Watchfunclub.gr

Λεω και εγω ..Δεν θα γραψει ο Acid....! Το ξερω οτι οι γνωσεις σου ειναι πολλες και περιμενω να μας διαφωτησεις...Αν εχεις τπτ αρθρα να ποσταρεις θα σου ειμαστε ευγνωμων! Το ristreto ολ δε γιουρος!

ποιο ξινόμαυρο σου αρέσει ποιο πολύ acid?
καλά 1200 φιαλες ρε θηρίο? που τις βαζεις??

Παιδιά πραγματικά τέλεια τα όσα γράψατε...!!!! Συνεχίζουμε με τους γνώστες......

λοιπον εχουμε και λεμε ......εχω τεσσερις συντηρητες και μεγαλο υπογειο ....στην κρητη εχω παρει καμια 300 φιαλες να μου κανουν παρεα .......και πρεπει να εχω αγορασει και στο εξαμηνο καμμια 30 φιαλες ακομα ......πετυχα κατι χιλιανα μισοτιμη και τα εσκισα .....αγαπημενα ξυνομαυρα ......καθημερινο ? το κρασι που ανοιγεις στο κυριακατικο τραπεζι ?
η το κρασι που ανοιγεις οταν ερχεται ενας καλος φιλος απο μακρια?ετσι ξεχωριζω και ετσι πρεπει να ξεχωριζονατι τα κρασια .....δεν φορας το καλο σου ρολοι καθε μερα !!!!!το φορας σε μια ειδικη περισταση και πραγματικα το ευχαριστιεσαι..

Λοιπον απο τα ελληνικα ξεχωριζω Μοσχοφιλερο Μπουταρη και Αγιωργιτικο Μπουταρη...! Μεγαλη Αδυναμια!
Επισης μου αρεσει πολυ το κοκκινο Βιβλια Χωρα καθως και το ασπρο...

.........δεν μπορω παρα να χαμογελασω ακουγοντας το ονομα μπουταρη......δουλεψα εκει μια πενταετια ...πραγματικα αξιολογα και value for money τρομερα κρασια ......για καθημερινο λευκο κρητικος λευκος του μπουταρη roze demisec και φυσικα ναουσα. και γουμενισα...μεγαλη αγαπη το Grande Reserve Μπουταρη....που διαθετω καμια 15 σοδειες.....καθως και σχεδον οτι εμφιαλωση εχει βγει ....δεν θα μπορουσα να μην αναφερω και του μελιτζανη την εμφιαλωση και την αξιολογη δουλεια που κανουν οι ετεροι μπουταρηδες (κυρ γιαννη) καθως και και την ΒΑΕΝΗ και το πολυ αγαπημενο ΓΗ Κ' ΟΥΡΑΝΟς .....τελευταια αφηνω ενα κρασι που πρεπει πργματικα να δοκιμασετε .....φιλυρια .....δοκιμαστε το και θα με θυμηθηται ......υπαρχει και λευκο ξινομαυρο αλλα αυτο ειναι μια αλλη ιστορια ....

acid με ενδιαφέρουν μόνο τα ξεχωριστά κρασια γιατί πλέον πίνω μόνο σε λίγες και ξεχωριστές περιπτώσεις..δεν σημαίνει απαραίτητα ακριβά αν και συνήθως ότι πληρώνεις παίρνεις
λευκό ξινόμαυρο έχω δοκιμάσει, του Χατζή από την Φλώρινα αν θυμάμαι καλά (ιδιαίτερο). και τα ροζέ είναι αρκετά καλά θα έλεγα
τώρα σορρυ αλλά τα κρασιά του Μπουτάρη σε γενικές γραμμές δεν μου πολυαρέσουν. Είναι βέβαια πολύ δυνατός στο ξινόμαυρο αλλά στις αλλες ποικιλίες όχι τόσο. Το grand reserve είναι πάρα πολύ καλό εώς εξαιρετικό και είναι το καλύτερο ξινόμαυρο που έχω δοκιμάσει (και το reserve καλό είναι). Τα κυρΓιάννη θεωρώ ότι είναι καλύτερα. έχεις δοκιμάσει μήπως το Βήσσα? θέλω να το δοκιμάσω, έχω διαβάσει ότι ξεφεύγει αρκετά από τα κλασσικά του ξινόμαυρου...

Αντώνη για αγιωργίτικο δοκίμασε και Παπαιωαννου-σκούρα-δρυόπη και σύγκρινε με μπουτάρη
για μοσχοφίλερο νομίζω ότι οι σπυρόπουλος-τσέλεπος είναι πάρα πολύ καλοί. επειδή μου είπες ότι σου αρέσει το syrah (shiraz το λέτε στην μεγαλόνησο) να δοκιμάσεις κτήμα αβαντίς

πάντως και δυο τρία κυπριακά που έχω δοκιμάσει μου άρεσαν. έχω μια φίλη που έρχετε συχνα πυκνά από κύπρο και μου φέρνει. μου έχει φέρει τώρα ένα με μια ποικιλία λευκάδα την οποία δεν ήξερα.

