Με μια διαφορά.
Τα κορωνάτα, πηγαινοερχόντουσαν χρόοοοοια τώρα, σε αγγελίες, αρχικά στα ΝΕΑ και μετά στην Χρυσή Ευκαιρια, και κάποια και από κάποια ρολογάδικα, και σε αναλογικά σημαντικούς αριθμούς. Και με πολλά μαϊμουδιασμενα, που δεν ήξερες τι σου λάχαινε. Οπότε, η φίρμα, κατάλαβε την ευκαιρια να πουλάει ενα αντικείμενο ( με εγγύηση - δυό και τρείς φορες
) - cash cow, και ταυτόχρονα να ανοίγει περιθώριο να πουλήσει στο κενό ένα καινούργιο, που θα το ξαναπούλαγε σαν προϊδιοκτητο μετά από κάποια χρόναι, κλπ. κλπ. ). Μιλαμε για κέρδη, όχι παιχνίδι.
Πιο "Υψηλές ωρολογοποιϊες" δεν εμφανιζόντουσαν παρά σπανίως σε τέτοιες αγγελίες. Φυσικά, δεν είναι και καθημερινά ρολόγια, ούτε κτήματα των πλατιών λαϊκών μαζών, που έλεγε και ένας χοντρός πολιτικός. Και επειδή κάποια εποχή ήρθα σε επαφή μαζί τους, και μάλιστα απέκτησα και ένα, κατάλαβα ότι όταν κάποιος ήθελε να αλλάξει, απλώς έβαζε το έως τότε ρολόι του στο χρηματοκιβώτιο, και έπαιρνε κάποιο άλλο. Δεν ήταν "χρήστες" που είχαν ανάγκη να το πουλήσουν για να πάρουν χρήματα για τον επόμενο στόχο.
Και μέχρι κάποιες χρονιές, μέχρι δηλαδή το Overseas, έχω την αίσθηση ( ....και δέχομαι διόρθωση ) ότι δεν κυκλοφορούσαν σε ατσάλι, αλλά σε χρυσά. Οπότε, τι να πουλήσεις ? Ειχες χρυσό, και θα είχες ανάγκη τα χρήματα ?
Πιο εύκολα εύρισκες στα ενεχυροδανειστήρια, ρολόγια του παππού ή του πατέρα, που οι συγγενείς ξεφορτώνονταν , αν δεν ήθελαν να τα κρατήσουν.
Και τα χρυσά Rolex, ήταν σπάνια τότε, κάποια President, Day-Date που είχαν ελάχιστοι. Που έβλεπα σε κάτι δεξιωσεις του ΣΕΒ που πηγαίναμε τότε, 1980 +ή στα επιμελητήρια, ΕΕΔΕ, κλπ. Και θα θυμάμαι πάντα τον Αλέκο Σακελλάριο που φορούσε ένα. Και τα Vacheron, κλασικά με λουράκι, τα φόραγαν πρόεδροι κλπ. όπως ο ΚΚ. Ο πρόεδρος Εξαγωγέων σταφίδας στην Κρήτη, ( Παπιδάκης αν το λέω καλά ) , Αλεξόπουλος πρόεδρος ΣΕΒ / ΤΙΤΑΝ, και παρόμοιοι. Ισως και δώρα, και όχι προσωπικές τους αγορές.
Γνωστός κοσμηματοπώλης, προσπαθούσε να με πείσει με σημαντικη έκπτωση να πάρω ένα το 1996, όταν είχε ακόμα το μαγαζί στο Χαλάνδρι. Και ήταν ο Φειδίας, ατσάλι - χρυσό. Εποχές που ένα κορωνάτο έκανε 600.000 Δρχ και ο Φειδίας 1.700.000 και μου το έδινα με 1.100.000.
Πλέον, και αυτοί, σε γνωστούς κάνουν "τράμπες" και διευκολύνουν πελάτες, και στο ξεφόρτωμα και στην απόκτηση.
