ΟΜΟΡΦΗ ΩΡΟΛΟΓΟΠΟΙΙΑ, ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΕΝΗ
Δημοσιεύτηκε: Τετ Σεπ 09, 2009 6:29 pm
Έβαλα ως τίτλο την -όπως πάντα- μοναδική σε ποιότητα (άσχετη στη περίπτωσή μας) ατάκα του Ποιητή Blackbird και θα την χρησιμοποιήσω ως αφετηρία, προκειμένου να τοποθετηθώ σχετικά με μια «φανταστική» αντιπαράθεση, που καλλιεργείται τις τελευταίες ημέρες. Θα πάρω τα πράγματα από την αρχή.
Ο Κώστας ξεκίνησε ένα τόπικ μεταφέροντας κάτι που έγραψε κάποιος στο forumamontres. Ότι, λέει, το Swatch Group θα εξαγοράσει την G-P. Κάποιος έγραψε ότι θα ήταν καλό για την G-P και εγώ σχολίασα ότι θα ήταν πιο λογικό και πιο επωφελές για την G-P να την εξαγοράσει η Richemont (κατά την άποψή μου και στη σφαίρα της φαντασίας). Πρότεινα μάλιστα να ανοίξει ο Κώστας ένα τόπικ για να γράψουμε τη γνώμη μας για το κατά πόσο εξελίχθηκαν οι εταιρείες που εξαγόρασαν τα δύο μεγάλα γκρουπ.
Έγραψα τη γνώμη μου. Απαγορεύεται;
Δεν την έγραψε κανένας άλλος, εκτός του ΒΒ.
Μετά η Μαίρη Μπέλμπα σχολίασε ότι δεν συμμετέχει στο φόρουμ, γιατί δεν της αρέσουν οι μηδενιστικές απόψεις και μας είπε ότι οι δικές της πληροφορίες λένε ότι ΘΑ αγοράσει τη G-P το γκρουπ της Gucci.
Έγραψα ότι αυτό έχει γίνει πριν 14 μήνες και ανέφερα και το ακριβές ποσοστό (23%), αλλά και ποιοι συμμετέχουν σε ποια Δ.Σ.. Περιέγραψα και το πώς ξεκίνησε η ιστορία της υπόθεσης Swatch-G-P, αφού ο Ζen που έχει το γαλλικό φόρουμ είναι φίλος μου.
Τότε η Μαίρη μίλησε για «παραπληροφόρηση». Παρά το γεγονός ότι η ίδια έγραψε ότι το γκρουπ της Gucci ΘΑ κάνει, κάτι που είχε κάνει ένα χρόνο πριν και το οποίο εγώ ανέλυσα. Δεν πήρα θέση, για το αν θα γίνει, αλλά πήρα ένα τηλέφωνο τον Zen και μου εξήγησε πως και γιατί το λέει. Το μέλλον θα δείξει και εμένα τουλάχιστον δεν με ενδιαφέρει ποιος ανήκει που, ή ποιος θα αγοράσει ποιόν. Περισσότερο το είδα σαν μια ευκαιρία να ανταλλάξουμε κάποιες απόψεις και εγώ τη δική μου γνώμη την έγραψα στο Richemont vs Swatch, επί θεωρητικής βάσης. Δεν είμαστε οικονομικοί σύμβουλοι κανενός από τους ιδιοκτήτες των γκρουπ.
Παράλληλα δέχθηκα μια επίθεση για τις γνώσεις μου και τον τρόπο που τις εκφράζω κλπ, από τα πρώτα 4-5 ποστ της Μαίρης. Δεν απάντησα. Νομίζω ότι όλοι ξέρουν και τι ξέρω και πως το λέω και η αξιολόγηση των γνώσεων και της δουλειάς μου δεν είναι λογικό να γίνεται ούτε με αυτό τον τρόπο, ούτε από το συγκεκριμένο πρόσωπο. Δεν χρειάζομαι κάποιον να με συστήσει στον κόσμο που ενδιαφέρεται για το ρολόι.
Πίστευα ότι η συμμετοχή στα φόρουμ, θα πρέπει να συνοδεύεται από μια δόση χιούμορ, αν όχι να αποτελεί το χιούμορ το κύριο χαρακτηριστικό της. Αυτό δεν είμαι ο μόνος που το πιστεύω και σκεφθείτε ότι έχω και ένα λόγο παραπάνω, αφού δεν μου έλειψε ποτέ το «βήμα» για να μιλήσω σοβαρά για τα ρολόγια. Έτσι όταν άκουσα για το 90%, μου προέκυψε το ποστ όπου έγραψα αυτό που πολλοί σκέφτηκαν, αλλά κανείς δεν έγραψε, ότι οι εταιρείες που δεν αναφέρονται είναι πάνω από 20 και είναι οι πιο μεγάλες, με συνέπεια να μη μπορούν να θεωρηθούν ότι αθροίζουν όλες μαζί 10%, αφού μόνη της η Rolex κατέχει πολλαπλάσιο ποσοστό της ωρολογοποιίας στη πατρίδα μας και διεθνώς. Τώρα αυτό το κλπ, που ισχυρίζεται η Μαίρη ότι σημαίνει πολλά, δεν είναι λογικό και εγώ να μπορώ να αξιολογήσω τι μπορεί να «βγάλει»;
Δέχθηκα μια επίθεση άνευ προηγουμένου, με εκφράσεις του τύπου «αργία, Μήτηρ πάσης κακίας», «κακόβουλη πρόθεση», «παραπληροφόρηση», «στα όρια του δόλου», αλλά και το απαράδεκτο «επιλεκτική όραση», το οποίο με πολύ «ευγένεια» παραπέμπει σε πρόβλημα υγείας που έχω και η Μαίρη γνωρίζει.
