Watchfunclub.gr

eisenberg έγραψε:

VIWOW έγραψε: Θα μου επιτρέψετε όμως να πω, ότι το θέμα μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για μια συζήτηση επί της ουσίας του τι είναι η αποκατάσταση ενός παλιού αντικειμένου, με κάθε σεβασμό στην ιστορία και το συναίσθημα του Χρήστου.
Συμφωνώ λοιπόν με αυτό που λές Χρήστο σε κάποιο σημείο του κειμένου σου, ότι προτιμούσες τους αυθεντικούς δείκτες σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση..

Στα πλαισια της αποκαταστασης/αναπαλαιωσης,το να αντικαθιστας καποιο εξαρτημα με ενα καινουριο(NOS προφανως) ειναι απολυτως θεμιτο και για πολλους συλλεκτες ειναι το ζητουμενο.Φυσικα μιλαμε για τα γνησια εξαρτηματα της μαρκας απο τη συγκεκριμενη περιοδο και οχι καποια ιμιτασιον που ειναι τις περισσοτερες φορες κακης ποιοτητας και δεν εφαρμοζουν σωστα.
Σαφως ο Χρηστος θα μπορουσε να κρατησει τους παλαιους δεικτες...αλλα οταν πλεον το καντραν και η κασα δειχνουν σαν καινουρια,ποση επιτυχια και αρμονια θα ειχε το τελικο αποτελεσμα?
Ισως αν δεν ειχε προχωρησει σε τετοιας εκτασης restoration,να μπορουσε να κρατησει και τους παλιους δεικτες.
Εχω αναπαλαιωσει αρκετα καταδυτικα Seiko του '60 και του '70...ο ορολογοποιος μου μου λεει οτι το τελικο ζητουμενο ειναι η γνησιοτητα αφενος αλλα και η αρμονια στην εμφανιση αφετερου.Δεν βαζεις Νew Οld Stock δεικτες σε ενα γερασμενο καντραν και το αντιστροφο.Δεν βαζεις ολοκαινουρια στεφανη(και ας σου στοιχισε χρονο και χρημα για να την βρεις) σε μια γραντζουνισμενη κασα,και παει λεγοντας...

Συμφωνούμε απόλυτα Θοδωρή. Βέβαια η δική μου πείρα από βιντάζ και αναπαλαιώσεις είναι μηδαμινή. Ένα ρολόϊ έφτιαξα όλο κι όλο. Βέβαια το ζητούμενο από εμένα δεν ήταν αν το φτάσω σε κατάσταση NOS αλλά να το "φρεσκάρω" και να το φέρω σε πλήρως λειτουργική μορφή.
Έτσι έγινε ένα καλό σέρβις στην μηχανή ή οποία ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και ένα γρανάζι που ήθελε αντικατάσταση βρέθηκε από κουφάρι άλλης ίδιας μηχανής.
Η κάσα υπέστη μια περιποίηση αλλά όχι εκτεταμένης μορφής αφού ήθελα να μείνουν κάποια σημάδια του χρόνου.
Το καντράν καθαρίστηκε, δείκτες παρέμειναν οι ίδιοι. Κρύσταλλο, ή μάλλον καλύτερα ζελατίνα να πω, αλλάχτηκε αλλά εδώ δεν ξέρω πόσο κοντά είναι με την αυθεντική. Η κορώνα η οποία έλλειπε αντικαταστάθηκε με μία μεγαλύτερη αφού στάθηκε αδύνατον να βρεθεί ίδια με την παλιά. Τέλος για λουράκι επιλέχτηκε ένα απλό δερμάτινο που πιστεύω οτι ταιριάζει με το χαρακτήρα του ρολογιού.

Φιλικά Γιώργος

Το μοναδικο μη εργοστασιακο εξαρτημα που ''επιτρεπεται'' απο τους συλλεκτες και δεν μειωνει την αξια και τη γνησιοτητα του παλαιου ρολογιου ειναι το κρυσταλλο.

