Watchfunclub.gr

Review: Patek Philippe Nautilus 5712/1A-001



Στα τέλη του προηγούμενου μήνα έγινα κάτοχος ενός ολοκαίνουργιου Patek Philippe, της σειράς Nautilus. Το εν λόγω κομμάτι αγοράστηκε καινούργιο από authorized dealer της ΡΡ στη χώρα κατοικίας μου και η απόφαση να καταλήξω σε αυτό πάρθηκε μετά από πολλή σκέψη και εξαντλητικές δοκιμές αναρίθμητων άλλων κομματιών διαφόρων κατασκευαστών.

Το παρακάτω είναι το πρώτο μου σύντομο review για ρολόι, κι επέλεξα αυτό το συγκεκριμένο μοντέλο καθ’ότι η σύντομη έως τώρα παραμονή μαζί του δημιουργεί μόνο θετικά συναισθήματα. Το review το κάνω κυρίως για να αναφέρω προσωπικά συμπεράσματα από την συγκατοίκηση μαζί του, σε πρακτικό επίπεδο, παρά να αναφέρω ή να αναδείξω τεχνικά χαρακτηριστικά.

Μάρκα – όνομα στην αγορά (brand/esteem):

Η Patek Philippe έχει πολύ δυνατό όνομα, το οποίο προσέχει ως κόρη οφθαλμού. Οικογενειακή εταιρία που δεν σκοπεύει να επενδύσει στο να μεγαλώσει το δίκτυο των μπουτίκ της, αλλά που ποντάρει σταθερά κι αυξανόμενα στους εξουσιοδοτημένους κοσμηματοπώλες με τους οποίους συναργάζεται σε όλες τις χώρες.

Το όνομα είναι εγγύηση από μόνο του. Από τους λίγους φίλους ή γνωστούς στους οποίους έτυχε ως τώρα να μην μπορέσω να ‘κρύψω’ το εν λόγω κομμάτι, αυτοί που ήδη είχαν ακουστά τη μάρκα, με την εικόνα του τί φοράω συνήθως κολλούσαν τα μάτια τους στο ρολόι επανηλειμμένα. Το ρολόι καθηλώνει και επιφέρει σεβασμό που ποτέ δεν έχω ζήσει με άλλο κομμάτι.



Σχεδίαση – εμφάνιση (design/appearance):

Η σειρά Ναυτίλος της ΡΡ σχεδιάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1970 από τον αείμνηστο Gerald Genta, ο οποίος βέβαια είχε λίγα χρόνια νωρίτερα σχεδιάσει το Royal Oak για την Audemars Piguet.

To ιδιαίτερο και ξεχωριστό σχήμα κάσας και μπρασελέ είναι απαράμιλλα όμορφο και κομψό, κι αυτό που τα εξυψώνει ως σύνολο είναι το πώς ταυτόχρονα δένουν τόσο καλά μαζί, προσφέροντας παράλληλα μεγάλη άνεση στον καρπό που φορά το ρολόι.

Στην καθημερινότητα το ρολόι τα πηγαίνει πάρα πολύ καλά, είτε από πλευράς συνδυασμού με ρούχα είτε από πλευράς χρήσης σε διαφορετικές συνθήκες. Μπορεί να καλύψει τον ιδιοκτήτη του σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Για παράδειγμα:

• Ναι για γραφείο, με κουστούμι ή τζην. Δεν είναι η ιδανικότερη λύση για κουστούμι σε γραφείο, αλλά δεν είναι και η χειρότερη.
  Ναι για ντύσιμο με τζην οπουδήποτε, οποτεδήποτε. Ιδανικό.
  Ναι για παραλία, πισίνα, άφοβα.
  Ναι για ταξίδι, καθ’ότι ο πασπαρτού χαρακτήρας του δεν σε υποχρεώνει να το αφήνεις στα –καθόλου ασφαλή– μίνι θησαυροφυλάκια των ξενοδοχείων.
  Όχι για επίσημο βραδυνό ντύσιμο, εκεί πάει καλύτερα ένα ωραίο λεπτό dress κομμάτι με δερμάτινο λουράκι.

Δεν είναι βαρύ, πιό πολύ προς την ελαφρά μεριά το βρίσκω, δεν το έχω ζυγίσει όμως ακόμη ώστε να έχουμε ασφαλή αποτελέσματα. Το υπολογίζω στα 90-95 γραμμάρια το πολύ, μπορεί όμως να πέφτω και αρκετά έξω.

