Watchfunclub.gr

Megalos έγραψε:Στεφανε πολυ ενδιαφεροντα τα δρωμενα σου με τις μοτοσυκλετες ... φανταστικη η μετατροπη της μηχανης σου
ως ασχετος θα ρωτουσα εχεις φωτο πριν και μετα τις μετατροπες που εκανες ?

Δεν θα έλεγα πως οι μετατροπές έχουν να κάνουν με τον καλωπισμό της μηχανής. Η εμφάνιση της είναι δραματικά αλλαγμένη αλλά το όλο Project είχε να κάνει με την ικανότητα φόρτωματος της μηχανής, την προστασία πλαισίου και κινητήρα, τη προστασία τη δική μου, τη πλοήγηση σε δυσπρόσιτες περιοχές και τον διπλασιασμό της δεξαμενής καυσίμου και επομένως της εμβέλειας χρήσης της με ένα "γέμισμα"!

Μερικές φωτό πόζας αλλά και εκτόνωσης! Οι πρώτες είναι σημερινές, οι υπόλοιπες από το παρελθόν με μικροδιαφορές!

Ωραίο θέμα, υπέροχες φωτογραφίες!

Τα νιάτα μου. :)
Συναντήσεις 6 το πρωί στην Βαρυμπόμπη και αξέχαστες χωμάτινες διαδρομές μέχρι την Βοιωτία με στάσεις σε ταβέρνες με καλό φαί στη μέση του πουθενά.
Να συμπληρώσω ότι οι σημαντικότερες μετατροπές είναι οι εσωτερικές, σε κινητήρα και αναρτήσεις;

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

gep έγραψε:Τα νιάτα μου. :)
Συναντήσεις 6 το πρωί στην Βαρυμπόμπη και αξέχαστες χωμάτινες διαδρομές μέχρι την Βοιωτία με στάσεις σε ταβέρνες με καλό φαί στη μέση του πουθενά.
Να συμπληρώσω ότι οι σημαντικότερες μετατροπές είναι οι εσωτερικές, σε κινητήρα και αναρτήσεις;

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

Θα έλεγα πως ναι, όσο μεγαλώνω όμως οι απαιτήσεις μου για δύναμη λιγοστεύουν.

Το WR250R είναι ένα πολύ ιδιαίτερο μηχανάκι, θα τολμούσα να πω μοναδικό στο κόσμο (για αυτό το λόγο και αρκετά ακριβό). Στην Αμερική και στην Αυστραλία χαίρει μεγάλης εκτίμησης, στην Ευρώπη δεν είχε μεγάλες πωλήσεις κυρίως λόγο τιμής.
Μιμείται το πλαίσιο ενός αγωνιστικού αφού είναι αλουμινένιο αλλά έχει προσθήκες ατσάλινου υποπλαισίου έχοντας τη δυνατότητα αρκετού "φορτώματος". Ο κινητήρας του δε συγκρίνεται με αυτόν ενός αγωνιστικού που συνήθως στα 250cc κυμαίνεται περίπου στα 40 άλογα, όμως τα 32 που έχει το καθιστούν στη κορυφή των On/Off αφού σχεδόν όλα είναι από 23 μέχρι 28 άλογα. Οι αναρτήσεις του είναι φουλ ρυθμιζόμενες εμπρός και πίσω και αυτές που φορούσαν τα καθαρόαιμα εντούρο της Yamaha μεταξύ 2006-2008, οι οποίες είχαν υποστεί κριτική τότε για το μαλακό σετάρισμα τους, πράγμα λογικό και σωστό σαν άποψη αφού ένας αγωνιστικός αναβάτης κυνηγάει τους χρόνους. Για το συγκεκριμένο μηχανάκι όμως είναι τέλειες.
Άρα σε κινητήρα και αναρτήσεις δεν έχω κάνει καμία μετατροπή γιατί απλούστατα δεν την έχει ανάγκη. Έχω ασχοληθεί όμως ενδελεχώς με το σετάρισμα των αναρτήσεων στα κιλά μου πράγμα που είναι πολύ σημαντικό για τη σωστή λειτουργία της.

Έτσι
Σημαντική επίσης η προσθήκη του ρεζερβουάρ, που πέρα από την αυτονομία, χαμηλώνει και το κέντρο μάζας με τον τρόπο που είναι κατασκευασμένο. Σημαντικό στοιχείο που βελτιώνει την οδική συμπεριφορά όταν το συγκεκριμένο εργαλείο το οδηγάς φορτωμένο...

Μπράβο Στέφανε! Πολύ ωραίες φωτο και εμπειρία!

Στέφανε με γεμάτο ρεζερβουάρ πόσα κιλά ζυγίζει? (αν γνωρίζεις...)
Ευχαριστώ προκαταβολικά

Στέφανε να είσαι καλά κ να χαίρεσαι κάθε χλμ! 27 χρόνια αναβάτης χώμα δεν έχω πατήσει, φοβάμαι τις μικροπτώσεις κ μια κ είμαι ψείρας με την εμφάνιση ( γυάλισμα, αλοιφές κλπ ).
Πάντα όρθιος κ με υγεία να κάνουμε αυτό που μας ευχαριστεί.

