Αν δυσκολευόμαστε στο χώρο της Ωρολογοποιίας να συνειδητοποιήσουμε ποιος είναι τι και μπερδεύουμε την Seiko με την Rolex, στο χώρο του ρούχου επικρατούν τα «μαύρα μεσάνυχτα»… και μάλιστα διεθνώς.
Αρκεί να δεις την τελετή απονομής των Όσκαρ ένα βραδάκι Κυριακής και συμπτωματικά λίγες ώρες πριν να έχεις δει μια ταινία της δεκαετίας του ’60 με τον Θανάση Βέγγο.
Θα διαπιστώσεις εύκολα ότι οι πλέον προβεβλημένοι σταρ του Χόλυγουντ με στρατιά στυλιστών πίσω τους και εκατομμύρια δολάρια στη διάθεσή τους, φορούν σακάκι και πουκάμισο με λάθος μήκος, ενώ ο Βέγγος, στο ρόλο του γκαρσονιού ταβέρνας μάλιστα, φοράει σωστό πουκάμισο και σακάκι με μανίκια στο σωστό μήκος!!!
Αιτία; Ο Βέγγος ραβόταν, ενώ οι σταρ του Χόλυγουντ φορούν ότι τους ετοιματζίδικο τους φέρνουν οι στυλίστες τους!!!
Κατ’ επέκταση πιο συχνά έβλεπες τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο να φοράει μανικετόκουμπα, απ΄ ότι τους μεγαλύτερους playboys της κοσμικής Αθήνας κ.ο,κ.
Το στυλ στο ντύσιμο δεν είναι εύκολη υπόθεση. Απαιτεί και χρήμα, αλλά και κουλτούρα και την σχετική ασφάλεια ώστε να μην πέσεις στην «λούμπα» να αγοράζεις αναγνωρίσιμα αντικείμενα.
Είναι θέμα περισσότερο αναζήτησης της ουσίας – και την ουσία λίγοι την αναζητούν και ακόμοι πιο λίγοι έχουν τον τρόπο να την βρουν και να καταλάβουν ότι την βρήκαν.
Και όμως ο Τσώρτσιλ έλεγε «Το γούστο μου είναι απλό, μου αρκεί να έχω το καλύτερο»…
Τώρα πως γίνεται και οι πλουσιότεροι Έλληνες είχαν επι σειρά ετών «ανακαλύψει» ότι το καλύτερο στα κουστούμια ήταν τα …Prada και διεξήγαγαν αγώνα ταχύτητας ποιος θα τα αποκτήσει πρώτος και προφανώς τους διέφευγε ότι κάπου εκεί στην βασίλισσα του στυλ Νάπολη της Ιταλίας δημιουργούσε και δημιουργεί τα καλύτερα κουστούμια ο Οίκος Brioni, πραγματικά δεν μπορώ να το καταλάβω…
Επι σειρά ετών φίλοι και γνωστοί μου θαύμαζαν τα διάφορα john Lobb που φορούσα, αλλά δεν αγόραζαν ένα ζευγάρι στα πολυάριθμα ταξίδια τους στις πόλεις που ο κορυφαίος δημιουργός χειροποίητων παπουτσιών έχει καταστήατα.
Όταν άρχισαν να αγοράζουν, αποδεικνύοντας την αμηχανία τους στο χώρο των προιόντων πολυτελείας, θεώρησαν ότι έπρεπε να αγοράζουν πέντε την εβδομάδα (λες και ήταν για χόρταση), χωρίς βέβαια να μπουν ποτέ οι περισσότεροι στη διαδικασία να μάθουν πως τα συντηρούμε.
Στην πραγματικότητα αυτό ακριβώς είναι η αγάπη για τα χειροποίητα παπούτσια: η διάθεση να τα φροντίζεις, προσφέροντάς τους μια ιδανική «ωρίμανση». Μια πατίνα.
Χειροποίητα παπούτσια, ειδική παραγγελία πουκάμισα με ειδική οπή για να αναδεικνύεται το ρολόι, αεράτα κοστούμια, αριστοτεχνικά τυλιγμένες γραβάτες (ρίξτε μια ματιά στην κορυφαία εταιρεία του κόσμου, άγνωστη στους περισσότερους στην Ελλάδα,
http://www.marinellanapoli.it/en/index.php" onclick="window.open(this.href);return false;), υπέροχα παλτό, καπέλα από μια άλλη εποχή, ακόμη και κάλτσες κατά παραγγελία (ελληνική πρωτοτυπία), μοναδικά μανικετόκουμπα και ζώνες (πχ στο σχήμα της κάσας του Reverso), ομπρέλες με υπέροχο ξύλο κ.λπ. υπήρξαν και για εμένα στίβος ενασχόλησης και ευχαρίστησης.
Όμως οι καιροί άλλαξαν και πρακτικά αλλά και φιλοσοφικά, ως στάση ζωής.
Ο Οίκος Charvet στο Παρίσι ήταν ο πρώτος που υποχρέωσε τους πελάτες του να μετακινηθούν μέχρι το μαγαζί για να τους πάρουν τα μέτρα για ένα πουκάμισο και πριν από 6 χρόνια είχε στα συρτάρια του 400 διαφορετικά υφάσματα μόνο στο λευκό χρώμα για να φτιάξεις πουκάμισο!!!
Όμως ο Οίκος Charvet, στην καρδιά της παγκόσμιας πολυτέλειας, την Place Vendôme, έκλεισε πριν λίγα χρόνια…
Και μου ζητάς εμένα τώρα να σου γράφω ιστορίες που δεν έχουν πια νόημα, φίλε μου Κώστα…
Φιλικά
Κωστής