Η δυνατότητά του να χρησιμοποιείται και να ταιριάζει σε διαφορετικές καταστάσεις, περιβάλλοντα και συνδυασμούς γκαρνταρόμπας το κάνει από τα ρολόγια με πλεονέκτημα σε θέμα ασφάλειας. Το φοράς στον καρπό σου πάντα, είτε είσαι σε ταξίδι είτε σε παραλία.

Το ρολόι έχει άλλο ένα μεγάλο πλεονέκτημα – περνά απαρατήρητο, πολύ περισσότερο από όλα τα Rolex. Σε κάποιον ο οποίος γνωρίζει τα Patek Philippe και δει τη μάρκα, εκεί δεν θα περάσει απαρατήρητο. Όμως αυτοί που ανήκουν στη συγκεκριμένη κατηγορία είναι πολύ λιγότεροι από αυτούς που ξέρουν πάνω-κάτω μόνο τα Rolex ή άλλα παρόμοια ρολόγια.



Τιμή – διαθεσιμότητα – μεταπώληση (price/availability/resale value):

Πολύ, πάρα πολύ ακριβό για ατσάλινο ρολόι. Λιανική τιμή στη χώρα αγοράς 29,900 Ευρώ. Ιντερνετική τιμή Αμερικής 27,300 Ευρώ. Όλες οι τιμές είναι με το παλιό τιμολόγιο (προ-Μαίου 2014). Από 1ης Μαίου 2014 έγινε αύξηση του κατασκευαστή, η οποία είναι της τάξης του 4% κατά μέσο όρο (λαμβάνοντας υπ’όψιν ισοτιμίες κλπ.)

Η διαθεσιμότητα είναι αρκετά περιορισμένη. Το ρολόι είναι λίγο πιό εύκολο στο να βρεθεί και να παραγγελθεί από ότι ο απλός μπλε Ναυτίλος (το περίφημο 5711/1Α-001), παρ’όλα αυτά οι περισσότεροι εξουσιοδοτημένοι κοσμηματοπώλες είναι ευχαριστημένοι αν μπορούν να λάβουν ένα κομμάτι το μήνα από το εργοστάσιο, κατά μέσο όρο.

Η μεταπωλητική αξία είναι υψηλή, από τις πιό υψηλές για ρολόι της κατηγορίας. Το όνομα ΡΡ είναι πρακτικά μετρητά στο χέρι, τουλάχιστον γι’αυτούς που γνωρίζουν καλά την Ελβετική εταιρία.

Functions:

Moonphase, ημερομηνία σε ευανάγνωστο sub-dial, power reserve (48hrs), δεπτερόλεπτα σε sub-dial.



Kάσα – μπρασελέ (case/bracelet):

Το ρολόι είναι ατσάλινη κατασκευή με μέγεθος κάσας τα 40 χιλιοστά, η οποία έχει πάχος 8.6 χιλιοστά. Η υδατοστεγανότητα της κατασκευής είναι 60 μέτρα, σε αντίθεση με τα εξαδέλφια του (δηλ. με τους Ναυτίλους 5711 & 5726) τα οποία πάνε στα 120 μέτρα.

Η κάσα και το κρύσταλλό της δείχνουν και νιώθουν πιό λεπτεπίλεπτα και ευαίσθητα, πάντα σε σχέση με ένα Rolex. Αυτή είναι τουλάχιστον η αίσθηση που έχω εγώ μέχρι στιγμής. Φοβάσαι πολύ περισσότερο να ακουμπήσεις ή να χτυπήσεις κατά λάθος το ρολόι σε μία γωνία του γραφείου, σε ένα γωνιακό τοίχο, σε ένα πλαστικό, σε μία μεταλλική επιφάνεια.

Οι αντοχές του ρολογιού είναι άγραφο πεδίο για εμένα προσωπικά, και αυτό είναι ένα ρίσκο που πήρα πριν την αγορά. Όμως η εύκολη πρόσβαση στο δίκτυο σέρβις της Patek Philippe (αν ποτέ συμβεί κάτι) και η σκέψη πως ό,τι κι αν πάθει μπορεί να επισκευαστεί, δεν ήταν αρκετές ώστε να με σταματήσουν και να μην το πάρω.

Είμαι σίγουρος πως Rolex σε αντοχή ή σε σκληραγώγηση δεν είναι, θέλω όμως να πιστεύω ότι δεν είναι ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο ή εύθραυστο ρολόι όπως κάποιος φίλος μου το περιέγραψε πρόσφατα. Ο χρόνος θα δείξει.