Το πιο απίστευτο είναι ότι κανείς δεν ενοχλείται, αλλά αντίθετα συνάγεται το συμπέρασμα ότι έχουμε γενικώς πρόβλημα με την Μαίρη επαγγελματικού ανταγωνισμού. Αυτό προφανώς υποθάλπεται από την Μαίρη για τους δικούς της λόγους. Εγώ θα εξηγήσω γιατί δεν το βλέπω έτσι.
Ξεκίνησα να δουλεύω στο χώρο της ωρολογοποιίας πριν 14 χρόνια. Έχω γράψει περίπου 4.000 σελίδες για ρολόγια από το Ώρες μέχρι το Europa Star, σε περισσότερα από 12 έντυπα. Παράλληλα δημιούργησα την Very Important Watches και την υλοποίησα 11 φορές. Ήταν για πολλά χρόνια μια από τις λίγες εκθέσεις αυτού του επιπέδου σε όλο τον κόσμο, αφού αν εξαιρέσεις τις δύο κεντρικές της Ελβετίας και μερικές που γίνονται στην Ασία, σε Αραβικές χώρες και στην Αμερική, οι μεγαλύτερες πρωτεύουσες της Ευρώπης δεν έχουν κάτι ανάλογο. Στις μισές από τις εκθέσεις μου συμμετείχαν οι καλύτερες από τις εταιρείες που αναφέρει ότι έχει κλείσει φέτος η Μαίρη (και μπράβο της) και σχεδόν όλες που αναφέρω στο 10%. Ακόμη και η Rolex και η Cartier, αλλά και ο Philippe Dufour, ο Antoine Preziuso, ο Franck Muller αυτοπροσώπως ή ο Svend Andersen. Ο Richard Mille ήταν παρών στην έκθεση πριν αποκτήσει αντιπρόσωπο στην Ελλάδα, μόνος του σε ένα περίπτερο με 2 ρολόγια! Πολλές από αυτές έχουν φτιάξει συλλεκτικές σειρές ρολογιών, με την ευκαιρία της παρουσίας τους στην έκθεση. Την έκθεση έχουν καλύψει μερικά από τα μεγαλύτερα περιοδικά στον κόσμο. Το Europa Star έστειλε στην έκθεση το 2000 τον αρχισυντάκτη του και γνωστό δημοσιογράφο στο χώρο Malcolm Laikin. Παράλληλα έκανα δημοπρασία με του Christie’s Λονδίνου επ’ ωφελεία του ΕΛΕΠΑΠ, τα σεμινάρια του ΑΙΗΗ στα καταστήματα πωλήσεως ρολογιών, ενώ στην έκθεση έχουν φιλοξενηθεί τα σημαντικότερα ρολόγια στον κόσμο, ο Οίκος Antiquorum με δύο από τους σημαντικότερους εκτιμητές στον κόσμο, έχω κάνει θεματικές εκθέσεις με τα ρολόγια του Παπανδρέου, του Χατζιδάκι, του Τσαρούχη, του Τσιτσάνη, του Χατζηκυριάκου-Γκίκα, του Μητσοτάκη, του Ράλλη και πολλών άλλων, καθώς επίσης και έχω πραγματοποιήσει 2 φορές την ανάδειξη του καλύτερου ρολογιού της χρονιάς κλπ.
Όλα αυτά ξεκίνησαν σε μια άλλη εποχή. Όταν κανείς σχεδόν δεν ήξερε ούτε καν την IWC και προσπαθούσαμε με τον τότε αντιπρόσωπο Νίκο Βήχο να εξηγήσουμε στους επισκέπτες τι είναι το Il Destriero Scafusia, ή με τον Βασίλη Καίσαρη και τον Χρήστο Μάμαλη, τι είναι το Tourbillon. Πολλοί προσέγγισαν τον χώρο και αγάπησαν το ρολόι, αλλά και απέκτησαν τα πρώτα συλλεκτικά τους ρολόγια μέσω της έκθεσης. Ρολόγια που άγγιζαν και τα 500.000 ευρώ! Σε όλα τα δελτία ειδήσεων κάθε χρόνο μίλαγα προσπαθώντας να διαδόσω την αγάπη μου για το ρολόι, αλλά και τη σκέψη ότι μέσα στην έκθεση μπορεί κανείς να καταλάβει ότι τα ρολόγια είναι πολύ σημαντικά για την αξία και όχι για ατην τιμή τους. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Το κοινό της Αθήνας έχει «ωριμάσει» και έχει δει τα ρολόγια των εταιρειών που επιθυμούν να συμμετέχουν σε μια έκθεση στην Ελλάδα, πολλές φορές.
Από την άλλη οι δυσκολίες στην αγορά που οφείλονται στην κρίση, έχουν μειώσει τα budgets των εταιρειών. Η δική μου έκθεση θα είχε νόημα αν οι εταιρείες ήθελαν να ξοδέψουν περισσότερα χρήματα από παλιά, για να προσφέρουμε όλοι στο κοινό κάτι πολύ πιο δυνατό, από αυτό που το έχουμε συνηθίσει στην VIW. Έτσι αποφάσισα να μην κάνω την VIW, τουλάχιστον για κάποια χρόνια και να προχωρήσω σε κάτι άλλο.
