Παιδιά,
Έχοντας δοκιμάσει αρκετά ΡΡ, από vintage ως νέα, και ακόμη όντας μή σίγουρος αν το επόμενο κομμάτι θα είναι ΡΡ, θα παραθέσω την μικρή εμπειρία μου:
1. Τα μόνα ρολόγια που κατά γενική ομολογία κρατούν την αξία τους πάρα πολύ καλά είναι τα ΡΡ και τα Rolex, πρωτίστως. Τα μεν διότι έχουν χτίσει ένα όνομα και μία εκλεπτυσμένη κλασικά ποιότητα κατασκευής, τα δε διότι είναι εγκαθιδρυμένα πολυτελή workhorses και τα ξέρει ευρέως ο κόσμος.
2. Το Rolex στο χέρι είναι σαν νόμισμα, σαν συνάλλαγμα. Από Αφρική μέχρι Βόρειο Αμερική κι από Αργεντινή μέχρι Ιαπωνία, αν μπεις σε μαγαζί με ρολόγια και θες ρευστό, το Rolex σε σώζει άμεσα και με το παραπάνω. Αρκετά όμως με τα Rolex, το νήμα μιλά για δύο άλλες μάρκες.
3. Η Lange είναι σε επίπεδο καλλιτεχνίας και φινιρίσματος μηχανισμού πιθανώς και λίγο ψηλότερα από την ΡΡ. Οι περισσότεροι μηχανισμοί της είναι πραγματικά και κυριολεκτικά, με όλη τη σημασία της έκφρασης, έργα τέχνης. Τα ρολόγια της είναι λίγο κλασικά και ίσως και βαρετά σαν κάσα, το Zeitwork είναι ασυνήθιστο, τα dials της είναι σχετικά καθαρά, οι κάσες μόνο από χρυσό ή πλατίνα, και τα λουράκια απλά - συνήθως με pin buckle.
4. Εκεί που χαλά το γλυκό, ειδικά με την ALS είναι με την πολιτική του 'γκρουπ'. Αυτοί στη Richemont είναι πραγματικά ξεροκέφαλοι και εντελώς αποκομμένοι από την πραγματικότητα. Τον πελάτη τον θεωρούν ότι του κάνουν χάρη πολλές φορές, αντί να τον κυνηγάνε και να είναι κοντά του. Το τουπέ είναι κι αυτό μία τακτική για να κάνεις το branding πιό δυνατό, όμως για πόσο μπορεί να κρατήσει κάτι τέτοιο?
Στην Κίνα πήγα σε 3-4 μπουτίκ Montblanc πριν ακριβώς 2 χρόνια. Shanghai. Μετά από χίλιες δύο προσπάθειες πήρα 2 πένες (146 Platinum & 149 Mst) συν ένα πολύ ωραίο κροκό notebook A5, συν μία θήκη για 2 πένες (calf skin), συν μελάνια LE. Μα καλέ μου, μα κακέ μου, δεν κατέβηκαν ούτε μισό RMB. H θήκη είχε λίγο φάγωμα εκεί που κλείνει το 'αυτί', μα να πάρουμε τον μάνατζερ σε άλλο μαγαζί, μα δεν καταβάζουμε τιμές, μα μα μα, τελικά μία κρέμα για συντήρηση δέρματος (ΜΒ κι αυτή) δώρο μαζί με το συνοδευτικό κίτρινο πανί της (είναι δεν είναι 30ml). Αυτά, σε μία παραγγελία 2,500 δολλαρίων.
Πάμε στην Κορέα. Έχω ψωνίσει από όπου θέλετε, σχεδόν πάντα duty free (μιλάω μόνο για το γκρουπ - δαχτυλίδια Cartier [2], τσάντες και πορτοφόλια Cartier [4], στυλό, μολύβια, πένες, rollers ΜΒ & Cartier [πάνω από 10], ρολόγια [2], μανικετόκουμπα [6 ζευγάρια ασημένια Cartier & 4 ΜΒ], κλπ.) Σε μπουτίκ Cartier έχω τσακωθεί 2 φορές (και τις δύο στην Κορέα). Τη δεύτερη φορά πήγα και είδα κάτι μανικετόκουμπα, μεσημέρι Σαββάτου. Μου βγάζει μάλιστα η πωλήτρια την κάρτα της και μου γράφει πάνω τους κωδικούς και τις τιμές. Φεύγω, και καλά να δείξω χαρακτήρα και να κρατηθώ.