To ρολόι ξεχωρίζει για το υπέροχο dial του. Λευκόχρυσοι hour markers πάνω σε ένα μυστήριο, μεθυστικό και εναλλασσόμενο μπλε. Πολύ καλό lume. Σχετικά χοντροί βραχίονες ώρας και λεπτών.

Το dial είναι ιδιαίτερα φωτεινό την ημέρα, το κοιτάς και σου ανοίγει η καρδιά. Όταν όμως έρθει το βράδυ, πάλι το κοιτάς και έχει μία ιδιαίτερη ικανότητα να ξεχωρίζουν τα hour markers και ως συνέπεια να βλέπεις πολύ καλά την ώρα. Καμμία σχέση με το ΑΡ που είχα (ROC 41mm). Πολύ καλύτερο lume, σαφέστατα ανώτερη ευκρίνεια και ομορφιά του dial.

Το dial, κατόπιν προσεκτικής παρατήρησης με γυμνό οφθαλμό, εκπέμπει ποιότητα. Ξεχωρίζει πραγματικά. Το πώς είναι βαμμένα/χαραγμένα τα αστέρια και το φεγγάρι στο moonphase subdial, το πώς στέκονται και φέγγουν στην κυριολεξία τα white gold hour markers, το πώς γυρίζει ο δείκτης των δεπτερολέπτων. Το dial ξεχωρίζει για τη λεπτομέρειά του, κι ένα μάτι που έχει μάθει να κοιτά Rolex dial θα καταλάβει άμεσα τη διαφορά – η οποία είναι μεγάλη.



Χρονομετρία:

Το δικό μου τουλάχιστον ρολόι κρατά καλό χρόνο. Έχει πάει πίσω κατά μέσο όρο, ως τώρα, 2 δεπτερόλεπτα την ημέρα.

Μηχανισμός (movement):

Caliber 240 PS IRM C LU.

Συσκευασία (packaging):

To ρολόι έρχεται σε ένα μικρό κουτί, σφραγισμένο αεροστεγώς και εξωτερικά σφραγισμένο το κουτί με αυτοκόλλητα. Όλοι οι έλεγχοι που έχει περάσει το ρολόι είναι τσεκαρισμένοι και εμφανείς πάνω στο κουτί.



Το υπέροχο και μοναδικό ξύλινο κουτί της Patek Philippe έρχεται χωριστά. Λουστραρισμένο και αστραφτερό, εντυπωσιάζει ακόμη περισσότερο από το ίδιο το ρολόι. Επειδή δεν μου αρέσει να κάθονται τα κουτιά κλειδωμένα σε συρτάρια, ειδικά αυτό θα το χρησιμοποιήσω στο γραφείο, βάζοντας μέσα τις πένες μου και ένα-δυό αναμνηστικά ή άλλα μικρά αξεσουάρ. Τέτοια άριστα κομμάτια πρέπει να απολαμβάνονται καθημερινά, όπως άλλωστε και το ίδιο το ρολόι.



Επίλογος:

Πώς μπορεί κανείς να δικαιολογήσει την αγορά ενός ατσάλινου ρολογιού το οποίο έχει κόστος κτήσης πάνω από 4 φορές αυτό ενός εφάμιλλου Rolex? To Patek Philippe 5712/1A-001 είναι ένα κομμάτι που ξεχωρίζει για την μοναδική προσοχή στη λεπτομέρεια, για την υπεράνω ποιότητα κατασκευής του, για την αξεπέραστη κομψότητά του. Τα υπόλοιπα είναι στην κρίση του καθενός μας να τα αξιολογήσει.

Δεν μετανοιώνω ούτε λεπτό για τα χρήματα που έδωσα, και είμαι σε διαδικασία να δώσω τα 2 Rolex που έχω ακόμη κρατήσει (έχω ήδη δώσει/χαρίσει άλλα 2). Ίσως κάποια στιγμή να αποκτήσω πάλι ένα Rolex, το YG GMT IIC. Οι πιθανότητες όμως είναι να πάω πάλι σε Patek Philippe ή σε ALS. H Rolex είναι καλή, πολύ καλή, όταν όμως κανείς βάλει στον καρπό του ένα κομμάτι Υ.Ω., τότε το πεδίο αλλάζει. Το είδα στο πρόσωπο των λίγων φίλων που δοκίμασαν το ρολόι μου – το βλέμμα τους κόλλησε, στην κυριολεξία. Η Patek και η Lange (ως παραδείγματα) είναι σε ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο από την Rolex, τελεία και παύλα.

Περισσότερες φωτογραφίες σύντομα, να τραβήξω ένα πρωί με καλό φως και τον μάκρο φακό...