Χριστο τι να πρωτοσχολιασω.........;
Την πραγματικα υπεροχη δουλεια σ'ενα κακοδιατηρημενο παλιο ρολοι;
Το επιπεδο του επαγγελματισμου και την υπομονη-επιμονη ενος τεχνιτη, που εσκυψε πανω απο το ρολοι σου, σαν να ηταν δικο του;
Την εμπιστοσυνη που του εδειξες, να "χειριστει" το ρολοι του δικου σου πατερα;
Την προθυμια σου να μοιραστεις με ολους λεπτομερειες και κυριως συναισθηματα;
Κυριως εστιαζω στην μεσα απο την ψυχη σου πνοη που εδωσες σ'ενα νεκρο για πολλους αντικειμενο του αγαπημενου σου πατερα και το "ανεστησες" δινοντας χαρα στον αδελφο, την μανα και σε 'σενα, να κοιτας/φορας/αισθανεσαι τις αναμνησεις Του!

Χρηστο δεν εχω λογια να εκφρασω για την πολυ ομορφη παρουσιαση της αναγεννησης του ρολογιου αυτου που σε εδενε/δενει με την
παρουσια του πατερα σου ...
το μερακι το δικο σου και το ενδιαφερον και τον επαγγελματισμο του αξιου φιλου και τεχνιτη σου..
την χαρα της μανας και του αδελφου για το επιτευγμα σου...
και το μοιρασμα της χαρας απο εμας τους φιλους σου..και στις συναντησεις μας αλλα και στο φορουμ για
τα μελη που δεν ειχαν την τυχη να σε γνωρισουν και να δουν το ρολογι σου ....
ενα ποστ που σιγουρα δεν θα μπει στην γυαλα αλλα στα ομορφοτερα του φορουμ

eisenberg έγραψε:

VIWOW έγραψε: Θα μου επιτρέψετε όμως να πω, ότι το θέμα μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για μια συζήτηση επί της ουσίας του τι είναι η αποκατάσταση ενός παλιού αντικειμένου, με κάθε σεβασμό στην ιστορία και το συναίσθημα του Χρήστου.
Συμφωνώ λοιπόν με αυτό που λές Χρήστο σε κάποιο σημείο του κειμένου σου, ότι προτιμούσες τους αυθεντικούς δείκτες σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση..

Στα πλαισια της αποκαταστασης/αναπαλαιωσης,το να αντικαθιστας καποιο εξαρτημα με ενα καινουριο(NOS προφανως) ειναι απολυτως θεμιτο και για πολλους συλλεκτες ειναι το ζητουμενο.Φυσικα μιλαμε για τα γνησια εξαρτηματα της μαρκας απο τη συγκεκριμενη περιοδο και οχι καποια ιμιτασιον που ειναι τις περισσοτερες φορες κακης ποιοτητας και δεν εφαρμοζουν σωστα.
Σαφως ο Χρηστος θα μπορουσε να κρατησει τους παλαιους δεικτες...αλλα οταν πλεον το καντραν και η κασα δειχνουν σαν καινουρια,ποση επιτυχια και αρμονια θα ειχε το τελικο αποτελεσμα?
Ισως αν δεν ειχε προχωρησει σε τετοιας εκτασης restoration,να μπορουσε να κρατησει και τους παλιους δεικτες.
Εχω αναπαλαιωσει αρκετα καταδυτικα Seiko του '60 και του '70...ο ορολογοποιος μου μου λεει οτι το τελικο ζητουμενο ειναι η γνησιοτητα αφενος αλλα και η αρμονια στην εμφανιση αφετερου.Δεν βαζεις Νew Οld Stock δεικτες σε ενα γερασμενο καντραν και το αντιστροφο.Δεν βαζεις ολοκαινουρια στεφανη(και ας σου στοιχισε χρονο και χρημα για να την βρεις) σε μια γραντζουνισμενη κασα,και παει λεγοντας...

