοχής, ικανότητας δίωξης και δύναμης κατά την συμπλοκή με τον αντίπαλο, καθώς επίσης ικανότητα προσαρμογής σε συνθήκες στέρησης.
Σήμερα στην ύπαιθρο είναι δυνατόν να συναντήσει κανείς πολλά διαφορετικά μορφολογικά στοιχεία στους ποιμενικούς σκύλους που οφείλονται σε μεγάλο βαθμό:
1) στην μιγαδοποίηση του Ελληνικού ποιμενικού με άλλες φυλές.
2) στην κλειστή (συγγενική) αναπαραγωγή που ασκήθηκε ηθελημένα ή άθελα από τους κτηνοτρόφους και εμπέδωσε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Οι ελαφριοί τύποι σκύλων με μέτριο ανάστημα, αποτελούσαν τον πληθυσμό σκύλων που ευκολότερα δημιουργούσε τους μιγάδες στην ύπαιθρο και επηρέαζε με την διασπορά των ποικίλων χαρακτηριστικών και όσους ποιμενικούς διαβίωναν κοντά σε κατοικημένες περιοχές, αφού όλα αυτά τα σκυλιά κινούνται ελεύθερα στο περιβάλλον.
Και μια Γενική Περιγραφή....http://www.koth.gr/el/ellinikes-fyles/5 ... nikos.html....
-
- Δημοσιεύσεις: 7836
- Εγγραφή: Παρ Νοέμ 06, 2009 4:55 pm
- Has thanked: 2 times
- Been thanked: 135 times
Re: ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...
Eιχα την τυχη να δω ενα απο κοντα οταν πηγα βολτα μια φορα στο Κιλκις. Στην Κυπρο οι ποιμενικοι ειναι πολυ διαφορετικοι.. Με πολυ κοντο τριχωμα λογω ζεστης και ονομαζονται ''Ζαροι''. Δυστηχως δεν βρισκω φωτογραφιες να βαλω..
Φιλικα, Σταυρος
Φιλικα, Σταυρος