Το όνειρο κάθε ωρολογόφιλου το έκανες πραγματικότητα!!!Οποιοδήποτε Patek είναι όνειρο ζωής και ο Ναυτίλος είναι ένα από τα πιο όμορφα μοντέλα της!!

Πολυ ενδιαφεροντα σχολια και εντυπωσεις πανω σε ενα ακριβοθωρητο ρολοι!

Ευχαριστουμε για την παρουσιαση.


ΥΓ.Με μαγιο δεν μπορω να το πολυφανταστω το συγκεκριμενο κομματι,αλλα γιατι οχι.

Μπράβο για την παρουσίαση...

Θέλουμε και άλλες φώτο (κοντινές)να δούμε τις.λεπτομέρειες και την ποιότητα του ρολογιού...

φιλε Κωνσταντινε ευχαριστουμε για την πολυ ενδιαφερουσα παρουσιαση σσυ για το πανεμορφο και αξιολογο αυτο
κομματι της συλλογης σου ...
θα ηθελα να σχολιασω ορισμενα απο τα γραφομενα σου

αρχιζω απο αυτο
[ Ναι για παραλία, πισίνα, άφοβα. ]
πιστευει δηλαδη οτι με 60 μετρα υδατοστεγανοτητα μπορεις αυτο το Patek να το βουτηξεις στην πισινα η στην θαλασσα χωρις φοβο

[ Η Patek και η Lange (ως παραδείγματα) είναι σε ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο από την Rolex, τελεία και παύλα.]
πιστευεις οτι δηλαδη η Rolex δεν προσφερε στο συνολο καποιο αναλογο βαρος οσο ενα Patek η ενα Lange ?

Έχω έναν κολλητό ο οποίος είναι συλλέκτης, έχει τρία ατσάλινα Daytona (στο κουτί, με stickers on, όλα αγορασμένα duty free σε πολύ χαμλή τιμή), Sub, Sub ND, SD, LV, κλπ. Αυτός λοιπόν έχει τρέλλα με τα καταδυτικά και αποφεύγει οποιοδήποτε ρολόι με WR κάτω από 10 bar. Μου έχει πει πως ρολόι με βίδες από κάτω ή με υδατοστεγανότητα κάτω των 100 μέτρων είναι πάντα μα πάντα επίφοβο.

Τώρα, ο Ναυτίλος, βλέπεις πώς είναι. Έχει αυτό το hinge, σαν manhole door βαποριού. Εντάξει, καμμία σχέση με την κάσα της Rolex. Πιό επίφοβο. Σου λέει και 60 μέτρα, είναι και Patek, δεν θες λοιπόν περισσότερα, πρέπει να προσέχεις. Νομίζω όμως πως για ένα απλό μπάνιο στη θάλασσα ή σε πισίνα, όταν και αν χρειαστεί για θέμα ασφάλειας, είναι μιά χαρά. Δεν φοβάμαι την υδατοστεγανότητα του εν λόγω μοντέλου σε θέματα του να πλύνεις τα χέρια σου, να πλύνεις τα πιάτα, το αυτοκίνητο, κλπ.

Προσωπικά δεν θα με ένοιαζε να πάω στην παραλία με το 5712, ή ακόμη και με Rolex. Το έχω κάνει αρκετές φορές με το DeepSea που είχα, με το GMT II αλλά και το Daytona, τα Rolex δεν καταλαβαίνουν μία και είναι και πιό ευκολοφόρετα. Νά'χεις το Patek Philippe και να μπαίνεις και να βγαίνεις από τη θάλασσα, σίγουρα, δεν χρειάζεται. Το σχόλιό μου λοιπόν έγινε με σκεπτικό το ότι αν ξεκινήσεις το πρωί να πας μία μονοήμερη, ή αν είσαι σε διακοπές και δεν μπορείς να αφήσεις το ρολόι στην παραλία ή στο ξενοδοχείο/δωμάτιο, τότε ναι, το φοράς και στη θάλασσα (και μάλιστα πρέπει να το φορέσεις και να μην το αφήσεις ούτε στην παραλία ούτε στο δωμάτιο, ούτε φυσικά στο αυτοκίνητο).

Για μερικούς από εμάς που ταξιδεύουμε, το συγκεκριμένο κομμάτι είναι πολύ πρακτικό αλλά φυσικά και πάρα πολύ απολαυστικό στο χέρι. Εγώ εδώ είμαι υπεύθυνος για μία γεωγραφική περιοχή η οποία έχει έκταση όσο η Ευρώπη επί τέσσερις (4) φορές. Έχω Σιγκαπούρη, Ταυλάνδη, Δυτική Μαλαισία (KL) και Αυστραλία/Νέα Ζηλανδία υπ'ευθύνη μου.