Να πω άλλο παράδειγμα

Υπήρχαν λουράκια κροκό στην Venus την εποχή εκείνη;

Φιλικά

Κωστής

Κωστη πολυ ενδιαφεροντα ολα αυτα που εγραψες περι αναπαλαιωσης και συμφωνω με πολλα απο αυτα.

Προσωπικα αυτο που ηθελα δεν ηταν να εχω ενα ρολοι vintage να καθεται σε ενα κουτι, γιατι αυτο θα συνεβαινε στην κατασταση που ηταν το ρολοι οσο και να προσπαθουσα μονο με γυαλισματα, αλλα ενα ρολοι οσο το δυνατον πιο ομορφο και ζωντανο το οποιο θα μπορω και να φοραω. Οποτε αυτοματα ερχεται και η απαντηση για το croco λουρι.
Το ιδιο θελω να κανω και με ενα παλιο SEIKO QUARTZ..να αλλαξω το bezel insert το οποιο εχει γδαρθει μεχρι αηδιας και να φοραω το ρολοι. Δεν μπορω να το βρω ομως....

Να πω και τα εξης ως προς το ρολοι. Η κασα ειναι η ιδια, το καντραν το ιδιο, στην μηχανη εγινε service (δουλευε μετα απο τοσα χρονια και πριν το service και αλλαχτηκε απλα το ελατηριο), το τζαμι ειναι ζελατινα οπως και το αυθεντικο -εκει δεν μπορουσε να γινει κατι επρεπε να αλλαχτει η ζελατινα ηταν σε τραγικη κατασταση-.
Απο εκει και περα η κορωνα αλλαχτηκε και οι δεικτες (τους αυθεντικους τους εχω σε φακελακι γιατι μου τους εδωσε ο φιλος μου-ακομα και το ελατηριο μου εδωσε που αλλαξε στην μηχανη-).
Επισης θεωρω οτι στην κατασταση που ηταν το ρολοι μεση κατασταση δεν θα μπορουσε να υπαρχει. Το να παρεις ενα ρολοι σε καλη κατασταση και να το φερεις σε καλυτερη με διαδικασιες συμφωνα με αυτα που περιγραφεις και να το εχεις σε μια συλλογη vintage ναι αλλα τι γινεται σε ενα ρολοι σε κατεστραμμενη κατασταση ?

Θεωρω με απλα λογια οτι το συγκεκριμμενο ρολοι δεν ηταν δυνατον απο την κατασταση που ηταν να ερθει στην κατασταση π.χ του VENUS του Γιωργου. Το ρολοι του φιλου μας ηταν σε καλη κατασταση και το φερε σε καλυτερη. Στο δικο μου επρεπε να επεμβεις και να το φερεις ειτε στην καλυτερη δυνατη κατασταση ειτε να το παρατησεις ως ειχε.

Τελειωνοντας θελω να πω με απλα λογια πως το ρολοι χαιρομαι οταν το φοραω και ιδιαιτερα οταν το κοιταω.


Υ.Γ:
Κωστη μεταδιδεις πιο ομορφα τις σκεψεις σου οταν γραφεις ηρεμα.

Καλή η οικολογική σκέψη "δε δημιουργώ σκουπίδια". Ειδικά στα αυτοκίνητα με τα μεγάλα τους κομμάτια έχει νόημα. Στα ρολόγια δε μου φαίνεται πάντα πρακτικό. Εξάλλου στα αυτοκίνητα πολλά πράγματα είναι εύκολο να αποκατασταθούν και γίνονται από τον καθένα. Πχ το γυάλισμα ενός χρωμιομένου προφυλακτήρα το κάνει ο καθένας που έχει λίγη όρεξη. Κάτι αντίστοιχο σε ένα καντράν ή δείκτες θα ήταν καταστροφή από έναν αδαή. Άρα απευθύνεσαι σε έναν ειδικό. Εκεί υπεισέρχεται το κόστος. Αν υπάρχει η δυνατότητα αντικατάστασης με ανταλλακτικό πολύ πιθανόν να κοστίζει φθηνότερα σε χρήμα και χρόνο από την αποκατάστασή του. Εκεί δε σκέφτεσαι τα σκουπίδια. Εξάλλου ένας παλιός προφυλακτήρας ανακυκλώνεται. Δύο παλιοί δείκτες;

Αγαπητέ Χρήστο, και να μου πατήσει κάποιος τα πάντα γυαλισμενα μου John Lobb, ήραμος παραμένω..