Με ενοχλεί που εύκολα, κάποιοι (και συμβαίνει να μου είναι και οι τρεις ιδιαίτερα συμπαθείς), αποδίδουν το σχόλιό μου και την επιθετική απάντηση της Μαίρης σε ανταγωνισμό. Αρχικά θα πρέπει να διαχωρίσουμε ότι εγώ διαχειρίζομαι μόνος μου τίτλους και σήματα (αλλά και την εταιρεία μου) που μου ανήκουν και έχω στήσει μόνος μου, καθώς και ορίζω απόλυτα την τύχη τους. Η Μαίρη δουλεύει για έναν μεγάλο εκδοτικό (και όχι μόνο) όμιλο και προφανώς καταλαβαίνουμε όλοι την βασική διαφορά. Μόνος μου έκλεινα τη συμφωνία χορηγίας με την Mercedes, κάθε χρόνο, χρησιμοποιώντας κάθε φορά το πάθος μου για αυτό που κάνω και τις ιδέες μου. Το ίδιο είναι αν είσαι στέλεχος σε έναν μεγάλο όμιλο; Πας στον εμπορικό διευθυντή και του λες να σου βρει έναν χορηγό. Ούτε το ποιος είναι μπορείς να αποφασίσεις, ούτε θα χρειαστεί να τον πείσεις εσύ. Εκμεταλλεύεσαι απλά τη δύναμη του αφεντικού σου. και δεν το λέω για κακό, αλλά για διαφορετικό. Εγώ γράφω όλο το περιοδικό μου μόνος μου, ή φιλοξενώ κείμενα μερικών από τους πλέον σημαντικούς ανθρώπους του χώρου. Η Μαίρη, γράφει κάποιες σελίδες σε κάθε τεύχος και το υπόλοιπο το γράφουν οι εκάστοτε βοηθοί της. Δεν νομίζω ότι υπάρχει ένας που να έχει δει το WOW και το ChronosOro και να τα θεωρεί ανταγωνιστικά; Απευθύνονται με εντελώς διαφορετικό τρόπο στο κοινό και φιλοξενούν διαφορετικά ρολόγια. Το ChronosOro βάζει όλες τις εταιρείες που εισάγονται στην Ελλάδα και διαφημίζονται σε αυτό, σε κάθε τεύχος του από την καλύτερη, μέχρι αυτή που ούτε την ξέρω, ενώ το WOW επεξεργάζεται σε βάθος θέματα, φιλοξενώντας όλα τα ρολόγια του πλανήτη που έχουν ενδιαφέρον και αφορούν το θέμα, ασχέτως του πότε βγήκαν (υπό τον όρο να μην είναι πλέον vintage, αλλά να μπορείς να τα αγοράσεις) και ασχέτως του αν εισάγονται στην Ελλάδα. Στο τελευταίο τεύχος φιλοξενεί πάνω από 25 ρολόγια που δεν εισάγονται και 2 από αυτά βρίσκονται στο εξώφυλλο! Το ChronosOro βάζει 4σέλιδο αφιέρωμα στην ιστορία εταιρειών, που εγώ το ρολόι τους δεν θα το έβαζα ούτε σε μέγεθος γραμματοσήμου. Από την άλλη, σίγουρα ένα τετραμηνιαίο και ένα τριμηνιαίο περιοδικό δεν είναι τόσο ακριβά ώστε να θεωρήσουμε ότι ο Κώστας ή ο οποιοσδήποτε θα έχει πρόβλημα να αγοράσει όλα τα τεύχη και από τα δύο περιοδικά, χωρίς να χρειαστεί να «ξιφομαχήσουμε» με την Μαίρη για το ποιος θα τον κερδίσει. Θα του στοιχίσει ετησίως 56 ευρώ! Από την άλλη τι δόλο να έχω εγώ από την αποτυχία ή την επιτυχία μιας έκθεσης της οποίας το concept δεν έχει καμία σχέση με της δικής μου, ενώ παράλληλα έχω ανακοινώσει στους εισαγωγείς ότι δεν θα κάνω φέτος VIW, h οποία είναι 10 φορές εκτός budget για αυτούς που επιλέγουν την Athina Fair;
Εγώ δεν πιστεύω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να καλέσω τους ανθρώπους που καλούσα στην VIW τόσα χρόνια και με την συνεργασία των εισαγωγέων να τους εντυπωσιάσω, όπως το έκανα επί χρόνια. Στην έκθεσή μου η Cartier έκανε περίπτερα που είχαν μαρμάρινους τοίχους, οι οποίοι έφταναν από την Γαλλία. Το περίπτερο του Καίσαρη, της Vacheron, ή της Chopard κλπ, στοίχιζαν μια περιουσία. Το ακριβότερο ρολόι που έχει εκτεθεί στοίχιζε 1.500.000 ευρώ και το ακριβότερο κόσμημα 50.000.000 ευρώ! Στην Athina Fair συμμετέχουν ακόμη και εταιρείες που έχουν ρολόγια των 150 ευρώ. Βασικός παράγων της επιτυχίας της VIW, αλλά και της αποτελεσματικότητάς της στην επικοινωνία των εταιρειών με τους επισκέπτες, ήταν η διαφορετικότητα ανάμεσα στα διαφορετικά περίπτερα. Όταν το 2006 συμμετείχε στην VIW, για πρώτη φορά η Roger Dubuis, κανείς δεν την ήξερε και δεν είχε αντιπρόσωπο. Ξεκίνησε την συνεργασία της με τον Νίκο Πατσέα και είχε εκπληκτικά αποτελέσματα, ακριβώς επειδή έφερε ένα υπέροχο περίπτερο, το οποίο σου έδινε με μια ματιά, όλη την εικόνα της νέας για το ελληνικό κοινό και ενδιαφέρουσας εταιρείας. Αν ήταν ίδια με την Vacheron Constantin, θα καταλάβαινε κανείς τι είναι; Στην Athina Fair, αντίθετα, τα περίπτερα είναι ομοιόμορφα. Αυτό διεθνώς το συναντάει κανείς μόνο στο SIHH, το οποίο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι απευθύνεται σε επαγγελματίες και αποτελεί εμπορική συνάντηση. Δεν περιμένω ούτε εγώ, ούτε οι αντιπρόσωποι, ούτε τα καταστήματα να καταλάβουμε το positioning της Cartier ή της IWC από την διαφορά στα περίπτερά τους. Η Athina Fair έχει εισιτήριο 10 ευρώ, ενώ η VIW δεν είχε ποτέ εισιτήριο και ήταν κάθε χρόνο μέσα στις δύο-τρεις πλέον κοσμικές εκδηλώσεις της χρονιάς. Κάποιες χρονιές μάλιστα ήταν και πρώτη. Ακόμη και η επιλογή του χώρου δεν είναι τυχαία. Υπάρχει μια χαώδης διαφορά.