Στις Μαλαισία (KL) και Ταυλάνδη (BKK) πάω κάθε μήνα ή κάθε δίμηνο περίπου. Θέλω ένα ρολόι το οποίο όταν πάω για μπάνιο στην πισίνα του ξενοδοχείου να μην το αφήσω πουθενά, ούτε στο δωμάτιο ούτε στην ξαπλώστρα της πισίνας. Δεν κάνω κάθε μέρα μπάνιο στην πισίνα, αλλά αν θέλω να κάνω, θα ήθελα να έχω την επιλογή να μην νοιάζομαι για το ρολόι. Κατά συνέπεια το ρολόι πρέπει να είναι πάνω μου, να μην έχει ανάγκη αν βραχεί κλπ.

Το Rolex πληρεί (και προτιμώ τη συγκεκριμένη λέξη να την γράφω με "ει") τις προδιαγραφές αυτές φυσικά, από τη στιγμή όμως που κάποιος διαλέγει να πάει σε Υ.Ω. και να ζήσει καθημερινά τα πλεονεκτήματα που προσφέρει αυτή, τότε θέλει κάτι όσο πιό κοντά σε ένα Sub / GMT II για παράδειγμα. Τα έβαλα κάτω, είδα τα dials, θα προτιμούσα το 5726 καθότι Annual calendar και 120 μέτρα WR αλλά το γκρι dial, το μεγαλύτερο πάχος και ο 324S με το θόρυβό του με απέτρεψαν. Steel Ναυτίλος πρέπει να είναι στο μαγικό μπλε dial, τέρμα και τελείωσε.

Όταν κινείσαι έτσι ένα (τύπου) Lange είναι δύσκολο. Για το γραφείο κάθε μέρα είναι πολύ καλύτερο του 5712, ακόμη και με τζην είναι καταπληκτικά κομμάτια όπως λ.χ. το Saxonia Annual, το Langematic Perpetual, κλπ. Όμως όταν πας για ταξίδι, θες κάτι πάνω σου το οποίο να είναι παντός καιρού. Rolex ναι, το χρυσό (YG) είναι δυνατό κομμάτι, αλλά σε Μαλαισίες και Ταυλάνδες δεν το ρισκάρεις, έχουν γίνει πολλά. Ο κίτρινος χρυσός μιλάμε βγάζει μάτι από 100 μέτρα, είναι σαν να φωνάζεις "...ελάτε να μου το πάρετε..." Στην Ευρώπη δεν συζητάμε, τέτοιο κομμάτι δεν φοριέται, οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν, θα νομίσουν ότι είσαι νταβατζής, εδώ το χρυσό ρολόι είναι (ευτυχώς) σαφέστατα πιό αποδεκτό.

Είχα την επιλογή να πάω σε ALS Annual/Perpetual ή σε IWC Perpetual, όμως μετά πας σε λύση να τα αφήνεις πίσω όταν φεύγεις. Έχω θησαυροφυλάκιο (μικρομεσαίο, 45 κιλά βάρος), αλλά δεν εμπιστεύομαι, δύο άτομα το σηκώνουν και φεύγουν, έχω μέσα πλέον τα μανικετόκουμπα, το Breitling και τα λοιπά πιό φθηνά κομμάτια αλλά και κανένα εναπομείνων Rolex, κάτι χρυσά/πλατινένια δαχτυλίδια, κλπ.

To 5712 πάει πάρα πολύ με τζην, είναι αφάνταστα ταιριαστό με casual ντύσιμο, και δεν υπάρχουν όρια, το φοράς όπως θες και με ό,τι θες. Δεν είναι ανάγκη να είσαι σε συγκεκριμένους 'κύκλους' για να το βάλεις. Η ομορφιά και η απλότητα του σχεδιασμού του είναι σοκαριστικά εμφανείς σε κάποιον που θα το κοιτάξει με προσοχή, όπως διακριτικά φανταχτερό είναι και το dial. Το ρολόι έχει το πλεονέκτημα ότι περνά απαρατήρητο, τουλάχιστον περισσότερο από τα Rolex που πλέον έχουν γίνει αρκετά σύνηθες θέαμα.