Είναι έτσι ο χαρακτήρας μου...

Αυτό το "πρακτικό" κομμάτι που έθιξες, δηλαδή ότι ήθελες το ρολόι να το φέρεις στην πιο όμορφη δυνατή κατάσταση, ώστε να το φοράς, είχα και εγώ κατά νου, όταν έψαχνα να βάλω air condition από την Pallas, στο DSuper, που ποτέ δεν είχε!...

Δεν αποτελεί η πρακτική ανάγκη, μέρος μιας restoration.

Νομίζω ότι το θέμα, έχει να κάνει περισσότερο με την αντικειμενική ή προσωπική/συναισθηματική αξία που μπορεί να έχει ένα αντικείμενο.

Όταν λοιπόν ασχολείσαι τόσο πολύ με ένα ρολόι, που έχει για εσένα μεγάλη συναισθηματική αξία, αφού ήταν του πατέρα σου, είναι πιο ελαστικά τα πράγματα.

Αν το ρολόι ήταν ένα 1415HU της Patek, τότε, όχι κορόνα, αλλά ούτε και το τζάμι που λέει ο Θοδωρής, δεν θα επιτρεπόταν να αντικαταστήσεις...

Ένας φίλος μου έχει από την οικογένειά του μια μεγάλη συλλογή Gallé. H κάθε λάμπα αξίζει όσο ένα peretual calendar, ένα τourbillon ή και παραπάνω..

Ότα ήταν νέος, έριξε κάτω μια και την έσπασε κατά λάθος. Την μάζεψε ο πατέρας του και την έβαλε σε ένα κουτί. Μετά αυτός πήρε μια καλή κόλλα και σκέφτηκε ότι μπορούσε να την κολλήσει.

Τότε ο πατέρας του του είπε, ότι αν την κολλήσουν θα χάσει την αξία της. Δεν νοείται μια τέτοια λάμπα κολλημένη. Είναι καλύτερα τα κομμάτια σκέτα στο κουτί...

Είναι θέμα και πάλι κουλτούρας. Για να το σκεφθείτε, μπορείτε να κάνετε την αναλογία με κάποιον που θα έβαζε στο πρόσωπό του μια μύτη, ωραιότερη από την δική του, που όμως δεν θα ήταν δική του. Άλλοι το θεωρούν φυσικό και καλό, άλλοι το θεωρούν χάλια...

Η Venus ήταν μια αξιοπρεπής εταιρεία, αλλα΄τα ρολόγια της ήταν την εποχή εκείνη, το φθηνότερο Ω.

Τα ρολόγια αυτού του είδους (και σημειώνω, εκτός της συναισθηματικής αξίας, που μπορεί για κάποιον να έχει οτιδήποτε) πωλούνται πολύ φθηνά. Σκεφθείτε ότι έχω αγοράσει αντίστοιχο Jaeger LeCoultre ατσάλινο, 300 ευρώ. Αν ήταν χρυσό θα έκανε 500.

Φιλικά

Κωστής

ΥΓ. Αγαπητέ Δημήτρη αυτό που έγραψα περί σκουπιδιών, δεν έχει μόνο οικολογική έννοια, αλλά και γενικότερη. Όταν αναπαλαιώνεις ένα ρολόι, δεν έχεις στόχο την απόκτηση ενός άλλου, ίδιου, αλλά καινούργιου. Ας υποθέσουμε ότι υπήρχει κάπου το ίδιο ρολόι, στο κουτί του, απούλητο από τότε. Θα μπορούσε ο Χρήστος να το πάρει και να το φοράει και να έχει την ψευδαίσθηση ότι έχει το ρολοι του πατέρα του; Είναι το ίδιο, σε άλλη κλίμακα. Όταν αναπαλαιώνεις ένα παλιό ρολόι, είναι σα να σώζεις έναν "συγγενή". Δεν του βάζεις και τον κ..λο της Pamela Anderson... (Για όσους παρεξηγούν, δεν είναι εκνευρισμός, άγχος, ειρωνία κλπ. Είναι χιούμορ. Άλλου γούστου, ίσως, αλλά χιούμορ.)

