Watchfunclub.gr

Θα συμφωνήσω με τον Jpol ότι τα mm δεν είναι το σημαντικότερο πράγμα στην φωτογραφία (και αλλού βέβαια κάτι που μετριέται σε mm, πως να είναι σημαντικό;), γιατί το σημαντικότερο στην φωτογραφία είναι το μυαλό του φωτογράφου.

Από την άλλη βέβαια η επιλογή του φακού που θα χρησιμοποιήσουμε για μια φωτογραφία είναι πολλές φορές καθοριστική, αλλά όχι για τους λόγους που νομίζουν οι περισσότεροι.

Οι περισσότεροι που ασχολούνται με την φωτογραφία θα σου πουν ότι η επιλογή του εστιακού μήκους του φακού αλλάζει την προοπτική του θέματος. Αυτό είναι ένα μεγάλο σφάλμα. Ο φακός δεν δημιουργεί την προοπτική μιας φωτογραφίας. Την προοπτική την δημιουργεί η απόστασή μας από το θέμα.

Ο λόγος είναι απλός: Για να τραβήξεις έναν άνθρωπο ολόσωμο με έναν 200mm πρέπει να είσαι στα 10 μέτρα. Αν βάλεις πίσω του στα 2 μέτρα τον δίδυμο αδερφό του θα είναι στα 12 μέτρα από εσένα, θα έχει λίγο λιγότερο ύψος από τον αδερφό σε πρώτο πλάνο και θα μοιάζει να είναι κοντά του, γιατί θα απέχει 20% περισσότερο από εσένα απ' ότι ο αδερφός του. Για να τραβήξεις τον ίδιο άνθρωπο με έναν 20mm πρέπει να είσαι στα 2 μέτρα. Ο δίδυμος αδερφός του θα βρίσκεται στα 4 μέτρα που πλέον θα είναι η διπλάσια απόσταση από την μηχανή σου, οπότε θα έχει το μισό ύψος και θα φαίνεται οτι είναι αρκετά μακριά.

Οι φακοί δεν αλλάζουν την προοπτική. Απλά μας τοποθετούν πιο "μέσα" ή πιο "έξω" από το θέμα και με αυτό τον τρόπο αλλάζουν την σχετική απόσταση από ότι υπάρχει στο φόντο. Αν τραβήξεις από τα 10 μέτρα μια φωτογραφία με τον 200 και μια με τον 20 και μετά μεγεθύνεις την δεύτερη ώστε να έχει το ίδιο μέγεθος ο φωτογραφιζόμενος, το φόντο από πίσω θα είναι ακριβώς το ίδιο!!!

Πηγαίνοντας λοιπόν κοντά ή φεύγοντας μακριά, αλλάζουμε την σχετική απόστασή μας από το περιβάλλον του κυρίως θέματος, αλλάζουμε όμως πιο έντονα την "εμπλοκή" μας στο θέμα που φωτογραφίζουμε. Δεν είναι το ίδιο να φωτογραφίζεις μια διαδήλωση με έναν 20mm ανάμεσα στους διαδηλωτές και να νιώθεις την πίεση και την ένταση επάνω σου, ή να φωτογραφίζεις με έναν 2000mm από την ταράτσα απέναντι, πίνοντας φραπέ.

Για κάποιον που δουλεύει πολλές μηχανές υπάρχει και τεράστια διαφορά, ανάμεσα στα φορμά. Είναι άλλο να κάνεις σύνθεση σε μια 10x12,5 ανάποδα, σε ένα θαμπόγυαλο, άλλο να κοιτάς προς τα παπούτσια σου μεσα σε μια 6x6 με τετράγωνο κάδρο και άλλο να σηκώνεις μπροστά στα μάτια σου μια 24x36 και να έχεις ένα παραλληλόγραμμο κάδρο σε μια γρήγορη μηχανή. Βγάζεις άλλο πορτραίτο με τετράγωνο κάδρο και άλλο με παραλληλόγραμμο.

