GAVROMITSOS έγραψε:Το xonda HRV, ειναι ιδανικο αυτοκινητο για την επαρχια.(και οχι μονο)
Το μοτερ κελαιδα ευχαριστα, ευχρηστο κιβωτιο, μετρια φρενα ομως, οικονομικο σε καυσιμο. Το ειχα μια εβδομαδα στα χερια μου, απο φιλο.
Σε γενικες γραμμες, μια αξιολογη προταση, κρατουν ακομα μεταπωλητικη αξια.
Για την Ε 46, δεν εχω αποψη οδηγικη, παρα οτι ειναι ζημιαρικες. Και με ακριβα ανταλακτικα.
Αυτοκινητα κυρους ομως τα BMW, δεν λεω, δεν με τραβηξε ομως ποτε αυτη η μαρκα.
Παντως, οοοοοολες οι "επωνυμες" μαρκες, Γερμανικες, Γαλλικες, Ιταλικες κλπ Ευρωπαικες, εχουνε θεματα αξιοπιστιας γενικα.
Κατι πεταλουδες γκαζιου, ποτενσιομετρα, αισθητηρες αερα και θερμοκρασιας, πιεσης εισαγωγης, αντλιες καυσιμου, τις περνει ο κατηφορος.
Και ακουω συναδελφους, με Κορεατικες, και Ιαπωνικες ατασθαλιες πλεον.
Πολυ κινεζια ανταλακτικο στην αγορα, και πολλα απο αυτα, χαλια ποιοτητα.
Προσεχουμε πολυ, τι ανταλακτικο πληρωνουμε.
Θα συμφωνήσω σε όλα.
Σε θέματα αξιοπιστίας οι Κορεάτες έχουν κάνει μεγάλη πρόοδο και έχουν ακόμα προσιτά ανταλλακτικά. Και οι Ιάπωνες βέβαια είναι αξιόπιστοι, αλλά όχι όπως παλαιότερα, από ότι διαβάζω. Προσωπικά πολύ δύσκολα θα αγοράσω αυτοκίνητο που δε θα είναι Ιαπωνία ή ίσως και Κορέα. Θα έλεγα ότι θα ήθελα μια Alfa Romeo, αλλά πλέον έχει μόνο πολύ ακριβά μοντέλα.
Στο BMW δεν πλήρωσα κάτι, παρόλο που άλλαξαν πολλά πράγματα (αισθητήρα ρελαντί Χ 3!, λ, εκκεντροφόρου και άλλους που μπορεί να μη θυμάμαι, μετρητή παροχής αέρα, βάσεις ανάρτησης, επαναπρογραμματισμός εγκεφάλου σχεδόν κάθε μήνα, κλπ.) όλα ήταν στην εγγύηση. Μόλις έληξε το έδωσα. Πολύ ζημιάρικα. 3-4 φίλοι που έχουν διάφορα μοντέλα σειρά 3, X5 διάφορες γενιές και Χ6 επίσης διάφορες γενιές, όλοι έχουν συχνές ζημιές διαφόρων ειδών, από ηλεκτρικά έως ποιότητας που είναι απαράδεκτο σε τόσο ακριβά αυτοκίνητα.
Προσωπικά ήμουν περίπου κάθε 15-20 μέρες στο συνεργείο για διάφορους λόγους (με άφηνε στο δρόμο, έσβηνε στην πορεία, δεν έπαιρνε μπροστά εύκολα, ασταθές ρελαντί κλπ.) και δεν ήταν μόνο το δικό μου αυτοκίνητο, φίλος είχε πάρει το ίδιο 6 μήνες πριν (όπως αποδείχτηκε είχε όμως τεχνολογικά διαφορές, π.χ. εμένα είχε 2 αισθητήρες λ, το δικό του 1 και άλλες διαφορές που εντοπίσαμε) και αυτός τα ίδια (αυτός κινούνταν με μηχανάκι και το έβγαζε ΣΚ μόνο, οπότε πήγαινε 2-3 φορές το χρόνο συνεργείο).
Εκτός αυτού όμως το συγκεκριμένο μοντέλο ήταν και πολύ κακό σε επιδόσεις και σε κράτημα, έπρεπε να έχεις συνεχώς το νου σου. Για γρήγορη οδήγηση ούτε συζήτηση. Οπότε και οδηγικά δεν πρόσφερε κάποια ευχαρίστηση. Ήταν όμως πολυτελές στο εσωτερικό και όμορφο. Νεότερα και μεγαλύτερα μοντέλα που έχω οδηγήσει είναι πολύ καλύτερα, αλλά πάλι είναι φτιαγμένα κυρίως για εθνική, εκεί είναι το δυνατό τους σημείο, σε δρόμο με στροφές και κλειστές διαδρομές δεν ταιριάζουν σχεδόν καθόλου.
Στη BMW με απογοήτευσαν και άλλα πράγματα, όπως το ότι από χτύπημα μάλλον πέτρας στην εθνική έφυγε ο αισθητήρας θερμοκρασίας του αυτοκινήτου και τα συστήματα ελέγχου της αντιπροσωπείας (φορητό και σταθερό) δεν το εντόπισαν, έλεγαν ότι όλα είναι καλά με το αυτοκίνητο, κατά τύχη το βρήκαμε... Και το ότι η αντιπροσωπεία δεν έδειξε ενδιαφέρον για να βρεθεί λύση για τα προβλήματα του αυτοκινήτου (έστειλα επιστολή, δεν πήρα καμιά απάντηση, μου είπαν ότι πιθανώς ο εγκέφαλος δημιουργεί τα προβλήματα, δεν τον άλλαξαν όμως, τους είπα ότι θα το πουλήσω και αν θέλουν να μου κάνουν καλή προσφορά να πάρω άλλο από εκεί, μου έκαναν τη χειρότερη προσφορά από κάθε άλλο έμπορο που μίλησα....), πιθανώς γιατί πολλοί είναι στην ίδια κατάσταση.
Σας περιέγραψα και τον πόνο μου με το συγκεκριμένο αυτοκίνητο. Τουλάχιστον τότε είχαν καλή τιμή μεταπώλησης και με 3Κ€ επιπλέον πήρα το Honda καινούργιο και δεν ξανασχολήθηκα με service, ζημιές, εγγυήσεις κλπ. Με τέτοια ταλαιπωρία υπάρχει πιθανότητα ποτέ να επιλέξω πάλι αυτοκίνητο επειδή είναι πολυτελές και όμορφο (το BMW περίμενα ότι στο δρόμο τουλάχιστον θα είναι καλό, αλλά δεν ήταν), αν υπάρχει πιθανότητα να μην είναι αξιόπιστο? Καμιά!
