Watchfunclub.gr

Georges έγραψε:

ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ έγραψε: .............. όσο για τα εξαρτήματα τι να τα κάνεις αν ειναι φθαρμένα???? είναι σαν να αλλάξεις τακάκια στο αυτοκίνητο και να κρατήσεις και τα παλιά ...

Η διαφορά είναι αγαπητέ Παράξενε ότι αν δεν αλλάξεις τίποτα σε ένα Rolex για παράδειγμα, μετά από 30 χρόνια μπορεί να κάνει όσο ένα διαμέρισμα με αυτά τα φθαρμένα πράγματα...δείκτες, καντράν κλπ....αν τα έχεις αλλάξει πιθανόν να μην κάνει ούτε όσο το καινούργιο μοντέλο της εποχής....


Φιλικά Γιώργος

Blackbird έγραψε:
Γιώργο το θέμα είναι αν θα πάρει αξία το ρολόι σου σε 20 χρόνια, για να αξίζει να μπεις στην οποιαδήποτε διαδικασία. Αυτό δεν μπορεί να το ξέρεις. Η πιθανότερη απάντηση είναι: Όχι, δε θα πάρει αξία. Ελάχιστα ρολόγια είναι αυτά και συνήθως είναι απλησίαστα από εμάς, βλ. Πατέκ (κι όχι όλα). Στα Ρόλεξ η συντριπτική πλειοψηφία απλώς κρατάει την αξία του. Δεν αυξάνεται. Ελάχιστα είναι αυτά στα οποία ανεβαίνει. Πρόκειται για κομμάτια που είτε δεν είχαν εμπορική επιτυχία και είναι λίγα, άρα σπάνια, είτε για ειδικές εκδόσεις, που κι αυτές είναι σπάνιες. Πχ τα Submariner απλώς κρατάνε την αξία τους αν είναι άψογα με κουτιά, χαρτιά, ειδάλλως είναι φθηνότερα, αλλά και πάλι καλύτερα από άλλα βιντάζ, επειδή έχουν μεγάλη ζήτηση. Οι μη σπορ σειρές είναι φθηνότερες. Αυτά που έχουν πάρει αξία είναι τα σπανιότερα, όπως τα Red που κατασκευάστηκαν τα πρώτα χρόνια και είναι λιγότερα από τα White. Ακόμη ποιο χαρακτηριστικό το Milsub που σε μερικά χρόνια εκτοξεύθηκε σε στρατοσφαιρικά επίπεδα.

Άρα, θα πρέπει να ικανοποιούνται δύο συνθήκες για να έχει ένα ρολόι μεγάλη αξία (=επένδυση) στο μέλλον. 1ο. Να έχει μικρή παραγωγή, άρα σπάνιο. 2ο. Να υπάρχει ζήτηση στο μέλλον, που είναι άγνωστο. Ένα σύγχρονο Ρόλεξ που θα μπορούσε στο μέλλον να γίνει συλλεκτικό μιας και πληροί την πρώτη συνθήκη είναι το πράσινο Σαμπ και ειδικά το 16610 μιας και έχει σταματήσει η παραγωγή του. Αρκεί να πληρωθεί και η δεύτερη συνθήκη.

Τα παραπάνω ισχύουν και για τις υπόλοιπες μάρκες. Το βασικό είναι να είναι μεγαλύτερη η ζήτηση από την προσφορά. Κι εδώ το διαδύκτιο έπεξε μεγάλο ρόλο. Έφερε περισσότερο κόσμο κοντά στο ρολόι. Δείτε πόσοι νέοι μάθαίνουν το μηχανικό ρολόι μέσα από το φόρουμ. Ακόμη και άγνωστες μάρκες που δεν διακινούνταν σε όλες τις χώρες γίνανε γνωστές, όπως η Doxa και η Sinn. Το ρολόι και ειδικότερα η συλλογή του έπαψε να είναι προνόμιο των λίγων. Όλα αυτά αυξάνουν τη ζήτηση και δημιούργουν τάσεις και μόδες. Χωρίς το διαδύκτιο αποκλείεται το ΕΖΜ1 να ανέβαινε η τιμή του. Από ένα αποτυχημένο μοντέλο των περίπου 1500 ευρώ έγινε μέσω των φόρα το συλλεκτικό των 2.000-5.000 ευρώ. Ή το Dreadnought των 700 λιρών στο ρολόι των 2.000$.

Όμως ποιός τα γνωρίζει αυτά από πριν; Κάνεμε προφήτη να σε κάνω πλούσιο.

