Το παρακατω κειμενο ειναι απο το
GREEKDIVERS
...Η υπεραλίευση εξαφανίζει τους θηρευτές του Αιγαίου...
Παρά το μέγεθός τους, οι κυρίαρχοι θηρευτές των ελληνικών θαλασσών «υποτάσσονται» στη βάναυση εκμετάλλευση του ανθρώπου που υπεραλιεύει αυτά τα ψάρια, τον ξιφία, τον τόνο, τον καρχαρία, τον μπακαλιάρο. Οι ταχύτατοι κι επιδέξιοι θηρευτές μειώνονται δραματικά ή κινδυνεύουν να εξαφανιστούν από το Αιγαίο και το Ιόνιο.
Η Αντζελα Λάζου, υπεύθυνη στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace για την εκστρατεία για την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, τονίζει ότι «εκτός από τους υπεραλιευόμενους θηρευτές, τα παράνομα αφρόδιχτα που συνεχίζουν να χρησιμοποιούν παρανόμως (έχουν απαγορευτεί από το 2002) οι Ιταλοί ψαράδες προκαλούν το θάνατο σε μια σειρά θαλάσσιων ειδών, όπως φάλαινες, δελφίνια, φώκιες, χελώνες και θαλασσοπούλια.
»Τα αφρόδιχτα ή αλλιώς τείχη του θανάτου, συχνά έχουν μήκος 10-12 χλμ.
»Η χρήση απαγορευμένων αφρόδιχτων από Ιταλούς ψαράδες έχει αναδειχτεί αρκετές φορές από την περιβαλλοντική οργάνωση Greenpeace, η οποία έχει εντοπίσει στο παρελθόν πειρατικά αλιευτικά σκάφη και έχει κατασχέσει χιλιόμετρα παράνομων αφρόδιχτων.
»Σε ό,τι αφορά το Ιόνιο πέλαγος, γνωστές είναι οι ναυμαχίες μεταξύ των Ελλήνων και των Ιταλών ψαράδων που δρουν (οι τελευταίοι) ανεξέλεγκτα».
Οι θηρευτές, για τους οποίους μας μιλάει στη συνέχεια η Αντζελα Λάζου έχουν έναν ρόλο εξαιρετικά σημαντικό:
Βρίσκονται ψηλά στην τροφική αλυσίδα, με αποτέλεσμα η ύπαρξή τους να έχει μεγάλη σημασία για την ισορροπία και την υγιή κατάσταση ενός οικοσυστήματος, αφού ελέγχουν την ύπαρξη των ειδών που βρίσκονται από κάτω.
* Ξιφίας. Με ετήσια παραγωγή (όπως κυμαίνεται την τελευταία δεκαετία) 1.000 έως 2.000 τόνους, η χώρα μας κατατάσσεται μεταξύ των τριών παραγωγικότερων χωρών της Μεσογείου. Κυνηγάμε ανελέητα τον ξιφία (θεωρείται από τα αγαπημένα εδέσματα) σε αλιευτικά πεδία όπως το Ιόνιο, το Νότιο Αιγαίο και το Κρητικό πέλαγος, που είναι και τα κυριότερα.
Ερευνες της Greenpeace στις δύο κύριες ιχθυόσκαλες της Ελλάδας, του Κερατσινίου και της Μηχανιώνας στη Θεσσαλονίκη, έδειξαν ανεξέλεγκτη αλιεία ξιφία σε μικρά μεγέθη. Ψάρια τα οποία δεν έχουν φτάσει ακόμα στο στάδιο αναπαραγωγής, ώστε να διασφαλίσουν την ανανέωση του πληθυσμού τους. Τα ψάρια αυτά είναι παράνομα και διακινούνται ελεύθερα, χωρίς κανένα πρόβλημα, στις αγορές και τα εστιατόρια.
Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που αλιεύονται ξιφίες και διακινούνται στην αγορά εκτός της αλιευτικής περιόδου.
Ο ξιφίας είναι μεταναστευτικό αρπακτικό ψάρι και ανήκει στους μεγάλους θηρευτές. Ζει σε βάθη που ξεκινούν από την επιφάνεια και φτάνουν ώς τα 800 μέτρα. Φτάνει τα 5 μέτρα μήκος και τα 650 κιλά βάρος. Τα θηλυκά φτάνουν σε ηλικία αναπαραγωγής μεταξύ των 5 και 6 ετών, γεγονός που καθιστά τον ξιφία ευάλωτο στην αλιευτική πίεση εφόσον η διάρκεια ζωής του δεν ξεπερνά τα 9 χρόνια.