Πάντως επειδή αναφέρθηκαν κάποιοι στο "μάτι" του φωτογράφου, η δική μου άποχη είναι οτι είναι το ίδιο μύθος με το "χέρι" αυτού που ζωγραφίζει. Εμένα τα χερια μου τρέμουν, αλλά έχω κάνει φωτογραφίες με ταχύτητα και 30 δευτερόλεπτα με την μηχανή στο χέρι. Σχεδιάζω δε χωρίς πρόβλημα. Όσο για το "μάτι" και την σκέψη οτι βλέποντας μια φωτογραφία βλέπεις "μέσα από τα μάτια του φωτογράφου", ετοιμάζω ένα άρθρο για ένα από τα μεγαλύτερα εξειδικευμένα περιοδικά φωτογραφίας στον κόσμο για το πόσο λάθος είναι αυτό, φτιάχνοντας τις φωτογραφίες μου στο Photoshop, όπως τις βλέπω εγώ, λόγω του προβλήματος που έχω στα μάτια. Αν δείτε πως τις βλέπω δεν θα πιστεψετε οτι τις κάνω. Την φωτογραφία την κάνει κανείς με το μυαλό. Και τα μάτια από το μυαλό εξαρτώνται.

Σας παραθέτω φωτογραφία που έκανε τυφλός, ο οποίος φωτογραφίζει πουλιά, αφού προφανώς έχει πολύ δυνατή ακοή και έτσι ακολουθεί με το αυτί το φτερούγισμά τους.



Φιλικά

Κωστής

Ενδιαφέρουσες φωτογραφικές και μη προσεγγίσεις. Λόγω περιορισμένου χρόνου θα επανέλθω αργότερα! Καλημέρα προς το παρόν.

Κωστη πολυ ενδιαφεροντα ολα αυτα πραγματικα.
Αμα συνεχισετε ολοι ετσι θα με βαλετε κι εμενα στο τριπακι να παρω μηχανη της προκοπης,δε με βλεπω να τα γλυτωνω τα εξοδα 0100

VIWOW έγραψε: Σας παραθέτω φωτογραφία που έκανε τυφλός, ο οποίος φωτογραφίζει πουλιά, αφού προφανώς έχει πολύ δυνατή ακοή και έτσι ακολουθεί με το αυτί το φτερούγισμά τους.

Τελειο!!!

[quote="VIWOW"]
Σας παραθέτω φωτογραφία που έκανε τυφλός, ο οποίος φωτογραφίζει πουλιά, αφού προφανώς έχει πολύ δυνατή ακοή και έτσι ακολουθεί με το αυτί το φτερούγισμά τους.


[/quote
θα συμφωνησω και εγω
τελεια φωτογραφια και υποθετω φωτογραφιες απο ενα τυφλο καλλιτεχνη που τα εχει τετρακοσια ομως )|(

VIWOW έγραψε: Πάντως επειδή αναφέρθηκαν κάποιοι στο "μάτι" του φωτογράφου, η δική μου άποχη είναι οτι είναι το ίδιο μύθος με το "χέρι" αυτού που ζωγραφίζει. Εμένα τα χερια μου τρέμουν, αλλά έχω κάνει φωτογραφίες με ταχύτητα και 30 δευτερόλεπτα με την μηχανή στο χέρι.

Να υποθέσω ότι αυτό που γράφεις , φίλε Κωστή, είναι ότι είχες την μηχανή στο χέρι, χωρίς τρίποδο, ότι το κλείστρο έμεινε ανοιχτό 30 δευτερόλεπτα και ότι η φωτογραφία βγήκε ήταν σωστή . Αν όντως αυτό γράφεις, είναι πέρα απο το γνωστικό μου πεδίο, γιατί πιστεύω ότι απλά δεν είναι εφικτό. Αν βέβαια γράφεις ότι η η μηχανή ήταν στο χέρι και η ταχύτητα κλείστρου ήταν 1/30, είναι απολύτως κατανοητό.

