Ένα αστέρι γεννιέται.
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Αύγ 24, 2017 2:33 am
Τα καλοκαίρια ερχόμαστε στο πατρικό μου στο χωριό Λευκόβρυση Κοζάνης για να περάσουμε κάποιες μέρες ώστε οι παππούδες να δουν το Νικόλα, εμείς να δουμε τους γονείς μου και -το σημαντικότερο- ο Νικόλας να βρει την παρέα του και να χωριατοαλητέψει: πάνω μαχαλάς, κατω μαχαλάς, πλατεία, μπαξέδες, ποδήλατα, μπάλα στο χώμα, σκόνη, γρατζουνιές και πλύσιμο-έκπληξη με το λάστιχο, γιατί ο τυπάκος επιστρέφει πλήρης βρωμιάς, αλλά και αρνήσεως να πλυθεί!
Κάποια απογεύματα που δεν κάθεται φάση με τους φίλους του, για να περάσει η ώρα, γίνομαι κλασικός μπαμπάς: ο Νικόλας αγκαλια και να πιάνει το τιμόνι του αυτοκινήτου σε μια διαδικασία που τη βαφτίσαμε "μάθημα οδήγησης".
Ξέρεις για ποιό πράγμα μιλάω δροσερέ μου αναγνώστη και φίλε οδηγέ...
Ώσπου κάποια στιγμή εν μέσω αυτής της διαδικασίας χτυπάει το τηλέφωνο και στην άλλη άκρη νασου ο Ντίμης να προσπαθεί να με χαρίσει δύο ρόλεξ, τρία πατέκια κι εφτά ουμπλό κι εγώ να μην τα θέλω γιατί δεν έχω λουριά να τα βάλω και πού τώρα καιρός για έξοδα να παραγγέλνω καινούρια από το μαυροπούλη που πήρε μπρος και έχει ήδη φτιάξει τα μηνόλουρα κι ετοιμάζεται για τα σκυλόλουρα...
Με ρωτάει ο Ντίμης "τί κάνεις εκεί ρε;" του λέω "έβαλα το Νικόλα να οδηγήσει γιαλαντζί ρε!".
-Και γιατί δεν τονε πας τον πιτσιρή στα καρτ να οδηγήσει ρε, να μάθει φουλ έξτρα οδήγηση και όχι ημίμετρα ρε?
- Τ' ε ί π ε ς ρ ε γ ί γ α ν τ α τ ώ ρ α ? ? ?
Και νασου οργανώνω ταξιδάκι-αστραπή στη Σαλλλλλλόνικα, σόλο μεν, εγώ κι ο Νικόλας (όχι ότι έψαχνα αφορμή να σαβουριάσω κατομπενήντα γύρους...) για να πάμε στο πλανητάριο και στο καρτ.
Ο Ντίμης, με τα αστείρευτα αποθέματα εμπειρίας και σοφίας με συμβούλεψε να πάω το Νικόλα πρώτα στο πλανητάριο και μετά στο καρτ, αλλά εγώ με αστείρευτα αποθέματα Ποντιότητας δεν τον άκουσα...
Και νασου πρώτη μέρα στα καρτ ο Νικολής -και μάλιστα βρεγμένο!!!
Σουμάχερ με την πρώτη ο πιτσιρής, κι αρχίζει να εξοπλίζεται:
Αδιάβροχη φόρμα...
Μπαλακλάβα :Ρ
...κι έτοιμος να βάλει φωτιά στη βρεγμένη άσφαλτο!!!
Πριν καν ξεκινήσει ξεκινά ο κατακλυσμός από υποψήφιους χορηγούς...
Και μετά πήρε φωτιά η βρεγμένη άσφαλτος!!!
Στο τέλος και μόνο που έβλεπες πόσο έλαμπε το μούτρο του σε μια τόσο συννεφιασμένη μέρα ήταν όλα τα λεφτά...
-Ήταν καλά Νικόλα; Σε άρεσε;
-Ο Υ Α Ο Υ Ρ Ε Μ Π Α Μ Π Α ! ! !
-Θα πάμε αύριο και στο πλανητάριο;
-Τί να κλάσει το πλανητάριο ρε μπαμπά;;; ΕΔΩ θέλω να ξανάρθουμε!!!
Και να σου την επόμενη μέρα, στο στεγνό πια κι εγώ εξοπλισμένος με τη φωτογραφική μηχανή, ο εκκολαπτόμενος και βελτιωμένος Αϊρτονίκας Σεννιάδης να ετοιμάζεται...
