Re: ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...
Δημοσιεύτηκε: Δευ Σεπ 03, 2012 4:54 pm
Φίλε Κώστα,
Καλωσήλθες στην οικογένεια των ιδιοκτητών σκύλων (αν επιτρέπεται να χαρακτηριστούν "ιδιοκτήτες" όσοι απολαμβάνουν την παρουσία ζώων), που όλο και μεγαλώνει.
Έχω ήδη ζήσει την απόλυτη λατρεία του πρώτου μου σκύλου (μακαρίτη τώρα) και την λατρεία με τρέλλα του δεύτερου και έχω να σου πω επιγραμματικά τα εξής:
Προσπάθησα να εκπαιδεύσω και τα δύο. Το πρώτο, ένα μαύρο μουργάκι (μασίφ MURG) που βρήκα στα σκουπίδια, απλά δεν ήξερε να γράφει, να διαβάζει και να μιλάει, όλα τα υπόλοιπα τα έκανε, μέχρι που ...συζητούσε με διάφορους ήχους δικής του έμπνευσης με τη γυναίκα μου (η οποία τον καταλάβαινε κιόλας!). Το δεύτερο, δώρο, ένα κατάλευκο Μαλτέζ, έχει εξελιχτεί στο αφεντικό του σπιτιού, κάνει ότι θέλει και ο λόγος που είναι μαζί μας 6 χρόνια τώρα, είναι μόνο ότι είναι καλός ...συναγερμός. Έτσι, για να ξέρουμε τι σημαίνει καθαρόαιμο!
Αυτό που και τα δύο σκυλιά μου έδωσαν, ήταν μία απόλυτη αφοσίωση, αγάπη και τρυφερότητα. Γυρνούσα (και γυρίζω) στο σπίτι το βράδυ, η γυναίκα μου ρωτάει "ήλθες;" και το σκυλί κατουριέται από τη χαρά του. Αυτό τα λέει όλα.
Όσο για την εκπαίδευση, φιλική συμβουλή: μην κάνεις το σκυλί σου εργαλείο, αλλά φίλο και σύντροφο. Μάθε τον να συμπεριφέρεται σωστά στο σπίτι και απόφυγε την εκπαίδευση του φύλακα, αυτός ξέρει να προστατεύει το χώρο του, δεν χρειάζεται να σκοτώσει κανένα παιδάκι που θα κάνει το λάθος να μπει στο σπίτι. Πήγαινε τον μεγάλες βόλτες να κοινωνικοποιηθεί και να μη γαυγίζει σε κάθε ευκαιρία και μην ανησυχείς, ως ποιμενικός θα φυλάει από ένστικτο την περιοχή και το κοπάδι (τους ανθρώπους) του. Το μέγεθος και η ράτσα του θα είναι άμεσα αποτρεπτικές για οποιονδήποτε επιβουλεύεται το χώρο του, έτσι κι αλλιώς, δεν χρειάζεται εκπαίδευση σκύλου-στρατιώτη.
Μην του επιτρέψεις ποτέ να αισθανθεί αφεντικό και υπεύθυνος για το σπίτι, θα σου δώσω τιπς κατ ιδίαν, π.χ. πώς να του δίνεις τροφή για να καταλάβει ότι είσαι πάνω από αυτόν στην ιεραρχία και να σε σέβεται.
Σάκης
Καλωσήλθες στην οικογένεια των ιδιοκτητών σκύλων (αν επιτρέπεται να χαρακτηριστούν "ιδιοκτήτες" όσοι απολαμβάνουν την παρουσία ζώων), που όλο και μεγαλώνει.
Έχω ήδη ζήσει την απόλυτη λατρεία του πρώτου μου σκύλου (μακαρίτη τώρα) και την λατρεία με τρέλλα του δεύτερου και έχω να σου πω επιγραμματικά τα εξής:
Προσπάθησα να εκπαιδεύσω και τα δύο. Το πρώτο, ένα μαύρο μουργάκι (μασίφ MURG) που βρήκα στα σκουπίδια, απλά δεν ήξερε να γράφει, να διαβάζει και να μιλάει, όλα τα υπόλοιπα τα έκανε, μέχρι που ...συζητούσε με διάφορους ήχους δικής του έμπνευσης με τη γυναίκα μου (η οποία τον καταλάβαινε κιόλας!). Το δεύτερο, δώρο, ένα κατάλευκο Μαλτέζ, έχει εξελιχτεί στο αφεντικό του σπιτιού, κάνει ότι θέλει και ο λόγος που είναι μαζί μας 6 χρόνια τώρα, είναι μόνο ότι είναι καλός ...συναγερμός. Έτσι, για να ξέρουμε τι σημαίνει καθαρόαιμο!
Αυτό που και τα δύο σκυλιά μου έδωσαν, ήταν μία απόλυτη αφοσίωση, αγάπη και τρυφερότητα. Γυρνούσα (και γυρίζω) στο σπίτι το βράδυ, η γυναίκα μου ρωτάει "ήλθες;" και το σκυλί κατουριέται από τη χαρά του. Αυτό τα λέει όλα.
Όσο για την εκπαίδευση, φιλική συμβουλή: μην κάνεις το σκυλί σου εργαλείο, αλλά φίλο και σύντροφο. Μάθε τον να συμπεριφέρεται σωστά στο σπίτι και απόφυγε την εκπαίδευση του φύλακα, αυτός ξέρει να προστατεύει το χώρο του, δεν χρειάζεται να σκοτώσει κανένα παιδάκι που θα κάνει το λάθος να μπει στο σπίτι. Πήγαινε τον μεγάλες βόλτες να κοινωνικοποιηθεί και να μη γαυγίζει σε κάθε ευκαιρία και μην ανησυχείς, ως ποιμενικός θα φυλάει από ένστικτο την περιοχή και το κοπάδι (τους ανθρώπους) του. Το μέγεθος και η ράτσα του θα είναι άμεσα αποτρεπτικές για οποιονδήποτε επιβουλεύεται το χώρο του, έτσι κι αλλιώς, δεν χρειάζεται εκπαίδευση σκύλου-στρατιώτη.
Μην του επιτρέψεις ποτέ να αισθανθεί αφεντικό και υπεύθυνος για το σπίτι, θα σου δώσω τιπς κατ ιδίαν, π.χ. πώς να του δίνεις τροφή για να καταλάβει ότι είσαι πάνω από αυτόν στην ιεραρχία και να σε σέβεται.
Σάκης