Δεν «αργώ» όμως Μαίρη. Δουλεύω πολύ περισσότερο από πριν, ενώ για μεγάλα διαστήματα κοιμάμαι ελάχιστα και προετοιμάζω αυτό που εγώ πιστεύω ότι είναι τόσο πρωτοποριακό σήμερα, όσο οι εκθέσεις μου και τα άρθρα μου 14 χρόνια πριν. Εκτός από το WOW και το CLEPSYDRE, είναι και πολλά άλλα, που θα βγουν λίγα-λίγα. Έκθεση, έστησα και πέτυχε για 11 χρόνια, πριν από 12 χρόνια. Δεν θα ήταν χαζό να μείνω στα ίδια; Δεν με εξιτάρει πλέον. Στην έκθεση χρειάζεσαι και τους αντιπροσώπους να πιστεύουν και να επενδύουν και βέβαια εισπράττεις τον ανταγωνισμό τους με πολύ πιο έντονο τρόπο. Δεν είναι σήμερα η κατάλληλη στιγμή. Σήμερα μπορεί να σταθεί μόνο μια πολύ πιο «οικονομικότερη» και πολυσυλλεκτική έκθεση. Αλλά ποιος ο λόγος να το κάνω εγώ, αυτό; Δεν είναι σίγουρα το είδος που ξέρω να υπηρετώ. Με ενδιαφέρει αντίθετα, κάτι πιο exclusiv. Και να έκανα έκθεση μετά τις 11 VIW, θα φρόντιζα να είναι κάτι πιο εξεζητημένο. Πως θα το έκανα αυτό; Θα δείτε, όταν κρίνω ότι ήρθε η ώρα. Είναι τυχαίο ότι η έκθεσή μου σταμάτησε και η Athina Fair ξεκίνησε λίγους μήνες μετά που ξέσπασε η κρίση;
Αν σκόπευα να κάνω μια 12η Very Important Watches, αυτή δεν θα ανταγωνιζόταν την Athina Fair, αλλά τις προηγούμενες 11 Very Important Watches. Το ίδιο και το WOW. Κάθε τεύχος προσπαθώ να το κάνω καλύτερο από το προηγούμενο. Τι σχέση έχει το Chronos Oro:
Κλείνοντας θα παρακαλούσα τους υπεύθυνους του φόρουμ να αφαιρέσουν τις προσβλητικές στο πρόσωπό μου εκφράσεις, που περιγράφω και πιο πάνω και ιδιαίτερα αυτή που σχετίζεται με θέμα υγείας, ενώ καλό θα ήταν να καταλαβαίνουμε πότε και κάτω από ποιες συνθήκες εξαπολύουμε ύβρεις, προσβολές ή λέξεις που έχουν νομικό χαρακτήρα, χωρίς να υπάρχει αντίστοιχος λόγος. Τι το «δόλιο» έχει όταν κάποιος αναγράψει 25 από τις εισαγόμενες εταιρείες στην Ελλάδα και δεν συμπεριλάβει τις 25 μεγαλύτερες και βέβαια άλλες 50 που υπάρχουν και παίζουν κάποιο ρόλο, να του επισημάνεις ότι οι εταιρείες που δεν ανέφερε, είναι σημαντικότερες από αυτές που ανέφερε, οπότε το «σχεδόν 90%» είναι τουλάχιστον άστοχο, για να μην πούμε παραπλανητικό;
Θέλω να ομολογήσω ότι συνέπεια αυτής της τροπής που παίρνουν τα πράγματα είναι ότι αν αισθανθώ ότι δεν καλύπτομαι σε αυτό που ζητώ στην παραπάνω παράγραφο, ή ότι κάποιοι συνεχίζουν την τακτική που λέει ότι παίρνεις αξία από αυτούς που επιλέγεις από μόνος σου για αντιπάλους, απλά δεν θα ξαναγράψω. Έγραψα αυτό το ποστ για να εξηγήσω τη σκέψη μου και αν θέλετε και για να εξηγήσω γιατί σταμάτησα την Very Important Watches. Είναι η θέση μου, είναι η εικόνα που έχω για το χώρο και δεν είναι προς συζήτηση. Γιατί η συζήτηση (όπως αποδείχθηκε) φέρνει και άλλα και δεν πρόκειται να ασχοληθώ ξανά. Οπότε αν μαζευτούν οι προσβολές, όλα καλά. Αν συνεχίσουν, μην περιμένετε να διαβάσετε την τοποθέτησή μου.