VIWOW έγραψε: Σχεδιάζω δε χωρίς πρόβλημα. Όσο για το "μάτι" και την σκέψη οτι βλέποντας μια φωτογραφία βλέπεις "μέσα από τα μάτια του φωτογράφου", ετοιμάζω ένα άρθρο για ένα από τα μεγαλύτερα εξειδικευμένα περιοδικά φωτογραφίας στον κόσμο για το πόσο λάθος είναι αυτό, φτιάχνοντας τις φωτογραφίες μου στο Photoshop, όπως τις βλέπω εγώ, λόγω του προβλήματος που έχω στα μάτια. Αν δείτε πως τις βλέπω δεν θα πιστεψετε οτι τις κάνω. Την φωτογραφία την κάνει κανείς με το μυαλό. Και τα μάτια από το μυαλό εξαρτώνται.

Έχουμε μια ουσιαστική διαφορά, φίλε Κωστή, η προσέγγισή σου είναι να φτιάξεις τις φωτογραφίες που βλέπεις με το μυαλό σου. Η δική μου προσέγγιση είναι να αποτυπώσω αυτό που το μάτι μου, άρα και το μυαλό μου, βλέπει.
Η άποψή μου είναι πως ναι, με τα προγράμματα επεξεργασίας εικόνας κάνεις πραγματικά αριστουργήματα, και δεν τα υποτιμώ καθόλου. Αλλά άποψή μου επίσης είναι ότι η πραγματικότητα ξεπερνά και την πιο ξέφρενη φαντασία.

VIWOW έγραψε: Για κάποιον που δουλεύει πολλές μηχανές υπάρχει και τεράστια διαφορά, ανάμεσα στα φορμά. Είναι άλλο να κάνεις σύνθεση σε μια 10x12,5 ανάποδα, σε ένα θαμπόγυαλο, άλλο να κοιτάς προς τα παπούτσια σου μεσα σε μια 6x6 με τετράγωνο κάδρο και άλλο να σηκώνεις μπροστά στα μάτια σου μια 24x36 και να έχεις ένα παραλληλόγραμμο κάδρο σε μια γρήγορη μηχανή. Βγάζεις άλλο πορτραίτο με τετράγωνο κάδρο και άλλο με παραλληλόγραμμο.

Όπως τα γράφεις αλλά η μεγάλη πλειοψηφία δεν ξέρει και ακόμη περισσότερο δεν έχει χρησιμοποιήσει μεσαίο και μεγάλο format. Πιστεύω ότι εδώ, μεταξύ άλλων, πρέπει να πούμε κάποια πράγματα, για όλους αυτούς που χρησιμοποιούν τις απλές ψηφιακές μηχανές.

VIWOW έγραψε: Οι φακοί δεν αλλάζουν την προοπτική. Απλά μας τοποθετούν πιο "μέσα" ή πιο "έξω" από το θέμα και με αυτό τον τρόπο αλλάζουν την σχετική απόσταση από ότι υπάρχει στο φόντο. Αν τραβήξεις από τα 10 μέτρα μια φωτογραφία με τον 200 και μια με τον 20 και μετά μεγεθύνεις την δεύτερη ώστε να έχει το ίδιο μέγεθος ο φωτογραφιζόμενος, το φόντο από πίσω θα είναι ακριβώς το ίδιο!!!

Χρησιμοποιούμε ένα ευρυγώνιο 20mm φακό για να μπορέσουμε από ένα συγκεκριμένο σημείο να συμπεριλάβουμε "όσο γίνεται περισσότερο" από το θέμα που έχουμε επιλέξει. Ένα τοπίο π.χ.