------

Αναφορικά με την ερώτηση για Rolex, δεν υπάρχει σύγκριση, καμμία μα καμμία. Το Patek Philippe μπροστά στο Rolex είναι ρολόι και κόσμημα ταυτόχρονα, είναι σε εντελώς άλλο επίπεδο. Κοιτάς το dial και η ποιότητα σε σηκώνει στα σύννεφα, μόνο αν δεις πώς είναι ζωγραφισμένα τα νούμερα της ημερομηνίας στο sub-dial τότε θα καταλάβεις. Το ρολόι το βάζεις στο χέρι και παθαίνεις ταράκουλο, είναι τόσο γλυκά σχεδιασμένο το μπρασελέ, δεν καταλαβαίνεις ότι φοράς τέτοιο κομμάτι. Τα Rolex κάνουν τη δουλειά που κάνουν πάρα πολύ καλά, είναι εργαλεία, είναι για εργοτάξιο, το Patek δεν είναι, αλλά αν βάλεις την ομορφιά, την απλότητα σχεδιασμού και την ποιότητα κατασκευής των Patek Philippe τότε το Rolex δεν μπορεί να φτάσει εκεί, αυτή είναι η αλήθεια.

Τώρα, αν κανείς είναι διτεθειμένος να πληρώσει 4 φορές όσο ένα ατσάλινο Rolex για να πάρει ένα ατσάλινο Patek, αυτό είναι καθαρά προσωπικό θέμα και επιλογή... Κάποιος (πολύ σωστά) μου είπε πως τα Patek δίνουν πολύ ψηλή μεταπωλητική αξία αλλά δεν δίνουν value for money. Συμφωνώ. Το value για μένα όμως είναι ότι φοράω πλέον κάτι λιγότερο σκληραγωγημένο αλλά πολύ ιδιαίτερο, πολύ ξεχωριστό και πολύ πιό κομψό από ένα Rolex. Τα χρήματα που έδωσα είναι μικρή θυσία για την ευχαρίστηση που ήδη παίρνω και που ελπίζω πως θα παίρνω τα επόμενα 10, 20, 30 χρόνια φορώντας αυτό το ρολόι (αν μας έχει ο Θεός καλά φυσικά).

Είναι απλά τα πράγματα - ή το κάνει κανείς το βήμα, είτε όχι. Αγόραζα τα Rolex, τα Cartier και τα IWC το ένα μετά το άλλο, από 7,000-14,000 δολλάρια (U.S.) το ένα. Τί κατάλαβα? Όλα πάνω-κάτω στο ίδιο επίπεδο είναι. Εντάξει, το Cartier δεν είναι το ίδιο με το Daytona, αλλά τώρα δε θα τα χαλάσουμε εκεί. Παίρνεις τέσσερα τέτοια, πάει το Patek. Κάνε λίγο υπομονή, βάλτο στόχο, αξίζει. Τα Panerai εδώ έχουν από 3,200 Ευρώ (το 210 pre-owned, πολύ ελαφρά φορεμένο, πάνε όλοι οι γιατροί και δικηγόροι και τα δίνουν για να πάρουν άλλα, πιό ακριβά, ο κόσμος έχει χάσει τη μπάλλα εδώ). Δηλαδή, παίρνεις ένα άνετα, δεν είναι θέμα, βγαίνεις έξω και η αγορά είναι γεμάτη, grey, pre-owned, ό,τι θες, σε καλές τιμές.

Πάρε ένα από 'δω, πάρε ένα από 'κει, νάτα τα ρολόγια και μαζεύονται. Να και το πορτοφόλι που αδειάζει. Θα μου πεις βέβαια, έχεις rotation. Εντάξει λέω 'γω, σωστά, αλλά πας στα φόρουμ και βλέπεις μερικούς με 2-3 Rolex, 2-3 Panerai, δηλαδή τί εξυπηρετεί αυτό? Θα βγει τώρα κάποιος και θα πει "...καλά, και τί σε νοιάζει εσένα?" Δε με νοιάζει, αλλά το να βλέπω άλλα μέλη (διεθνώς) με ένα Sub, ένα SD, ένα Daytona, δηλαδή ο παράδεισος του ατσάλινου ίδιου μοτίβου. Δεν αλλάζεις ουσιαστικά αν παραμένεις σε αυτόν το τύπο ρολογιού - όλα μα όλα αυτά τα Rolex είναι τα ίδια. Πάρε ένα, και πήγαινε και χτύπα ένα ΑΡ ROO με rubber strap, πάρε κι ένα ωραίο dress κομμάτι, να έχεις διαφορετικότητα, να έχεις λύσεις. Πάρε ένα ολόχρυσο. Πρωί-βράδυ το ατσάλινο, μα είναι τα ίδια ρε παιδί μου. Κι όλα αυτά τα ρολόγια είναι divers, δεν είναι κανονικά για κάθε μέρα στο γραφείο - καταλαβαίνω βέβαια ότι λ.χ. δεν δουλεύουν όλοι σε γραφείο.