Φιλικά
Κωστής
Ο Κώστας ξεκίνησε ένα τόπικ μεταφέροντας κάτι που έγραψε κάποιος στο forumamontres. Ότι, λέει, το Swatch Group θα εξαγοράσει την G-P. Κάποιος έγραψε ότι θα ήταν καλό για την G-P και εγώ σχολίασα ότι θα ήταν πιο λογικό και πιο επωφελές για την G-P να την εξαγοράσει η Richemont (κατά την άποψή μου και στη σφαίρα της φαντασίας). Πρότεινα μάλιστα να ανοίξει ο Κώστας ένα τόπικ για να γράψουμε τη γνώμη μας για το κατά πόσο εξελίχθηκαν οι εταιρείες που εξαγόρασαν τα δύο μεγάλα γκρουπ.
Έγραψα τη γνώμη μου. Απαγορεύεται;
Δεν την έγραψε κανένας άλλος, εκτός του ΒΒ.
Μετά η Μαίρη Μπέλμπα σχολίασε ότι δεν συμμετέχει στο φόρουμ, γιατί δεν της αρέσουν οι μηδενιστικές απόψεις και μας είπε ότι οι δικές της πληροφορίες λένε ότι ΘΑ αγοράσει τη G-P το γκρουπ της Gucci.
Έγραψα ότι αυτό έχει γίνει πριν 14 μήνες και ανέφερα και το ακριβές ποσοστό (23%), αλλά και ποιοι συμμετέχουν σε ποια Δ.Σ.. Περιέγραψα και το πώς ξεκίνησε η ιστορία της υπόθεσης Swatch-G-P, αφού ο Ζen που έχει το γαλλικό φόρουμ είναι φίλος μου.
Τότε η Μαίρη μίλησε για «παραπληροφόρηση». Παρά το γεγονός ότι η ίδια έγραψε ότι το γκρουπ της Gucci ΘΑ κάνει, κάτι που είχε κάνει ένα χρόνο πριν και το οποίο εγώ ανέλυσα. Δεν πήρα θέση, για το αν θα γίνει, αλλά πήρα ένα τηλέφωνο τον Zen και μου εξήγησε πως και γιατί το λέει. Το μέλλον θα δείξει και εμένα τουλάχιστον δεν με ενδιαφέρει ποιος ανήκει που, ή ποιος θα αγοράσει ποιόν. Περισσότερο το είδα σαν μια ευκαιρία να ανταλλάξουμε κάποιες απόψεις και εγώ τη δική μου γνώμη την έγραψα στο Richemont vs Swatch, επί θεωρητικής βάσης. Δεν είμαστε οικονομικοί σύμβουλοι κανενός από τους ιδιοκτήτες των γκρουπ.
Παράλληλα δέχθηκα μια επίθεση για τις γνώσεις μου και τον τρόπο που τις εκφράζω κλπ, από τα πρώτα 4-5 ποστ της Μαίρης. Δεν απάντησα. Νομίζω ότι όλοι ξέρουν και τι ξέρω και πως το λέω και η αξιολόγηση των γνώσεων και της δουλειάς μου δεν είναι λογικό να γίνεται ούτε με αυτό τον τρόπο, ούτε από το συγκεκριμένο πρόσωπο. Δεν χρειάζομαι κάποιον να με συστήσει στον κόσμο που ενδιαφέρεται για το ρολόι.
Πίστευα ότι η συμμετοχή στα φόρουμ, θα πρέπει να συνοδεύεται από μια δόση χιούμορ, αν όχι να αποτελεί το χιούμορ το κύριο χαρακτηριστικό της. Αυτό δεν είμαι ο μόνος που το πιστεύω και σκεφθείτε ότι έχω και ένα λόγο παραπάνω, αφού δεν μου έλειψε ποτέ το «βήμα» για να μιλήσω σοβαρά για τα ρολόγια. Έτσι όταν άκουσα για το 90%, μου προέκυψε το ποστ όπου έγραψα αυτό που πολλοί σκέφτηκαν, αλλά κανείς δεν έγραψε, ότι οι εταιρείες που δεν αναφέρονται είναι πάνω από 20 και είναι οι πιο μεγάλες, με συνέπεια να μη μπορούν να θεωρηθούν ότι αθροίζουν όλες μαζί 10%, αφού μόνη της η Rolex κατέχει πολλαπλάσιο ποσοστό της ωρολογοποιίας στη πατρίδα μας και διεθνώς. Τώρα αυτό το κλπ, που ισχυρίζεται η Μαίρη ότι σημαίνει πολλά, δεν είναι λογικό και εγώ να μπορώ να αξιολογήσω τι μπορεί να «βγάλει»;
Δέχθηκα μια επίθεση άνευ προηγουμένου, με εκφράσεις του τύπου «αργία, Μήτηρ πάσης κακίας», «κακόβουλη πρόθεση», «παραπληροφόρηση», «στα όρια του δόλου», αλλά και το απαράδεκτο «επιλεκτική όραση», το οποίο με πολύ «ευγένεια» παραπέμπει σε πρόβλημα υγείας που έχω και η Μαίρη γνωρίζει.