(sent from my samsung smartphone using tapatalk)

Georges έγραψε:Στέφανε με γεμάτο ρεζερβουάρ πόσα κιλά ζυγίζει? (αν γνωρίζεις...)
Ευχαριστώ προκαταβολικά

Γιώργο η μικρή αυτή μηχανή από το εργοστάσιο ζυγίζει πλήρης υγρών 134 κιλά και 124 κιλά στεγνή ((133,8 και 123,9 αντίστοιχα, για την ακρίβεια). Έχω αφαιρέσει κι έχω προσθέσει κάποια πράγματα, ας πούμε αφαιρέθηκε το μεταλλικό τιμόνι και το μεταλλικό ντεπόζιτο με τα πλαϊνά καπάκια (που προστάτευαν ψυγείο και ντεπόζιτο) και έχουν αντικατασταθεί από αλουμινένιο τιμόνι και πλαστικό ντεπόζιτο. Επίσης έχει αφαιρεθεί ο λασπωτήρας από την ουρά αλλά έχει μπει μια πολύ ελαφριά σχάρα πάνω από το πίσω φτερό. Όλα αυτά μας φέρνουν περίπου στο ίδιο αυτοφερόμενο βάρος. Τα επιπλέον κιλά λοιπόν προέρχονται από τις πλαϊνές συμπαγείς μεταλλικές σχάρες (για τα σαμάρια) και τα περίπου 6 επιπλέον λίτρα βενζίνης. Με βάση τους υπολογισμούς μου η μηχανή έχει επιβαρυνθεί με 12 κιλά πλήρης υγρών, τα 7 κιλά προέρχονται από τις πλαϊνές σχάρες και τα περίπου 5 κιλά από τη βενζίνη (λόγω διαφοράς ειδικού βάρους μεταξύ λίτρων/κιλών).

Η μηχανή από το εργοστάσιο μια χαρά ανταπεξέρχεται σε εντουράδες. Δεν είναι όμως στημένη για εντούρο από εμένα, αν κι εκεί -όπως είναι- τα καταφέρνει υπέροχα καθώς οι διαδρομές των αναρτήσεων της στα 270mm μπρος/πίσω την καθιστούν απολύτως ικανή. Έχω πάει μαζί της στη Βαρυμπόμπη 3 φορές μέχρι σήμερα και δεν διστάζει πουθενά (όσο απαιτητικό κι αν είναι το τερέν), αρκεί να χουφτώνεις το γκάζι αφού ο κινητήρας της είναι... "πολιτισμένος".
Η μηχανή στήθηκε από εμένα για να καταφέρνει να προσεγγίζει χώμα σε μεγάλες αποστάσεις, με άλλα λόγια αυτό που εμείς λέμε On/Off-άδες! Παρά τα 250cc τα καταφέρνει μια χαρά, κυρίως λόγω 6ης ταχύτητας στο κιβώτιο και ενός υπέροχου και εύστροφου μοτέρ. Τον Σεπτέμβρη κάναμε μια τριήμερη εκδρομή (από όπου και κάποιες φωτογραφίες) στη Στερέα Ελλάδα με στόχο να φτάσουμε στη κορυφογραμμή που ενώνει τη Σαράνταινα με τη Γραμμένη Οξιά. Το σύνολο της εκδρομής ήταν 750 χλμ εκ των οποίων τα 250 χλμ ήταν χωμάτινα σε εύκολα, μέτρια και πολύ απαιτητικά τερέν και φτάσαμε σε υψόμετρο άνω των 1500 μέτρων όπου συναντήσαμε τα υπέροχα αλπικά λιβάδια της Ευρυτανίας. Όλα αυτά συνδυάζονται με τη φωτογραφία. Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας να διαβάσετε ένα άλλο χόμπι μου, που αγαπώ πολύ.

pugman έγραψε:Στέφανε να είσαι καλά κ να χαίρεσαι κάθε χλμ! 27 χρόνια αναβάτης χώμα δεν έχω πατήσει, φοβάμαι τις μικροπτώσεις κ μια κ είμαι ψείρας με την εμφάνιση ( γυάλισμα, αλοιφές κλπ ).
Πάντα όρθιος κ με υγεία να κάνουμε αυτό που μας ευχαριστεί.

(sent from my samsung smartphone using tapatalk)

Αντώνη την ίδια αρρώστια έχω κι εγώ, τη μηχανή μου τη θέλω μπιμπελό. Πριν από αυτό είχα μια Tenere 660 την οποία εξ' ολοκλήρου μετατρέψει με ουσιαστικότερο σημείο τις αναρτήσεις. " onclick="window.open(this.href);return false;

Τα πράγματα στη ζωή μου άλλαξαν κι έτσι το ταξίδι αντικαταστάθηκε από τις χωμάτινες αποδράσεις. Έτρεμα να μη σημαδευτεί και το βάρος της μου μετέφερε αρκετό στρες στα δύσκολα κομμάτια. Έτσι αποφάσισα και την έδωσα και πήρα το μικρό 250άρι που ο προορισμός του είναι αυτός. Τα πάγια έξοδα του είναι κυριολεκτικά μηδενικά και έτσι ελπίζω πως μια μέρα θα πάρω κάτι άλλο το οποίο θα είναι το "μπιμπελό".

Φυσικά το WR250R μαζεύει αρκετά τραύματα όμως μια βόλτα στο βουνό μαζί του επουλώνει τα δικά μου τραύματα και με αποφορτίζει!