Αλλά το ατσάλινο κομμάτι είναι πιό σπορ, δεν του το βγάζεις αυτό από πάνω του, ό,τι κι αν κάνεις. Εχθές συναντήθηκα με τον πρόεδρο του Ιταλικού Εμπορικού Επιμελητηρίου της Σιγκαπούρης, εδώ στο γραφείο μας. Σκάει μύτη ο τύπος, λεπτούλης και μεσαίο ανάστημα, financier με προυπηρεσία στη Νέα Υόρκη 7 χρόνια. Φορούσε το παντελονάκι του, την καφέ suede ζώνη του με ασορτί loafer suede καφέ και περίεργη κάλτσα (κλασικός Ιταλός), πουκαμισάκι, μπλε βαμβακερό σακάκι και ...ένα vintage dress Omega με κόκκινο μαλακό δερμάτινο strap. Στυλάτος και προσεγμένος. Είχε μικρούς καρπούς και το κομμάτι που είχε διαλέξει ήταν προσεκτικά επιλεγμένο. Φορούσα Patek, και πάλι, τον κοίταζα σα βλάχος, με το ατσάλινο στο χέρι μου μέρα-μεσημέρι στο γραφείο. Δηλαδή θέλω να πω, horses for courses που λένε και οι Άγγλοι.

Το Patek είναι πιό πολύ για ένα απόγευμα casual, στο σπίτι, σε μιά βόλτα με φίλους, για το σ/κ, για ένα ταξίδι. Στο γραφείο κάθε μέρα πάει λίγο περισσότερο άλλο ρολόι, με δερμάτινο λουράκι και με ένα dial (functions κλπ.) αλλά κυρίως με μέγεθος & πάχος κάσας που πάνε στον καρπό του καθενός. Έτσι είναι το σωστό. Όμως όταν έχουμε προυπολογισμό, φυσικά και είναι δύσκολο να έχεις 2-3 τέτοια καλά κομμάτια. Αλλά τα βασικά είναι βασικά, δεν μπορεί κανείς να αλλάξει τους κανόνες.

Μπαίνεις στο TRF και βλέπεις κόσμο με τέσσερα-πέντε Rolex, όλα ατσάλινα, όλα το ίδιο σπορ κόψιμο. Sub, SD, GMT, Deep Sea, μα όλα τα ίδια είναι. Κάθονται και κοιτάνε τώρα το καινούργιο Sea Dweller, Ceramic, βγήκε και άρχισαν οι πρώτοι να το φοράνε. Ωραίο, το πιό ωραίο SD. Εντάξει, θες ένα καταδυτικό? ΕΝΑ. Ένα γαμώτο μου, πάρε ένα, όχι δέκα. Κάθονται και κοιτάνε τα πάχη, τους δείκτες, τις διαγραμμίσεις της στεφάνης, "...μ'αρέσει αυτό, μ'αρέσει εκείνο, α, θα το ήθελα με στεφάνη σαν του Sub..." Κάθε μοντέλο που κάνει η Rolex τα βελτιώνει όλα, το μηχανισμό, το κρύσταλλο, την κάσα, το μπρασελέ. Κάθονται και κυνηγάνε τα two-liners, τα red-liners, τα four-liners, μα ένα Rolex είναι στο κάτω-κάτω της γραφής ρε μάστορα.

Ήρθε ο άλλος τις προάλλες και με ρώτησε για το GMT II που πουλάω, να δω τί γράφει κάτω το dial για να δει αν έχει, λέει, τύπου tritium (ή όχι) lume. Εντάξει, τα ξέρω κι εγώ, αλλά ρε σεις, διδακτορικό στα GMT μιλάμε τώρα, δηλαδή έλεος... Έχει ο τύπος βλέπετε συλλογή από 25 διαφορετικά GMT και θέλει και το 26ο που του λείπει με μη-tritium dial - ρε δεν πας μια βόλτα να συνέλθεις λέω 'γω? Καθόμαστε κι ασχολούμαστε με την κάθε άσχετη λεπτομέρεια, πήγα μέσα και έβγαλα τη λούπα για να δω το dial (20 χρόνια δεν το είχα κοιτάξει) και να του διαβάσω τί λέει κάτω από το six o'clock. Άσε μας τώρα Σαββατιάτικα.

