Watchfunclub.gr

Θεωρώ τα ρολόγια ιερά αντικείμενα. Αρχικά, πιστεύω πως ο χρόνος είναι μαγικός....και ένα σύνθετο όργανο που τον μετράει, είναι επίσης. Όταν βέβαια στην υψηλή τεχνολογία που φέρει ένα ρολόι προστεθεί η ψυχή και η τέχνη, τότε μπορούμε να μιλήσουμε για ένα μικρό έργο τέχνης που μας συντροφεύει κάθε ώρα και στιγμή, οργανώνοντας την ζωή μας και κάνοντας την λιγάκι ομορφότερη. Κάθε φορά που νιώθουμε την ανάγκη να θυμίσουμε στον εαυτό μας την χρονική αλήθεια της εκάστοτε στιγμής , θέλουμε να το κάνουμε μέσω ενός όμορφου, κομψού , και έξυπνου ρολογιού.
Πολλές φορές όμως, το κοιτάζουμε και δεν βλέπουμε την ώρα. Βλέπουμε τα σχήματα, τα χρώματα , τα υλικά , την ομαλή και εύρυθμη κίνηση των δεικτών του. Άλλες πάλι φορές, βλέπουμε ένα πρόσωπο, μία ευτυχισμένη στιγμή , ένα επίτευγμα , ένα ταξίδι ή και μία ιστορία ολόκληρη.

Ίσως μας οδηγεί το πάθος μας.... ίσως η λογική μας.... ίσως και η ανάγκη μας. Όποια και να είναι η εφόρμηση μας , το ρολόι θα αποτελεί αντικείμενο λατρείας για εμάς.

Λευτέρης Μπέλτσιος.

μπραβο και παλι Λευτερη για τις ομορφες σκεψεις σου
ας παραθεσουν και αλλοι τις αποψεις τους σε αυτο

Λευτέρη πολύ όμορφες σκέψεις κ πολύ ρομαντικές! Δείχνει πόσο αγαπάς το "ρολόι" κ ότι έχεις μεράκι γιαυτό!

Προσωπικά είμαι λίγο πιο πεζός, δε παύει να είναι υλικά αγαθά, αντικείμενα κ δε ξέρω αν χρειάζεται εν τέλη να δίνουμε τόση αγάπη κ χρόνο, στο κάτω κάτω της γραφής πόσους ανθρώπους έχουμε γύρω μας που θα μπορούσαμε να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο να τους αγαπήσουμε;
Μήπως η ενασχόληση μαζί του είναι μάταιη ή πηγάζει μέσα από ψυχολογικές ανάγκες αυτοπροβολής; Ανάγκες αναζήτησης του αγνώστου κ νέου; Της ιστορίας; Ανάγκης να γίνεις γνώστης σε κάτι συγκεκριμένο; Ανάγκης να σκορπάς τα λεφτά σου σε αντικείμενα που έχεις ψάξει πρώτερα κ έχουν "κάτι"; Δε ξέρω, σημασία έχει ότι πολλές φορές αυτή η ενασχόληση με ικανοποιεί-γεμίζει..

Το ρολόι κρύβει ενέργεια, κρύβει σκέψεις, κρύβει ιδρώτα κλπ κλπ μήπως όχι όμως κ ένα αυτοκίνητο; μήπως όχι κ ένας ουρανοξύστης;

Εμείς είμαστε όμως από αυτούς που αγαπάνε το ρολόι κ όχι κάτι άλλο (υλικό), έτσι απλά...

DragonAce έγραψε:Λευτέρη πολύ όμορφες σκέψεις κ πολύ ρομαντικές! Δείχνει πόσο αγαπάς το "ρολόι" κ ότι έχεις μεράκι γιαυτό!

Προσωπικά είμαι λίγο πιο πεζός, δε παύει να είναι υλικά αγαθά, αντικείμενα κ δε ξέρω αν χρειάζεται εν τέλη να δίνουμε τόση αγάπη κ χρόνο, στο κάτω κάτω της γραφής πόσους ανθρώπους έχουμε γύρω μας που θα μπορούσαμε να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο να τους αγαπήσουμε;
Μήπως η ενασχόληση μαζί του είναι μάταιη ή πηγάζει μέσα από ψυχολογικές ανάγκες αυτοπροβολής; Ανάγκες αναζήτησης του αγνώστου κ νέου; Της ιστορίας; Ανάγκης να γίνεις γνώστης σε κάτι συγκεκριμένο; Ανάγκης να σκορπάς τα λεφτά σου σε αντικείμενα που έχεις ψάξει πρώτερα κ έχουν "κάτι"; Δε ξέρω, σημασία έχει ότι πολλές φορές αυτή η ενασχόληση με ικανοποιεί-γεμίζει..

Το ρολόι κρύβει ενέργεια, κρύβει σκέψεις, κρύβει ιδρώτα κλπ κλπ μήπως όχι όμως κ ένα αυτοκίνητο; μήπως όχι κ ένας ουρανοξύστης;

Εμείς είμαστε όμως από αυτούς που αγαπάνε το ρολόι κ όχι κάτι άλλο (υλικό), έτσι απλά...

Παρουσιάζεις μία καταπληκτική οπτική γωνία , στην απέναντι πλευρά από μένα ! Μπράβο σου...! εξαιρετικό κείμενο!

οποτε τελικα και ο Σπυρος ναι μεν καυτηριαζει την υλιστικη αποψη της αγαπητης για το ''χομπυ'' και το
''φετιχ'' αλλα τελικα καταληγει στο οτι μας ενωνει η αγαπη για τα αντικειμενα αυτα που μετραν τον χρονο
και τις στιγμες της ζωης μας που αργοτερα βλεποντας το καντραν τους μας τα θυμιζουν

Megalos έγραψε:οποτε τελικα και ο Σπυρος ναι μεν καυτηριαζει την υλιστικη αποψη της αγαπητης για το ''χομπυ'' και το
''φετιχ'' αλλα τελικα καταληγει στο οτι μας ενωνει η αγαπη για τα αντικειμενα αυτα που μετραν τον χρονο
και τις στιγμες της ζωης μας που αργοτερα βλεποντας το καντραν τους μας τα θυμιζουν