Το πιο απίστευτο είναι ότι κανείς δεν ενοχλείται, αλλά αντίθετα συνάγεται το συμπέρασμα ότι έχουμε γενικώς πρόβλημα με την Μαίρη επαγγελματικού ανταγωνισμού. Αυτό προφανώς υποθάλπεται από την Μαίρη για τους δικούς της λόγους. Εγώ θα εξηγήσω γιατί δεν το βλέπω έτσι.
Ξεκίνησα να δουλεύω στο χώρο της ωρολογοποιίας πριν 14 χρόνια. Έχω γράψει περίπου 4.000 σελίδες για ρολόγια από το Ώρες μέχρι το Europa Star, σε περισσότερα από 12 έντυπα. Παράλληλα δημιούργησα την Very Important Watches και την υλοποίησα 11 φορές. Ήταν για πολλά χρόνια μια από τις λίγες εκθέσεις αυτού του επιπέδου σε όλο τον κόσμο, αφού αν εξαιρέσεις τις δύο κεντρικές της Ελβετίας και μερικές που γίνονται στην Ασία, σε Αραβικές χώρες και στην Αμερική, οι μεγαλύτερες πρωτεύουσες της Ευρώπης δεν έχουν κάτι ανάλογο. Στις μισές από τις εκθέσεις μου συμμετείχαν οι καλύτερες από τις εταιρείες που αναφέρει ότι έχει κλείσει φέτος η Μαίρη (και μπράβο της) και σχεδόν όλες που αναφέρω στο 10%. Ακόμη και η Rolex και η Cartier, αλλά και ο Philippe Dufour, ο Antoine Preziuso, ο Franck Muller αυτοπροσώπως ή ο Svend Andersen. Ο Richard Mille ήταν παρών στην έκθεση πριν αποκτήσει αντιπρόσωπο στην Ελλάδα, μόνος του σε ένα περίπτερο με 2 ρολόγια! Πολλές από αυτές έχουν φτιάξει συλλεκτικές σειρές ρολογιών, με την ευκαιρία της παρουσίας τους στην έκθεση. Την έκθεση έχουν καλύψει μερικά από τα μεγαλύτερα περιοδικά στον κόσμο. Το Europa Star έστειλε στην έκθεση το 2000 τον αρχισυντάκτη του και γνωστό δημοσιογράφο στο χώρο Malcolm Laikin. Παράλληλα έκανα δημοπρασία με του Christie’s Λονδίνου επ’ ωφελεία του ΕΛΕΠΑΠ, τα σεμινάρια του ΑΙΗΗ στα καταστήματα πωλήσεως ρολογιών, ενώ στην έκθεση έχουν φιλοξενηθεί τα σημαντικότερα ρολόγια στον κόσμο, ο Οίκος Antiquorum με δύο από τους σημαντικότερους εκτιμητές στον κόσμο, έχω κάνει θεματικές εκθέσεις με τα ρολόγια του Παπανδρέου, του Χατζιδάκι, του Τσαρούχη, του Τσιτσάνη, του Χατζηκυριάκου-Γκίκα, του Μητσοτάκη, του Ράλλη και πολλών άλλων, καθώς επίσης και έχω πραγματοποιήσει 2 φορές την ανάδειξη του καλύτερου ρολογιού της χρονιάς κλπ.
Όλα αυτά ξεκίνησαν σε μια άλλη εποχή. Όταν κανείς σχεδόν δεν ήξερε ούτε καν την IWC και προσπαθούσαμε με τον τότε αντιπρόσωπο Νίκο Βήχο να εξηγήσουμε στους επισκέπτες τι είναι το Il Destriero Scafusia, ή με τον Βασίλη Καίσαρη και τον Χρήστο Μάμαλη, τι είναι το Tourbillon. Πολλοί προσέγγισαν τον χώρο και αγάπησαν το ρολόι, αλλά και απέκτησαν τα πρώτα συλλεκτικά τους ρολόγια μέσω της έκθεσης. Ρολόγια που άγγιζαν και τα 500.000 ευρώ! Σε όλα τα δελτία ειδήσεων κάθε χρόνο μίλαγα προσπαθώντας να διαδόσω την αγάπη μου για το ρολόι, αλλά και τη σκέψη ότι μέσα στην έκθεση μπορεί κανείς να καταλάβει ότι τα ρολόγια είναι πολύ σημαντικά για την αξία και όχι για ατην τιμή τους. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Το κοινό της Αθήνας έχει «ωριμάσει» και έχει δει τα ρολόγια των εταιρειών που επιθυμούν να συμμετέχουν σε μια έκθεση στην Ελλάδα, πολλές φορές.
Από την άλλη οι δυσκολίες στην αγορά που οφείλονται στην κρίση, έχουν μειώσει τα budgets των εταιρειών. Η δική μου έκθεση θα είχε νόημα αν οι εταιρείες ήθελαν να ξοδέψουν περισσότερα χρήματα από παλιά, για να προσφέρουμε όλοι στο κοινό κάτι πολύ πιο δυνατό, από αυτό που το έχουμε συνηθίσει στην VIW. Έτσι αποφάσισα να μην κάνω την VIW, τουλάχιστον για κάποια χρόνια και να προχωρήσω σε κάτι άλλο.