...το αφοσιωμένο pit crew να τακτοποιεί με θρησκευτική ευλάβεια το νέο είδωλο των απανταχού race fans...
...να δηλώνει έτοιμος...
Και να αυτοσυγκεντρώνεται για τη μεγάλη πρόκληση!
Τί έγινε μετά;
Μετά;
Πήραν φωτιά τα χρονόμετρα, η άσφαλτος αγκομαχούσε να κρατηθεί στο έδαφος και να μην εξαϋλωθεί!
Οι paparrazzi και proffesionalisti cameristi -εγώ- δεμπρολάβαιναν να κεντράρουν!
Τα κλείστρα των φωτογραφικών μηχανών ξεπαρθενιάστηκαν!
Μετά από πολλή και αγωνιώδη προσπάθεια καταφέραμε εμείς οι ρεπόρτερ -εγώ- να γίνουμε ισάξιοι του Hubble: απαθανατίσαμε τη γέννηση ενός αστεριού:
Όπως παρατηρεί το αετίσιο αγωνιστικό σου μάτι φανατικέ της ταχύτητας, το αριστερό πόδι που ελέγχει το πεντάλ του φρένου βρίσκεται σε θέση ανάπαυσης... :Ρ
Μετά από αρκετά δεκάλεπτα -και δεκάευρα- η πίστα δήλωσε εμφατικά την αδυναμία της να ανταπεξέλθει στις υπερφυσικές δυνάμεις που της ασκούσε ο νεοπαγής αστέρας!
Γι' αυτό και της έδειξε οίκτο (σε αυτήν και στο πορτοφόλι μου...).
Αφού έδωσε τις απαραίτητες και pin-pointed οδηγίες στους μηχανικούς για το μονοθέσιο...
...και συνομίλησε με την υπεύθυνη των δημοσίων σχέσεων...
Αποφάσισε να δώσει σε όλους εσάς τους ανά τον κόσμο θαυμαστές του κάτι για να έχετε να πουλήσετε στο ebay σε λίγο καιρό για να πάρετε κανα ρολόι της προκοπής...
Αυτό που έδωσε σε μένα είναι κάτι που θα έχω για τον εαυτό μου, που μου έχει ομορφύνει τα μάτια και φύτεψε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου κι ένα τέτοιο ανακάτεμα στα σωθικά μου που ξεπερνάει κάθε συναίσθημα...
Αυτά τα σημάδια και συναισθήματα είναι που σου εύχομαι αγωνιστή στη ζωή και στην ψυχή Αναγνώστη μου... από όπου κι αν προέρχονται... για να τα προκαλείς κι εσύ με ευκολία σε όσους θέλεις να προορίζονται.
Κάποια απογεύματα που δεν κάθεται φάση με τους φίλους του, για να περάσει η ώρα, γίνομαι κλασικός μπαμπάς: ο Νικόλας αγκαλια και να πιάνει το τιμόνι του αυτοκινήτου σε μια διαδικασία που τη βαφτίσαμε "μάθημα οδήγησης".
Ξέρεις για ποιό πράγμα μιλάω δροσερέ μου αναγνώστη και φίλε οδηγέ...
Ώσπου κάποια στιγμή εν μέσω αυτής της διαδικασίας χτυπάει το τηλέφωνο και στην άλλη άκρη νασου ο Ντίμης να προσπαθεί να με χαρίσει δύο ρόλεξ, τρία πατέκια κι εφτά ουμπλό κι εγώ να μην τα θέλω γιατί δεν έχω λουριά να τα βάλω και πού τώρα καιρός για έξοδα να παραγγέλνω καινούρια από το μαυροπούλη που πήρε μπρος και έχει ήδη φτιάξει τα μηνόλουρα κι ετοιμάζεται για τα σκυλόλουρα...
Με ρωτάει ο Ντίμης "τί κάνεις εκεί ρε;" του λέω "έβαλα το Νικόλα να οδηγήσει γιαλαντζί ρε!".
-Και γιατί δεν τονε πας τον πιτσιρή στα καρτ να οδηγήσει ρε, να μάθει φουλ έξτρα οδήγηση και όχι ημίμετρα ρε?
- Τ' ε ί π ε ς ρ ε γ ί γ α ν τ α τ ώ ρ α ? ? ?
Και νασου οργανώνω ταξιδάκι-αστραπή στη Σαλλλλλλόνικα, σόλο μεν, εγώ κι ο Νικόλας (όχι ότι έψαχνα αφορμή να σαβουριάσω κατομπενήντα γύρους...) για να πάμε στο πλανητάριο και στο καρτ.