* Τόνος. Η ανεξέλεγκτη και η πειρατική αλιεία καθώς και η πολύ κακή διαχείριση του είδους έχουν οδηγήσει τον κόκκινο (ερυθρό) τόνο στο χείλος της εξαφάνισης. Τα χρήματα πολλά, η απληστία μεγαλύτερη:
- Μόνο η μεσογειακή αλιεία του κόκκινου τόνου αξίζει 1 δισεκατομμύριο δολάρια!
- Εξάγονται στην Ιαπωνία για σούσι, όπου ένα μόνο ψάρι μπορεί να πουληθεί μέχρι και 100.000 δολάρια!
- Υπολογίζεται ότι το 2007 αλιεύθηκαν 61.000 τόνοι σε βάρος αυτού του ψαριού, δηλαδή δύο φορές πάνω από αυτά που είχε συμφωνηθεί και 4 φορές πάνω από τις εισηγήσεις των επιστημόνων!
Την τελευταία εικοσαετία η ποσότητα των ενήλικων ατόμων του ερυθρού τόνου έχουν μειωθεί κατά 80%.
Συνένοχη η Ελλάδα σε αυτό τον αφανισμό, αφού κάθε χρόνο διεκδικεί μερίδιο από τις ποσοστώσεις και κρατάει πάντα ουδέτερη στάση στις διαπραγματεύσεις για την προστασία του τόνου.
«Αντί να ασκήσουμε μια θετική δυναμική πολιτική για ένα τόσο επίκαιρο θέμα, πιέζουμε συστηματικά, για να αυξήσουμε την ετήσια ποσόστωση αλίευσης που μας αναλογεί, χωρίς να αναλογιζόμαστε ότι κάποτε, με τους ρυθμούς αυτούς, όλα τελειώνουν».
Στη χώρα μας λειτουργεί μια μονάδα πάχυνσης στις Νήσους Εχινάδες, στο Ιόνιο, από το 2004 (εταιρεία Bluefin Tuna Hellas) με ικανότητα εκτροφής 1.000 τόνων. Από το 2007 έχει δοθεί άδεια στην εταιρεία Poseidon Tuna Hellas για τη λειτουργία άλλης μιας στον Κόλπο της Μεσαράς στην Κρήτη.
Ο τόνος είναι ένα από τα μεγαλύτερα ψάρια που κολυμπούν στον Ωκεανό. Μπορεί να φτάσει τα 3 μέτρα μήκος και βάρος 700 κιλά. Είναι από τους πιο γνωστούς θηρευτές των ωκεανών, αφού είναι ικανός να διασχίσει τον Ατλαντικό Ωκεανό μέσα σε 10 μέρες, ενώ μπορεί να κολυμπήσει με ταχύτητα 100 χιλιομέτρων την ώρα για να πιάσει το θήραμά του!
Παγκοσμίως η διεθνής επιτροπή για τη διατήρηση του τόνου (Ατλαντικού) ICCAT έχει αποτύχει παταγωδώς να εκπληρώσει το ρόλο της στην προστασία αυτού του ψαριού και την εξασφάλιση ύπαρξής του και στο μέλλον. Συνεχίζει πεισματικά να αψηφά την επιστημονική της επιτροπή διαλέγοντας πάντα τον πιο καταστροφικό δρόμο.
Η Ιαπωνία είναι η χώρα που εισάγει τους τόνους για σούσι. Το ψάρι απειλείται όχι μόνο από την υπεραλίευση, αλλά και από την πειρατική αλιεία
* Μπακαλιάρος. Ο μπακαλιάρος αλιεύεται με μη επιλεκτικές μεθόδους αλιείας, οι οποίες έχουν σοβαρές συνέπειες στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Οι μηχανότρατες καταστρέφουν το βυθό και πιάνουν μεγάλο αριθμό άλλων θαλάσσιων ειδών, που καταλήγουν νεκρά στη θάλασσα. Δεν είναι λίγες οι φορές που συναντάμε στις ελληνικές αγορές μικρούς μπακαλιάρους που δεν έχουν προλάβει να αναπαραχθούν. Σε πολλές περιοχές των ελληνικών θαλασσών, οι έρευνες δείχνουν ότι ο μπακαλιάρος υπεραλιεύεται.