Με ενοχλεί που εύκολα, κάποιοι (και συμβαίνει να μου είναι και οι τρεις ιδιαίτερα συμπαθείς), αποδίδουν το σχόλιό μου και την επιθετική απάντηση της Μαίρης σε ανταγωνισμό. Αρχικά θα πρέπει να διαχωρίσουμε ότι εγώ διαχειρίζομαι μόνος μου τίτλους και σήματα (αλλά και την εταιρεία μου) που μου ανήκουν και έχω στήσει μόνος μου, καθώς και ορίζω απόλυτα την τύχη τους. Η Μαίρη δουλεύει για έναν μεγάλο εκδοτικό (και όχι μόνο) όμιλο και προφανώς καταλαβαίνουμε όλοι την βασική διαφορά. Μόνος μου έκλεινα τη συμφωνία χορηγίας με την Mercedes, κάθε χρόνο, χρησιμοποιώντας κάθε φορά το πάθος μου για αυτό που κάνω και τις ιδέες μου. Το ίδιο είναι αν είσαι στέλεχος σε έναν μεγάλο όμιλο; Πας στον εμπορικό διευθυντή και του λες να σου βρει έναν χορηγό. Ούτε το ποιος είναι μπορείς να αποφασίσεις, ούτε θα χρειαστεί να τον πείσεις εσύ. Εκμεταλλεύεσαι απλά τη δύναμη του αφεντικού σου. και δεν το λέω για κακό, αλλά για διαφορετικό. Εγώ γράφω όλο το περιοδικό μου μόνος μου, ή φιλοξενώ κείμενα μερικών από τους πλέον σημαντικούς ανθρώπους του χώρου. Η Μαίρη, γράφει κάποιες σελίδες σε κάθε τεύχος και το υπόλοιπο το γράφουν οι εκάστοτε βοηθοί της. Δεν νομίζω ότι υπάρχει ένας που να έχει δει το WOW και το ChronosOro και να τα θεωρεί ανταγωνιστικά; Απευθύνονται με εντελώς διαφορετικό τρόπο στο κοινό και φιλοξενούν διαφορετικά ρολόγια. Το ChronosOro βάζει όλες τις εταιρείες που εισάγονται στην Ελλάδα και διαφημίζονται σε αυτό, σε κάθε τεύχος του από την καλύτερη, μέχρι αυτή που ούτε την ξέρω, ενώ το WOW επεξεργάζεται σε βάθος θέματα, φιλοξενώντας όλα τα ρολόγια του πλανήτη που έχουν ενδιαφέρον και αφορούν το θέμα, ασχέτως του πότε βγήκαν (υπό τον όρο να μην είναι πλέον vintage, αλλά να μπορείς να τα αγοράσεις) και ασχέτως του αν εισάγονται στην Ελλάδα. Στο τελευταίο τεύχος φιλοξενεί πάνω από 25 ρολόγια που δεν εισάγονται και 2 από αυτά βρίσκονται στο εξώφυλλο! Το ChronosOro βάζει 4σέλιδο αφιέρωμα στην ιστορία εταιρειών, που εγώ το ρολόι τους δεν θα το έβαζα ούτε σε μέγεθος γραμματοσήμου. Από την άλλη, σίγουρα ένα τετραμηνιαίο και ένα τριμηνιαίο περιοδικό δεν είναι τόσο ακριβά ώστε να θεωρήσουμε ότι ο Κώστας ή ο οποιοσδήποτε θα έχει πρόβλημα να αγοράσει όλα τα τεύχη και από τα δύο περιοδικά, χωρίς να χρειαστεί να «ξιφομαχήσουμε» με την Μαίρη για το ποιος θα τον κερδίσει. Θα του στοιχίσει ετησίως 56 ευρώ! Από την άλλη τι δόλο να έχω εγώ από την αποτυχία ή την επιτυχία μιας έκθεσης της οποίας το concept δεν έχει καμία σχέση με της δικής μου, ενώ παράλληλα έχω ανακοινώσει στους εισαγωγείς ότι δεν θα κάνω φέτος VIW, h οποία είναι 10 φορές εκτός budget για αυτούς που επιλέγουν την Athina Fair;
Εγώ δεν πιστεύω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να καλέσω τους ανθρώπους που καλούσα στην VIW τόσα χρόνια και με την συνεργασία των εισαγωγέων να τους εντυπωσιάσω, όπως το έκανα επί χρόνια. Στην έκθεσή μου η Cartier έκανε περίπτερα που είχαν μαρμάρινους τοίχους, οι οποίοι έφταναν από την Γαλλία. Το περίπτερο του Καίσαρη, της Vacheron, ή της Chopard κλπ, στοίχιζαν μια περιουσία. Το ακριβότερο ρολόι που έχει εκτεθεί στοίχιζε 1.500.000 ευρώ και το ακριβότερο κόσμημα 50.000.000 ευρώ! Στην Athina Fair συμμετέχουν ακόμη και εταιρείες που έχουν ρολόγια των 150 ευρώ. Βασικός παράγων της επιτυχίας της VIW, αλλά και της αποτελεσματικότητάς της στην επικοινωνία των εταιρειών με τους επισκέπτες, ήταν η διαφορετικότητα ανάμεσα στα διαφορετικά περίπτερα. Όταν το 2006 συμμετείχε στην VIW, για πρώτη φορά η Roger Dubuis, κανείς δεν την ήξερε και δεν είχε αντιπρόσωπο. Ξεκίνησε την συνεργασία της με τον Νίκο Πατσέα και είχε εκπληκτικά αποτελέσματα, ακριβώς επειδή έφερε ένα υπέροχο περίπτερο, το οποίο σου έδινε με μια ματιά, όλη την εικόνα της νέας για το ελληνικό κοινό και ενδιαφέρουσας εταιρείας. Αν ήταν ίδια με την Vacheron Constantin, θα καταλάβαινε κανείς τι είναι; Στην Athina Fair, αντίθετα, τα περίπτερα είναι ομοιόμορφα. Αυτό διεθνώς το συναντάει κανείς μόνο στο SIHH, το οποίο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι απευθύνεται σε επαγγελματίες και αποτελεί εμπορική συνάντηση. Δεν περιμένω ούτε εγώ, ούτε οι αντιπρόσωποι, ούτε τα καταστήματα να καταλάβουμε το positioning της Cartier ή της IWC από την διαφορά στα περίπτερά τους. Η Athina Fair έχει εισιτήριο 10 ευρώ, ενώ η VIW δεν είχε ποτέ εισιτήριο και ήταν κάθε χρόνο μέσα στις δύο-τρεις πλέον κοσμικές εκδηλώσεις της χρονιάς. Κάποιες χρονιές μάλιστα ήταν και πρώτη. Ακόμη και η επιλογή του χώρου δεν είναι τυχαία. Υπάρχει μια χαώδης διαφορά.