Ο Ντίμης, με τα αστείρευτα αποθέματα εμπειρίας και σοφίας με συμβούλεψε να πάω το Νικόλα πρώτα στο πλανητάριο και μετά στο καρτ, αλλά εγώ με αστείρευτα αποθέματα Ποντιότητας δεν τον άκουσα...
Και νασου πρώτη μέρα στα καρτ ο Νικολής -και μάλιστα βρεγμένο!!!
Σουμάχερ με την πρώτη ο πιτσιρής, κι αρχίζει να εξοπλίζεται:
Αδιάβροχη φόρμα...
Μπαλακλάβα :Ρ
...κι έτοιμος να βάλει φωτιά στη βρεγμένη άσφαλτο!!!
Πριν καν ξεκινήσει ξεκινά ο κατακλυσμός από υποψήφιους χορηγούς...
Και μετά πήρε φωτιά η βρεγμένη άσφαλτος!!!
Στο τέλος και μόνο που έβλεπες πόσο έλαμπε το μούτρο του σε μια τόσο συννεφιασμένη μέρα ήταν όλα τα λεφτά...
-Ήταν καλά Νικόλα; Σε άρεσε;
-Ο Υ Α Ο Υ Ρ Ε Μ Π Α Μ Π Α ! ! !
-Θα πάμε αύριο και στο πλανητάριο;
-Τί να κλάσει το πλανητάριο ρε μπαμπά;;; ΕΔΩ θέλω να ξανάρθουμε!!!
Και να σου την επόμενη μέρα, στο στεγνό πια κι εγώ εξοπλισμένος με τη φωτογραφική μηχανή, ο εκκολαπτόμενος και βελτιωμένος Αϊρτονίκας Σεννιάδης να ετοιμάζεται...
...το αφοσιωμένο pit crew να τακτοποιεί με θρησκευτική ευλάβεια το νέο είδωλο των απανταχού race fans...
...να δηλώνει έτοιμος...
Και να αυτοσυγκεντρώνεται για τη μεγάλη πρόκληση!
Τί έγινε μετά;
Μετά;
Πήραν φωτιά τα χρονόμετρα, η άσφαλτος αγκομαχούσε να κρατηθεί στο έδαφος και να μην εξαϋλωθεί!
Οι paparrazzi και proffesionalisti cameristi -εγώ- δεμπρολάβαιναν να κεντράρουν!
Τα κλείστρα των φωτογραφικών μηχανών ξεπαρθενιάστηκαν!
Μετά από πολλή και αγωνιώδη προσπάθεια καταφέραμε εμείς οι ρεπόρτερ -εγώ- να γίνουμε ισάξιοι του Hubble: απαθανατίσαμε τη γέννηση ενός αστεριού:
Όπως παρατηρεί το αετίσιο αγωνιστικό σου μάτι φανατικέ της ταχύτητας, το αριστερό πόδι που ελέγχει το πεντάλ του φρένου βρίσκεται σε θέση ανάπαυσης... :Ρ
Μετά από αρκετά δεκάλεπτα -και δεκάευρα- η πίστα δήλωσε εμφατικά την αδυναμία της να ανταπεξέλθει στις υπερφυσικές δυνάμεις που της ασκούσε ο νεοπαγής αστέρας!
Γι' αυτό και της έδειξε οίκτο (σε αυτήν και στο πορτοφόλι μου...).
Αφού έδωσε τις απαραίτητες και pin-pointed οδηγίες στους μηχανικούς για το μονοθέσιο...
...και συνομίλησε με την υπεύθυνη των δημοσίων σχέσεων...
Αποφάσισε να δώσει σε όλους εσάς τους ανά τον κόσμο θαυμαστές του κάτι για να έχετε να πουλήσετε στο ebay σε λίγο καιρό για να πάρετε κανα ρολόι της προκοπής...
Αυτό που έδωσε σε μένα είναι κάτι που θα έχω για τον εαυτό μου, που μου έχει ομορφύνει τα μάτια και φύτεψε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου κι ένα τέτοιο ανακάτεμα στα σωθικά μου που ξεπερνάει κάθε συναίσθημα...
Αυτά τα σημάδια και συναισθήματα είναι που σου εύχομαι αγωνιστή στη ζωή και στην ψυχή Αναγνώστη μου... από όπου κι αν προέρχονται... για να τα προκαλείς κι εσύ με ευκολία σε όσους θέλεις να προορίζονται.
να χαίρεσαι τον πιτσιρικά .... Και οταν μεγαλώσει Να τον δεις και στο Σπα ........!!!!!!! 