Χρησιμοποιούμε ένα τηλεφακό 300mm για να απομονώσουμε "όσο γίνεται περισσότερο" το θέμα μας από το φόντο.
Τα όμορφα μάτια μιας κοπέλας και μόνο αυτά π.χ.

Άρα έστω και αν ο φακός δεν αλλάζει την προοπτική, χρησιμοποιώντας διαφορετικό φακό αλλάζει ουσιαστικά την προοπτική που εμέις θέλουμε να αποτυπώσουμε στη φωτογραφία μας.

Ένας 20 άρης βλέπει μία γωνία περίπου 80 μοιρών ενώ ένας 300άρης βλέπει μόνο μία γωνία περίπου 7 μοιρών. (οι τιμές που ανέφερα μπορούν να διαφέρουν μεταξύ φακών ίδιων mm αλλά διαφορετική μάρκας, οφείλεται κυρίως στην κατασκευή του φακού και στα χαρακτηριστικά που κάθε εταιρεία θέλει να δώσει).

Φιλικά Βασίλης

@ Jpol και τρεις φωτογραφίες σου με τα έντομα μου άρεσαν περισσότερο από πολύ.

Έχοντας δουλέψει με διαφορετικούς φακούς στο κλασικό 24x36 film και μη έχοντας δουλέψει με Dslr φακούς, το αποτέλεσμα του 18-55 είναι παραπάνω απο ικανοποιητικά.
Όσο για τον 70-200L, όποιον και να διαλέξεις είναι εξαιρετική επιλογή.
Αναγνώστε σχετικά: http://photo.net/canon/70-200

Αγαπητέ Βασίλη. Δεν υπάρχει "μάτι" χωρίς την αυτόματη παρουσία του μυαλού, γιατί τότε κατά πρώτον θα τα βλέπαμε όλα ανάποδα.

Είναι λάθος η ιδέα ότι υπάρχει κάτι που αυτενεργεί και ονομάζεται "μάτι". Η αντίληψη για τις καταστάσεις, τα ρεφλέξ είναι αυτά που έκαναν τον φωτογράφο που έβγαλε την φωτογραφία που ο αξιωματικός πυροβολεί στο κεφάλι έναν πολίτη στο Βιετνάμ, μέσα σε δευτερόλεπτα από απόσταση λιγότερη του ενός μέτρου. Και βέβαια σε πολλές περιπτώσεις η συγκυρία και η τύχη.

Όταν μιλάω για φωτογραφίες που "στήνει" κανείς στο μυαλό του αυτό δεν έχει καμμία σχέση με την επεξεργασία. Έχει με την "σκηνοθεσία' της φωτογραφίας, τόσο την εννοιολογική - σημειολογική, όσο και την αισθητική.

Όσο για την δική μου προσέγγιση στην φωτογραφία, μπορώ να πω οτι έχω κάνει σχεδόν όλα τα είδη, αφού έχω δημοσιεύσει περίπου 17.000 φωτογραφίες μου και 300 εξώφυλλα. Οπότε και η φωτογραφία - αποτύπωση της πραγματικότητας, που "περνάει" από μπροστά σου και εσύ απλά την κάνεις φιλμ, μου έχει συμβεί.