επίσης νομίζω ότι αξίζει κάποιος να δοκιμάσει ξηρή μαυροδάφνη του παρπαρούση (ΤΑΟΣ 04) γαι να δεί τι μπορεί να δώσει μια παρεξηγημένη ελληνική ποικιλία. όπως επίσης σιδερίτη και κυδωνίτσα. πολύ ενδιαφέρουσες ποικιλίες όταν είναι σωστά οινοποιημένες

....οπως ειπα και ποιο πριν ....τα κρασια τα ξεχωριζω σε τρεις κατηγοριες ....μεχρι και προσφατα λογω επαγγελματος δοκιμαζα σχεδον οτι κυκλοφορουσε και μπορουσες να αγορασεις στην ελληνικη αγορα ....αλλα υπερτιμημενα και αλλα οχι
αγοραζω και καταναλωνω τιμια κρασια ....θυμαμαι καποια στιγμη επσισκεψη σε ελληνικο οινοποιο που μου πουλησε τα κρασια του σε τιμες κατα 50% απο την υπολοιπη αγορα ....ο ανθρωπος μου πουλησε στην τιμη καταλογου ...
οι υπερτιμολογησεις γινοντουσαν μετα ....υπαρχουν λοιπον καλα κρασια σε καλη τιμη ....και καλα κρασια που λογω μοδα εχουν γινει πανακριβα ......δεν θα ηθελα να αναφερω μαρκες ......και ετικετες .....οινοφιλος ειναι αυτος που δοκιμαζει τα παντα και κρινει ο ιδιος ...την πατησα απειρες φορες αγοραζοντας φιαλες που γνωστοι κριτικοι εκριναν ως εξαιρετικες
λαι ηταν απλα μετρια κρασια ....σχετικα με το μοσχοφιλερο ο καθε οινοποιος εκφραζει την ποικοιλια διαφορετικα ...
οι μπουταρηδες το εκαναν γνωστο σαν ποικιλια ....και πραγματικα στα λεφτα του ειναι θαυμασιο .....
αν θελετε ποιο οξινο πιειτε τσελεπο αν θελετε ποιο μαλακο σιγαλα ....εγω τα κρασια μου τα πουρα μου και τον καφε μου τα προτιμα fullbodied......αν θελετε πραγματικα να πιειτε κατι ιδιαιτερο σε μοσχοφιλερο υπαρχουν δυο επιλογες τσελεποσ μαντινεια βαρελι και SCIN CONTACT μπουταρη.......εχω δοκιμασει ολα τα μοσχοφιλερα τις ελληνικης αγορας
μονο αυτα τα δυο μου εχουν κανει εντυπωση ....
σχετικα με το syrah ....ονομαζεται shiraz στην αυστραλια ....οπου η penfolds βγαζει πραγματικα διαμαντια .....
απο παρπαρουση αρκετα κρασια ειναι θαυμασια αν θυμαμαι καλα εβγαζε και το ακριβοτερο κρασι ελληνικης παραγωγης το βαρελι 17 αν θυμαμαι καλα καποι εχω δυο τρεις φιαλες .....ενα κρασι που μου αρεσε αρκετα και ανοιξα τελευταια ...ειναι το ερυθρο κανενας του τσανταλη ....πργματικα καλοδουλεμενο κρασι ....

Για Αγιωργίτικο θα πρότεινα και το "Μηδέν Άγαν" του Παπαντώνη. Ως προς τα κρασιά του Παρπαρούση, θα έλεγα ότι είναι πολύ καλά -σαφώς καλύτερα από άλλων πιο γνωστών Αχαιών παραγωγών. Ως προς τη μαυροδάφνη, καλά είναι και κεφαλλονίτικα κρασιά που τη χρησιμοποιούν -όπως π.χ. της Gentillini.

Εκτιμώ πολύ Κυρ-Γιάννη (π.χ. Δυο ελιές, Γιαννακοχώρι, Ακακίες για ροζέ κ.λπ.). αν και το "Διάπορος" που ήπια τελευταία δε με ικανοποίησε σε σχέση με την όχι χαμηλή τιμή του.

Από Αχαιούς (εκτός Παρπαρούση), αξιόλογα είναι και κάποια κρασιά του Ρούβαλη (Μικρός Βοριάς), όπως το τοπικό και καλοκαιρινό Λαγόρθι ή και κάποιες χρονιές του "Ιανού", ενώ ξέρει να χειρίζεται και το Ροδίτη -που τα τελευταία χρόνια λόγω της ανευθυνότητας κάποιων εταιρειών έχει απαξιωθεί.

Από Ασύρτικο, θα πρότεινα Σιγάλα, Χατζιδάκη (και στους δύο μ' αρέσει πολύ το περασμένο από βαρέλι). Ο Θαλλασσίτης της Γαίας επίσης μου αρέσει -το περασμένο από βαρέλι όμως όχι, αφού, κατά τη γνώμη μου πάντα, επικαλύπτεται η οξύτητα και το άρωμα της ποικιλίας. Ενδιαφέρουσα ήταν και η προσπάθεια του Σιγάλα με το κόκκινο Μαυροτράγανο στη Σαντορίνη -δεν ξέρω αν τη συνεχίζει.

Να τονίσω επίσης τη μεγάλη αξία της σχετικά υποτιμημένης Γουμένισσας με το Ξινόμαυρο και τη Νεγκότσκα, όπως και την επίσης υποτιμημένη αλλά ενδιαφέρουσα Ραψάνη, με Ξινόμαυρο, Σταυρωτό και Κρασάτο.
Νομίζω πως θα επανέλθω.