Τον συναντάμε σε όλες τις ελληνικές θάλασσες, σε βάθη κυρίως κάτω των 600 μέτρων. Το μήκος του φτάνει τα 70 εκατοστά. Αλιεύεται (κυρίως) από τη μηχανότρατα και (λιγότερο) από παραγάδια και απλάδια και είναι ένα ψάρι θηρευτής «άκρως» αγαπητό στη χώρα μας.
Ο μπακαλιάρος είναι αρπακτικό ψάρι που καθώς μεγαλώνει πηγαίνει σε όλο και μεγαλύτερα βάθη για να ζήσει, φτάνοντας μέχρι τα 1.000 μέτρα. Τα νεαρά άτομα συγκεντρώνονται σε περιοχές κοντά στις ακτές και καθώς ενηλιώνονται μεταναστεύουν σε βαθύτερα νερά. Ο ευρωπαϊκός μπακαλιάρος και ο μπακαλιάρος της Αυστραλίας φτάνουν σε ηλικία αναπαραγωγής μεταξύ 7 και 8 ετών, χαρακτηριστικό που τους καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτους στην αλιευτική πίεση.
* Καρχαρίας. Καλόγερος - προσκυνητής, γαλάζιος ή γλαυκός, είναι ορισμένοι από τους καρχαρίες που συναντάμε στην Ελλάδα. Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στις αλιευτικές πιέσεις ψάρια δεδομένου ότι αργούν να ενηλικιωθούν και γεννούν λίγα μικρά, σε σχέση με άλλα είδη.
Υπάρχουν στον πλανήτη εδώ και 400 εκατομμύρια χρόνια, κολυμπώντας σε όλες τις θάλασσες, αλλά απειλούνται με αφανισμό.
Υπάρχουν πάνω από 350 είδη καρχαρία με διαφορές στη βιολογία και τη συμπεριφορά. Οι περισσότεροι ζουν γύρω στα 25 χρόνια, χρειάζονται να κινούνται συνεχώς για να αναπνέουν και αλλάζουν δόντια κάθε 8 χρόνια. Η δίαιτά τους αποτελείται σχεδόν από τα πάντα: ψάρια, καρκινοειδή, θαλάσσια θηλαστικά, οστρακοειδή κι άλλους καρχαρίες.
Στην Ευρώπη απαγορεύεται η αλιεία και γενικά η θανάτωση του προστατευόμενου καλόγερου ή προσκυνητή καρχαρία. Ενός εντυπωσιακού ψαριού που είναι από τα μεγαλύτερα της Μεσογείου. Από τα ελάχιστα είδη καρχαρία που προστατεύεται στην Ελλάδα, δεν είναι λίγες οι φορές που οι ψαράδες αλιεύουν αυτό το ψάρι. Κι αν ακόμη το πιάσουν κατά λάθος, δεν το ελευθερώνουν αλλά το σκοτώνουν και το πουλούν στην αγορά.
Ο γαλάζιος καρχαρίας ή γλαυκός είναι ένα μεγάλο αρπακτικό ψάρι που ζει στους ωκεανούς και τρέφεται με ψάρια και καλαμάρια. Ο καρχαρίας συχνά παρουσιάζεται ως απειλή για τον άνθρωπο, η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Οπως τα περισσότερα είδη καρχαριών, έτσι και ο γαλάζιος καρχαρίας απειλείται από την έντονη αλιευτική πίεση. Η παρουσία του στα ελληνικά νερά έχει φθίνουσα τάση τα τελευταία χρόνια.
* Η ρίνα. Η ρίνα είναι ένα ψάρι που το συναντάμε θαμμένο κάτω από την άμμο. Γνωστό στην Ελλάδα ως αγγελόψαρο, βρίσκεται στο χείλος της εξαφάνισης λόγω της υπεραλίευσης και της τυχαίας σύλληψής του από αλιευτικά σκάφη.
«Για την ουσιαστική προστασία των θηρευτών αλλά και ολόκληρης της θαλάσσιας ζωής, είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός δικτύου θαλάσσιων καταφυγίων για την ουσιαστική διατήρηση και προστασία των θαλασσών μας» λέει η Αντζελα Λάζου. Οι θηρευτές, αν και δεν έχουν πολλούς φυσικούς εχθρούς, στο πρόσωπο του ανθρώπου βρήκαν τον απόλυτο κυνηγό.