Watchfunclub.gr

Μαύρη μέρα για την Κύπρο αυτή........

Δυστυχώς όσο περνάνε τα χρόνια δεν βλέπω να γίνεται κάτι.......

Δεν ξεχνώ - θα εκδικηθώ.......

μπραβο Αντωνη για το ποστ
αν και δεν ειναι μερα που θα θελαμε να θυμωμαστε ...
απο τις χειροτερες του νεωτερου ελληνισμου ...
και δεν εχει γινει κατι τοσα χρονια να την αναιρεσει

και εμεις δεν ξεχναμε..........

Σήμερα κλείνουν 65 χρόνια από την Χιροσίμα.
Όσες ανθρώπινες ζωές -αμάχων πολιτών- εξοντώθηκαν τότε υπέρ της Αμερικανικής μαγκιάς (κατ'αυτούς ριζοσπαστικής και ταχείας λύσεως...) χάνονται σήμερα -τον 21ο αιώνα της "υψίστης επιστημονικής πρόδου"- κάθε 2-3 μήνες στον τρίτο κόσμο. Από ΠΕΙΝΑ και ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ. Και οι επιστήμονες ούτε τον υπερ-πληθυσμό μπορούν να κοντρολλάρουν, ούτε την αυξανόμενη βία και δυστυχία των ανθρώπων.
Αυτά τα 65 χρόνια μου θυμίζουν ότι ο ανθρώπινος νους νικήθηκε στην πράξη, ενώ νίκησε μόνο στα χαρτιά...
Η ατομική ενέργεια καλύτερα να μην είχε βρεθεί. Ας είχαμε βρει πρώτα τρόπους να επιβιώνουμε ειρηνικά, μήπως και παραταθεί η ζωή της ανθρωπότητας, που τώρα δείχνει να βαδίζει σε παρακμή, άσχετα με την τεχνολογία... Για τα παιδιά μας, την ελπίδα, το αύριο...
Ποτέ ξανά Χιροσίμες.
Θάνος

ωραίο ποστ Θάνο.....

οχι ωραιο... κορυφαιο Μαριε
Θσνο σε λιγες γραμμες εγραψες παρα πολλες αληθειες και τραγικες διαπιστωσεις της εποχης μας

THANOS58 έγραψε:Σήμερα κλείνουν 65 χρόνια από την Χιροσίμα.
Όσες ανθρώπινες ζωές -αμάχων πολιτών- εξοντώθηκαν τότε υπέρ της Αμερικανικής μαγκιάς (κατ'αυτούς ριζοσπαστικής και ταχείας λύσεως...) χάνονται σήμερα -τον 21ο αιώνα της "υψίστης επιστημονικής πρόδου"- κάθε 2-3 μήνες στον τρίτο κόσμο. Από ΠΕΙΝΑ και ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ. Και οι επιστήμονες ούτε τον υπερ-πληθυσμό μπορούν να κοντρολλάρουν, ούτε την αυξανόμενη βία και δυστυχία των ανθρώπων.
Αυτά τα 65 χρόνια μου θυμίζουν ότι ο ανθρώπινος νους νικήθηκε στην πράξη, ενώ νίκησε μόνο στα χαρτιά...
Η ατομική ενέργεια καλύτερα να μην είχε βρεθεί. Ας είχαμε βρει πρώτα τρόπους να επιβιώνουμε ειρηνικά, μήπως και παραταθεί η ζωή της ανθρωπότητας, που τώρα δείχνει να βαδίζει σε παρακμή, άσχετα με την τεχνολογία... Για τα παιδιά μας, την ελπίδα, το αύριο...
Ποτέ ξανά Χιροσίμες.
Θάνος

δυστηχως φιλε Θανο οι πολεμοι συνεχιζουν και γινονται με απλα μεσα ....απο τις 200 διαμαχες που γινονται αυτη την στιγμη που μιλαμε
μονο σε μια δυο χρησιμοποιουνται οπλα καπως μοντερνα .....δηλαδη στον αφγανισταν και ιρακ....σε ολους τους υπολοιπους σκοτωνονται με τα ιδια μεσα που χρησιμοποιουσαν και στον δευτερο παγκοσμιο πολεμο.....τυφεκια εφοδο,ολμους, κτλ