Δεν «αργώ» όμως Μαίρη. Δουλεύω πολύ περισσότερο από πριν, ενώ για μεγάλα διαστήματα κοιμάμαι ελάχιστα και προετοιμάζω αυτό που εγώ πιστεύω ότι είναι τόσο πρωτοποριακό σήμερα, όσο οι εκθέσεις μου και τα άρθρα μου 14 χρόνια πριν. Εκτός από το WOW και το CLEPSYDRE, είναι και πολλά άλλα, που θα βγουν λίγα-λίγα. Έκθεση, έστησα και πέτυχε για 11 χρόνια, πριν από 12 χρόνια. Δεν θα ήταν χαζό να μείνω στα ίδια; Δεν με εξιτάρει πλέον. Στην έκθεση χρειάζεσαι και τους αντιπροσώπους να πιστεύουν και να επενδύουν και βέβαια εισπράττεις τον ανταγωνισμό τους με πολύ πιο έντονο τρόπο. Δεν είναι σήμερα η κατάλληλη στιγμή. Σήμερα μπορεί να σταθεί μόνο μια πολύ πιο «οικονομικότερη» και πολυσυλλεκτική έκθεση. Αλλά ποιος ο λόγος να το κάνω εγώ, αυτό; Δεν είναι σίγουρα το είδος που ξέρω να υπηρετώ. Με ενδιαφέρει αντίθετα, κάτι πιο exclusiv. Και να έκανα έκθεση μετά τις 11 VIW, θα φρόντιζα να είναι κάτι πιο εξεζητημένο. Πως θα το έκανα αυτό; Θα δείτε, όταν κρίνω ότι ήρθε η ώρα. Είναι τυχαίο ότι η έκθεσή μου σταμάτησε και η Athina Fair ξεκίνησε λίγους μήνες μετά που ξέσπασε η κρίση;
Αν σκόπευα να κάνω μια 12η Very Important Watches, αυτή δεν θα ανταγωνιζόταν την Athina Fair, αλλά τις προηγούμενες 11 Very Important Watches. Το ίδιο και το WOW. Κάθε τεύχος προσπαθώ να το κάνω καλύτερο από το προηγούμενο. Τι σχέση έχει το Chronos Oro:
Κλείνοντας θα παρακαλούσα τους υπεύθυνους του φόρουμ να αφαιρέσουν τις προσβλητικές στο πρόσωπό μου εκφράσεις, που περιγράφω και πιο πάνω και ιδιαίτερα αυτή που σχετίζεται με θέμα υγείας, ενώ καλό θα ήταν να καταλαβαίνουμε πότε και κάτω από ποιες συνθήκες εξαπολύουμε ύβρεις, προσβολές ή λέξεις που έχουν νομικό χαρακτήρα, χωρίς να υπάρχει αντίστοιχος λόγος. Τι το «δόλιο» έχει όταν κάποιος αναγράψει 25 από τις εισαγόμενες εταιρείες στην Ελλάδα και δεν συμπεριλάβει τις 25 μεγαλύτερες και βέβαια άλλες 50 που υπάρχουν και παίζουν κάποιο ρόλο, να του επισημάνεις ότι οι εταιρείες που δεν ανέφερε, είναι σημαντικότερες από αυτές που ανέφερε, οπότε το «σχεδόν 90%» είναι τουλάχιστον άστοχο, για να μην πούμε παραπλανητικό;
Θέλω να ομολογήσω ότι συνέπεια αυτής της τροπής που παίρνουν τα πράγματα είναι ότι αν αισθανθώ ότι δεν καλύπτομαι σε αυτό που ζητώ στην παραπάνω παράγραφο, ή ότι κάποιοι συνεχίζουν την τακτική που λέει ότι παίρνεις αξία από αυτούς που επιλέγεις από μόνος σου για αντιπάλους, απλά δεν θα ξαναγράψω. Έγραψα αυτό το ποστ για να εξηγήσω τη σκέψη μου και αν θέλετε και για να εξηγήσω γιατί σταμάτησα την Very Important Watches. Είναι η θέση μου, είναι η εικόνα που έχω για το χώρο και δεν είναι προς συζήτηση. Γιατί η συζήτηση (όπως αποδείχθηκε) φέρνει και άλλα και δεν πρόκειται να ασχοληθώ ξανά. Οπότε αν μαζευτούν οι προσβολές, όλα καλά. Αν συνεχίσουν, μην περιμένετε να διαβάσετε την τοποθέτησή μου.
Φιλικά
Κωστής