Η Ρόλεξ όταν στέλνεις για σέρβις ένα ρολόι το βουρτσίζει και αλλάζει ό,τι θεωρεί πως χρήζει αλλαγής. Αν έχεις ένα Ρόλεξ του 1980 και το στέλνεις τακτικά (2-3 χρόνια) τότε θα έχει άλλο καντράν (!) γιατί ήταν τρίτιο που δε φέγγει τώρα κι έτσι του βάλανε ένα νέο με λουμινόβα. Επίσης κι άλλους δείκτες. Η κάσα του θα γυαλίζει σαν καινούριου και το ρολόι θα μοιάζει ολοκαίνουριο κάθε φορά που θα το παίρνεις πίσω. Όμως πια με τόσο βούρτσισμα η κάσα έχει τριφτεί τόσο που έχει αλλάξει. Θα έχουν λεπτύνει πολύ οι βραχίονες και τα προστατευτικά της κορώνας.
Αν είχες κρατήσει καντράν και δείκτες κι έβρισκες ένα ίδιο Ρόλεξ με άθικτη κάσα άλλα κατεστραμένο καντράν και δείκτες κι φορούσες πάνω του τα κρατημένα θα ήταν πιο αυθεντικό! από το υπάρχον ρολόι σου;

Φτάσαμε λοιπόν στο προφανές:

Τα αντικείμενα (όπως και τα ζωντανά) έχουν και αυτά φθορά!

Και μια γυναίκα, αν περάσει τη ζωή της στον πλαστικό θα έχει πρακτικά ελάχιστες ρυτίδες.

Αν δεν πάει ποτέ θα γίνει σαν πλισέ ύφασμα...

Η πρώτη όμως θα είναι "καινούργια" ή "νέα";

Τίποτα από τα δύο.

Τέλος πάντων, εγώ θεωρώ ότι το όλο θέμα είναι αν το ρολόι έχει μεγαλύτερη συναισθηματική αξία απ' ότι αντικειμενική. Αν έχει κάνεις ότι θέλεις.

Αν έχει όμως πραγματική συλλεκτική αξία, δεν παίζεις.

Στους 100 συντηρημένους βάτραχους που υπάρχουν διεθνώς οι 90 είναι το απλό μοντέλο, που κάποιος προσπάθησε να μετατρέψει σε Pallas. Τα 9 είναι αυθεντικά Pallas.

Σε λίγα χρόνια την μεγαλύτερη αξία, θα την έχει το άλλο 1, που αυτός που το είχε το συντήρησε όσο καλύτερα μπορούσε, όπως γεννήθηκε: το απλό μοντέλο.

Τα 90 απλά που θα προσποιούνται τις Pallas, θεωρούνται μαιμούδες και τα άλλα, τα αυθεντικά Pallas, είναι 9, δηλαδή πολύ περισσότερα από το 1 απλό!

Αυτά βέβαια αφορούν τους συλλέκτες. Το να διατηρήσεις σε καλή (όπως εσύ την φαντάζεσαι, με την έννοια που προσωπικά δίνεις στον όρο) κατάσταση το ρολόι του πατέρα σου, δεν είναι θέμα του Αntiquorum, ούτε του Patrizzi!...

Το Rolex που περιγράφεις φίλε Δημήτρη είναι ένα χρηστικό αντικείμενο καθημερινό. Δεν είναι αντικείμενο συλλεκτικό. Η συζήτηση έγινε με παράδειγμα το βάτραχο και την συντήρησή του. Όχι το C3. Αυτό το συντηρεί κανείς όπως μπορεί και θέλει

Φιλικά

Κωστής