Τώρα το περιστατικό με τις πολύ αργές ταχύτητες (το συγκεκριμένο) έχει ως εξής. Βρίσκομαι στο κέντρο του Παρισιού και αποφασίζουμε να πάμε σε μια παράσταση χορού του Maurice Bejart. Έχω μαζί μου μόνο την Canon F1 και τον 100-300 της Canon. Πάω να αγοράσω 2 φιλμάκια (φοιτητης ήμουν) και το κατάστημα που είναι εκεί κοντά έχει μόνο Kodachrome 25 ASA. Άντε δούλεψε με το ζουμ που είχε μικρότερο διάφραγμα 5,6, μέσα στο σκοτάδι. Δεν είχα τρίποδο μαζί μου. Σταθεροποιώ τους αγκώνες μου στα πόδια μου, τον φακό τον κρατάω με το αριστερό όσο σταθερότερα μπορώ και τραβάω τα δύο φιλμς στα 100 mm για να καδράρω όλη την σκηνή με ταχύτητες 15 έως 30 δευτερόλεπτα. Ήμουν σίγουρος ότι δεν έβγαλα τίποτα. Και όμως το κάδρο έμεινε στις περισσότερες σταθερό. Οπότε έχεις την σκηνή άψογα. Έχεις τον χορευτή που τρέχει από την μια πλευρά στην άλλη με "αέρινη¨ εικόνα, αφού έχει γράψει από κάτω του και το πάτωμα και έχεις λίγο πιο "γραμμένα" τα πόδια του στα 5-6 σημεία που στάθηκαν στον γρήγορο διασκελισμό του από την μία άκρη της σκηνης στην άλλη.

Χωρίς τρίποδο έχω φωτογραφήσει με την 10x12,5 και ένα παραθαλάσσιο τοπίο για το εξώφυλλο του Τέταρτου, επειδή έφευγε ο ήλιος και δεν προλάβαινα να στήσω τρίποδο με πολύ αργή ταχύτητα.

Γενικά στην επαγγελματική ζωή σου συμβαίνουν πολλά "που δεν συμβαίνουν" γενικότερα και μερικά τα προκαλείς μόνος σου. Όταν θα κάνουμε την επόμενη συνάντηση θα σου φέρω μια φωτογράφιση μόδας στο Λονδίνο τραβηγμένη με Linhof 6x17cm και φιλμ Kodak Tri-X 400 ASA, πουσαρισμένο κατά 7 (!!!!) στοπ (διαφράγματα), που σημαίνει 51.200 ASA!!!! Το "κόλπο" της εμφάνισης ήταν ότι περνούσαμε το φιλμ πριν την κανονική εμφάνιση σε οινόπνευμα. Την "συνταγή" μας είχε δώσει στην Σχολή ο καθηγητής του εργαστηρίου εμφάνισης, που ήταν παλιός τεχνικός διευθυντής της Kodak Ευρώπης. Οι φωτογραφίες είναι σαν να μην έχουν καθόλου κόκκο, ενώ τις έχω κάνει σέπια, με τον παραδοσιακό τρόπο που μυρίζει απαίσια ο χώρος για μια εβδομάδα!!

Καταλαβαίνω αυτό που λες ότι θα ήταν καλό να πούμε δύο πράγματα για το πως φωτογραφίζουμε με απλή μηχανή. Θα πρέπει όμως να μην υπερεκτιμούμε τις δυνατότητες μιας απλής μηχανής. Μια απλή μηχανή, το έχω ξαναγράψει, θέλει έναν έμπειρο φωτογράφο για να βγάλει κάτι υποφερτό. Είναι σαν να λες "πως να πας γρήγορα στην Θεσσαλονίκη με ποδήλατο" Δεν γίνεται.

Παρ' όλα αυτά είπαμε να αρχίσουν να στέλνουν φωτογραφίες για να πούμε γνώμες. Ο Eis που έστειλε, ούτε καν τον ρωτήσαμε με τι τράβηξε. Η φωτογραφίες του (η πρώτη) ήταν μια χαρά. Οι "διορθωτικές", όχι.

Φιλικά

Κωστής

αλλη μια φωτο απο εμενα
ORION M42

LX 200 12" olympus E400

)|(

Νίκο μου δεν ξέρω με τι το φώτισες το ρολόι, αλλά δεν φαίνεται ούτε κάσα, ούτε λουράκι, μόνο το τζάμι και αυτό θαμπά.

Ακόμη και την μάρκα λάθος την έγραψες. Δεν λέγεται Orion, λέγεται Oris!!! 3600

Προσπάθησε ξανά!!!

Φιλικά

Κωστής