να αναφερουμε παιδια και το τρομεροτερο απο ολα ...
ναρκες ... ακρωτηριασμενοι απο ναρκες συνεχιζουν να υπαρχουν σημερα

Στην Ανόρθωση δεν ξέχασαν την «μαύρη» επέτειο της κατάληψης της Αμμοχώστου από τον Τούρκο εισβολέα και μέσω της επίσημης τους ιστοσελίδας κάνουν σχετική αναφορά. Αναλυτικά:

«14 Αυγούστου 2010. Σημαδιακή μέρα η σημερινή για όλους τους Αμμοχωστιανούς και Ανορθωσιάτες. Σαν σήμερα πριν από 36 χρόνια, η αγαπημένη μας πόλη, με την γαλανή θάλασσα, με την χρυσή της αμμουδιά, εγκαταλείφτηκε από τους κατοίκους της μετά την εισβολή των τουρκικών δυνάμεων.

36 χρόνια κατοχής. 36 χρόνια μακριά από την πόλη μας, μακριά από τα σπίτια μας… 36 χρόνια η πόλη όλων μας παραμένει βουβή, έρημη, χωρίς τους μόνιμούς της κατοίκους. Παραμένει μία πόλη-φάντασμα…

«Η άσφαλτος στους δρόμους της, ράγισε κάτω από τον ζεστό ήλιο και στα πεζοδρόμια έχουν βλαστήσει θάμνοι. Σήμερα (1977) τα τραπέζια με το πρόγευμα είναι ακόμα στρωμένα, οι μπουγάδες απλωμένες και οι λαμπτήρες των δρόμων εξακολουθούν να ανάβουν. Είναι μία πόλη-φάντασμα», χαρακτήρισε και περιέγραψε σουηδός δημοσιογράφος, όταν τον Σεπτέμβριο του 1977 επισκέφθηκε το λιμάνι της Αμμοχώστου…

Ο κόσμος της ποτέ δεν ξέχασε εκείνη την μέρα, ούτε θα ξεχάσει ποτέ τον τόπο όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Η Αμμόχωστος θρηνεί εδώ και 36 χρόνια, και μαζί της θρηνεί και η Ανόρθωση, που τόσα χρόνια, όσο δύσκολα κι αν ήταν, σήκωσε κεφάλι, κοίταξε μπροστά και αντιπροσωπεύει επάξια την πόλη της. Η Ανόρθωση έχει ακόμα ένα λόγο να υπάρχει και να αγωνίζεται. Είναι η αγαπημένη πόλη που καρτερεί...

Δεν υπάρχει τόπος να σταθούμε
Γκρεμισμένα τα σπίτια μας, πεσμένα
Τα δέντρα μας, ένας σωρός ερειπίων.
Δεν υπάρχει χώρος να ονειρευτούμε.
Η σπορά των ονείρων προϋποθέτει ένα κομμάτι ουρανό.
Κι ο ουρανός πεσμένος, τη θέση του
μαύρος καπνός την έχει καταλάβει.
Τ’ άστρα και αυτά πεσμένα σκουριάζουν βουλιαγμένα μέσα στο χώμα
Κι όμως αυτό το τοπίο η μνήμη το φυλάγει
Σε άλλα χρόνια πρέπει να το έχω ξαναζήσει
Θυμάμαι το σύννεφο το μαύρο που καθόταν
Απάνω στο διαμελισμένο σώμα
της πόλης μας που δεν ήταν πια πόλη
αλλά πέτρες, κεραμίδια, και άλλα υλικά οικοδομής χωρίς τάξη

Θεοδόση Νικολάου, Πάροδος



«Το πνεύμα της Ανόρθωσης δεν πτοάται, δεν καταστρέφεται. Και η ωραία μας Ανόρθωση ως ο Φοίνιξ, αενάως αναγεννάται»...

Μαυρη μερα η σημερινη για την Κυπρο και την Ανορθωση..
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.