Blackbird έγραψε:Υπάρχουν ακόμη επιμεταλλωμένα ρολόγια;

Γιώργο το θέμα είναι αν θα πάρει αξία το ρολόι σου σε 20 χρόνια, για να αξίζει να μπεις στην οποιαδήποτε διαδικασία. Αυτό δεν μπορεί να το ξέρεις. Η πιθανότερη απάντηση είναι: Όχι, δε θα πάρει αξία. Ελάχιστα ρολόγια είναι αυτά και συνήθως είναι απλησίαστα από εμάς, βλ. Πατέκ (κι όχι όλα). Στα Ρόλεξ η συντριπτική πλειοψηφία απλώς κρατάει την αξία του. Δεν αυξάνεται. Ελάχιστα είναι αυτά στα οποία ανεβαίνει. Πρόκειται για κομμάτια που είτε δεν είχαν εμπορική επιτυχία και είναι λίγα, άρα σπάνια, είτε για ειδικές εκδόσεις, που κι αυτές είναι σπάνιες. Πχ τα Submariner απλώς κρατάνε την αξία τους αν είναι άψογα με κουτιά, χαρτιά, ειδάλλως είναι φθηνότερα, αλλά και πάλι καλύτερα από άλλα βιντάζ, επειδή έχουν μεγάλη ζήτηση. Οι μη σπορ σειρές είναι φθηνότερες. Αυτά που έχουν πάρει αξία είναι τα σπανιότερα, όπως τα Red που κατασκευάστηκαν τα πρώτα χρόνια και είναι λιγότερα από τα White. Ακόμη ποιο χαρακτηριστικό το Milsub που σε μερικά χρόνια εκτοξεύθηκε σε στρατοσφαιρικά επίπεδα.

Άρα, θα πρέπει να ικανοποιούνται δύο συνθήκες για να έχει ένα ρολόι μεγάλη αξία (=επένδυση) στο μέλλον. 1ο. Να έχει μικρή παραγωγή, άρα σπάνιο. 2ο. Να υπάρχει ζήτηση στο μέλλον, που είναι άγνωστο. Ένα σύγχρονο Ρόλεξ που θα μπορούσε στο μέλλον να γίνει συλλεκτικό μιας και πληροί την πρώτη συνθήκη είναι το πράσινο Σαμπ και ειδικά το 16610 μιας και έχει σταματήσει η παραγωγή του. Αρκεί να πληρωθεί και η δεύτερη συνθήκη.

Τα παραπάνω ισχύουν και για τις υπόλοιπες μάρκες. Το βασικό είναι να είναι μεγαλύτερη η ζήτηση από την προσφορά. Κι εδώ το διαδύκτιο έπεξε μεγάλο ρόλο. Έφερε περισσότερο κόσμο κοντά στο ρολόι. Δείτε πόσοι νέοι μάθαίνουν το μηχανικό ρολόι μέσα από το φόρουμ. Ακόμη και άγνωστες μάρκες που δεν διακινούνταν σε όλες τις χώρες γίνανε γνωστές, όπως η Doxa και η Sinn. Το ρολόι και ειδικότερα η συλλογή του έπαψε να είναι προνόμιο των λίγων. Όλα αυτά αυξάνουν τη ζήτηση και δημιούργουν τάσεις και μόδες. Χωρίς το διαδύκτιο αποκλείεται το ΕΖΜ1 να ανέβαινε η τιμή του. Από ένα αποτυχημένο μοντέλο των περίπου 1500 ευρώ έγινε μέσω των φόρα το συλλεκτικό των 2.000-5.000 ευρώ. Ή το Dreadnought των 700 λιρών στο ρολόι των 2.000$.

Όμως ποιός τα γνωρίζει αυτά από πριν; Κάνεμε προφήτη να σε κάνω πλούσιο.

ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ έγραψε: πραγματικά δεν το γνωρίζω ακριβώς το θέμα με τα ρολόγια αντίκες αλλά πελάτες μου έχουν αγοράσει ρολόγια με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και τα έχουν σε θυρίδες, δεν τα φοράνε. Αυτό το κομμάτι πλέον το ονομάζουμε επένδυση και πράγματι σε 30 χρόνια, "με την προϋπόθεση ότι θα ζούμε γιατί ο Λιακόπουλος μας δίνει ένα χρόνο ακόμα χαχαχαα" ενδεχομένως να έχουμε ένα ρολόι που η αξία του είναι όσο ένα η πολλά διαμερίσματα ........ αλλά έστω ότι αλλάζεις κορόνα κρύσταλλο, μπαλάνς ελατήριο, καντράν δείκτες σε ένα ρολόι και τοποθετηθούν καινούργια, θα το καταλάβει κανείς ??? δεν νομίζω .... βέβαια καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε... ένας συλλέκτης θα ήθελε το πρώτο καντράν και ας είναι σκουριασμένο .... η λύση ειναι η θυρίδα