Από την άλλη φυσικά καταλαβαίνω πως μερικοί θέλουν να επικεντρώνονται σε συγκεκριμένα κομμάτια ή τύπους ρολογιών. Το δέχομαι. Από πρόπερσι με τον κολλητό μου στην Κορέα, μου φώναζε, "...δεν σε καταλαβαίνω, τί θες, με τί σκεπτικό παίρνεις ένα ρολόι, εγώ ας πούμε μαζεύω καταδυτικά και ατσάλινα, υπάρχουν άλλοι που μαζεύουν Frogman, κλπ." Ναι, τα δέχομαι αυτά, απλά αν κανείς μείνει στα ίδια και στα ίδια πιστεύω πως χάνει αρκετά από την εμπειρία του να δοκιμάσει το κάτι διαφορετικό. Rolex είχα τέσσερα - όλα το ίδιο κόψιμο, το ίδιο στυλ, ο ίδιος αέρας, η ίδια φιλοσοφία. Θες να λέγεσαι συλλέκτης? Ωραία. Το ατσάλινο Sub έχει βγει σε 30 διαφορετικές εκδόσεις ως τώρα, το GMT σε άλλες 30, και το SD σε 15. Πήγαινε φάε όλη σου τη ζωή να βρεις ένα από κάθε μία έκδοση, βάλτα στη θυρίδα να τα πάρει φρέσκα και καλοδιατηρημένα σε μισή τιμή ο επόμενος (όταν 'φύγεις'), και καλά γεράματα.

Εγώ πάντως δεν θέλω να φύγω από αυτόν το κόσμο με διδακτορικό σε GMT II. Ξυπνήστε!

Ένα διδακτορικό ποτέ δεν έβλαψε Κωνσταντίνε

Ωραίο κείμενο όπως πάντα !Με βρίσκεις σύμφωνο σε όλα αλλά πιο πολύ θα σταθώ σε αυτό:

Tangerine_Dream έγραψε: Πάρε ένα από 'δω, πάρε ένα από 'κει, νάτα τα ρολόγια και μαζεύονται. Να και το πορτοφόλι που αδειάζει. Θα μου πεις βέβαια, έχεις rotation. Εντάξει λέω 'γω, σωστά, αλλά πας στα φόρουμ και βλέπεις μερικούς με 2-3 Rolex, 2-3 Panerai, δηλαδή τί εξυπηρετεί αυτό? Θα βγει τώρα κάποιος και θα πει "...καλά, και τί σε νοιάζει εσένα?" Δε με νοιάζει, αλλά το να βλέπω άλλα μέλη (διεθνώς) με ένα Sub, ένα SD, ένα Daytona, δηλαδή ο παράδεισος του ατσάλινου ίδιου μοτίβου. Δεν αλλάζεις ουσιαστικά αν παραμένεις σε αυτόν το τύπο ρολογιού - όλα μα όλα αυτά τα Rolex είναι τα ίδια. Πάρε ένα, και πήγαινε και χτύπα ένα ΑΡ ROO με rubber strap, πάρε κι ένα ωραίο dress κομμάτι, να έχεις διαφορετικότητα, να έχεις λύσεις. Πάρε ένα ολόχρυσο. Πρωί-βράδυ το ατσάλινο, μα είναι τα ίδια ρε παιδί μου. Κι όλα αυτά τα ρολόγια είναι divers, δεν είναι κανονικά για κάθε μέρα στο γραφείο - καταλαβαίνω βέβαια ότι λ.χ. δεν δουλεύουν όλοι σε γραφείο.

Πόσο δίκιο έχεις!!Ποσες φορές έχω σκεφτεί ακριβώς το ίδιο,βλέπω συλλογές σαν αυτές που προανέφερες και το μόνο που σκέφτομαι είναι πως αν της είχα θα τα πουλούσα όλα για να μείνω με 2-3 δυνατά κομμάτια.Γενικά στα φόρουμ σε παγκόσμιο επίπεδο βλέπω πολύ ανώριμες και μη κατασταλαγμένες επιλογές.Οι πιο πολύ επηρεάζονται από μερικά πιο ρεσπεκταμπλ μέλη και δεν κάνουν επιλογές που πραγματικά έχουν ανάγκη αλλά ρολόγια που εγκρίνουν οι άλλοι.Ακόμα και στο TRF βλέπω τώρα τελευταία ένα hype με ap diver ,ap ro και Ναυτίλους και πλέον τρέχουν και τα άλλα μέλη να πουλάνε τα ρόλεξ και τα panerai που μάζευαν τόσο καιρό για να αποκτήσουν και αυτοί.