Ξαναπάω το βράδυ, λίγο πριν κλείσουν, 20:45. Μπαίνω μέσα, πάω καρφί στα μανικετόκουμπα. Λέω 'αυτά', τα βγάζουν, τα ετοιμάζουν, δίνω την κάρτα, την χρεώνουν, υπογράφω τη χρέωση, ετοιμάζουν τη φόρμα tax-free, και περιμένω. Αρχίζουν τα μπρος-πίσω με τη μάνατζερ. Βρε τι έχουμε πάλι. Περνά η ώρα, αδικαιολόγητα. Μού'ρχονται σε 5 λεπτά, "...
ξέρετε, έχουμε ένα πρόβλημα..." Νάτα-νάτα.
Τα καρτελάκια που είχαν πάνω, είχαν την 'παλιά' τιμή. Είχε πέσει αύξηση πριν ένα (1) ολόκληρο μήνα και δεν είχαν μπει στον κόπο να τα αλλάξουν... Ποιός θα την πληρώσει? Ο πελάτης! Έδωσα την πιστωτική, έκαναν τη χρέωση, υπέγραψα, και 10 λεπτά μετά ήθελαν επίμονα να πληρώσω την αύξηση και στα δύο ζευγάρια!!! Ε, πάρτε τον μεγάλο μάνατζερ βραδιάτικα, μα να μην υποχωρούν (κλασικοί Κορεάτες), μα πάλι να μου λέει ο βλάκας αυτός στο τλφ ένα κάρο δικαιολογίες. Τους λέω θα σας κάνω ρεζίλι στην Ελβετία και στα κεντρικά στην Κορέα, έχω φωτό τώρα από την απόδειξη και το μεσημέρι από την κάρτα της πωλήτριας...
Τουπέ και ξεροκεφαλιά παγκοσμίως, έτσι νομίζουν ότι θα κάνουν το γκρουπ πιό δυνατό. Τον κακό τους τον καιρό και τον ανάποδο. Της τά'πα και της άλλης σήμερα μέσω WhatsApp. Γιατί δεν μας υποστηρίζετε εδώ στη μπουτίκ ALS Singapore, κλπ. Μα τί να 'υποστηρίξω'? (δουλεύουν με προμήθεια, φυσικά) Το ότι, λέει, θα μου δίνει προτεραιότητα η μπουτίκ όταν έρχονται LE κομμάτια? Το Lange 1 Timezone WG έχει εδώ 11,000 Αμερικάνικα πιό ακριβά από Αμερική, τελικές τιμές συγκρινόμενες. Γιατί να το πάρω από εσάς? Επειδή αύριο θα μου σερβίρετε καφέ και κονσομασιόν? Άσε μας κοπέλλα μου...
5. Γυρίζουμε στην ουσία, και στην ερώτηση του νήματος. Πριν 2 εβδομάδες δοκίμασα ένα ΡΡ, το Nautilus με το power reserve. Είναι ακριβώς
αυτό εδώ το ρολόι, το μαγαζί είναι στο Funan Mall εδώ. Το dial δεν λέει πολλά, η μαυρίλα με τα λατινικά δεν το ανεβάζουν. Άρχισε ο παππούς "...
και είναι model που το βγάζανε 2-3 χρόνια κι μετά το σταμάτησαν, άρα τώρα είναι σπάνιο, έχει και pr, κλπ." Ναι, εντάξει.
Το ρολόι όμως στο χέρι, κύριοι, είναι ποίημα σκέτο... Δεν περιγάφεται. Κάθεται με την γλυκιά άνεση ενός πολύ ραφιναρισμένου κοσμήματος το οποίο δεν χτυπά άμεσα στο μάτι. Τί να πει κανείς? Σεβασμό στην Πατέκ.
Τα ίδια και για τα περισσότερα dress κομμάτια που έχουν. Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει. Καλατράβα? 5960?
6. Τα Lange είναι και λίγο τηγάνια, εδώ που τα λέμε τώρα. Όχι όλα, αλλά είναι λίγο Γερμανο-μονοκόματα σε θέμα κάσας και dial πολλές φορές. Όμως το decoration που έχουν από πίσω, η JLC και οι υπόλοιποι το κοιτάνε από μίλια μακριά...
Άποψή μου: και τα δύο, φυσικά. Ένα dress Lange κι ένα 5711... Σιγά-σιγά όλα θα γίνουν, όλες οι κορυφές θα κατακτηθούν.
