Re: Watches under water.....
Δημοσιεύτηκε: Παρ Φεβ 23, 2024 8:31 am
Καταπληκτικές φωτο και εμπειρία, πάντα τέτοια.
Θα συμφωνήσω απόλυτα, έτσι ακριβώς είναι! Είσαι καταπληκτικός!Giorgos_I έγραψε: ↑Σάβ Φεβ 24, 2024 1:45 am Οταν ο κάθε βλάξ, βρίσκει κάποιον, και τον πάει στην ξηρά, για να τον δούν τα παιδιά του, η μαμά του, η φιλενάδα του, και μετά τον αφήνει στον ήλιο να ξεραθεί, και το παίζει θαλασσόλυκος και ΗΡΩΑΣ, απλώς εγκληματεί. Σκοτώνει μια ζωή, που ΔΕΝ μπορεί να αντικαταστήσει. Τα ίδια κάνανε και με τους αχινούς, και κάποιοι άλλοι με τα χταπόδια ( δεν γράφω παραπάνω για να μην με μπανάρετε ), και σιγά - σιγά, οι θάλασσες νέκρωσαν.
Θυμάμαι ακόμα δεκαετίες τέλη 70 -μέσα 80, που σε κάποιες θάλασσες, προσπαθούσες να αποφύγεις τα μικρότερα ψάρια, και να κτυπήσεις μόνον τα μεγαλύτερα του είδους.
Κάποτε, που και εγώ, σαν τυπικός βλάξ, κτυπούσα παραπάνω από ότι χρειαζόταν, πήρα το μάθημά μου από τον ΩΡΙΜΟ κύριο, που μου είπε "Μόνον όσα θα φάμε. Τα υπόλοιπα, στο επόμενο γεύμα, ...........αύριο".
Μετά, κάποιος άλλος, μου είπε. "Την γη δεν την κληρονομήσαμε από τους γονείς μας. Την δανειστήκαμε από τα παιδιά μας".
Ειχα ένα φίλο κυνηγό, που κυνηγούσε παπιά, με ........μονόκαννο. Του λέω, εισαι βλάκας Αυτοί, βαράνε με αυτόματες με 7 φυσίγγια. Απάντηση. Εγώ, είμαι κυριος. Δίνω στο παπί, την ευκαιρία να ξεφύγει.
Οταν έρχεσαι σε επαφή με την φύση, την ........προστατεύεις. Από το μικρο δεντράκι στον Υμηττό, που ΔΕΝ το πατάς, αλλά του ρίχνεις νερό, την οχιά που περνάει δίπλα σου, τις πέρδικες που περπατάνε πιο κεί.
Ξέρω και να τα πιάσω, και να τα σκοτώσω. Ο πολιτισμος όμως και η ΔΥΝΑΜΗ, είναι όταν τα προστατεύεις.
Μάζευα τις χελώνες και τις κατέβαζα χαμηλά, γιατί ΔΕΝ μπορούν να ξεφύγουν από την φωτιά. Εκανα βάρδιες στην προστασία, και τους προλαβαίναμε από κακές σκέψεις.
Πάμε στην ερώτηση, που έχει ήδη απαντηθεί.
Και εγώ τα πιάνω, τα φωτογραφίζω, και τα ...........επιστρέφω στον χώρο τους. Δεν τα κανω συλλογή. Η χαρά είναι να υπάρχουν ΖΩΝΤΑΝΑ, να τα βλέπεις, τα τα πιάνεις, να τα καμαρώνεις. Και μετά, να τα απελευθερώνεις. Αυτή, είναι η ευτυχία.
Εδώ, τους δίνω να κρατήσουν έναν, και αφου τον εξετάσουν ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ στο φυσικό του περιβάλλον.
Εχω πολλές φωτό από αστερίες, ακομα και από έναν κόκκινο, με ανώμαλη ανάπτυξη. Θα ψάξω να βρω την φωτό. Μόλυνση ? Κακό DNA ?
Εχετε ποτέ δει την λεπτομέρεια που έχει ένας αστερίας ? Τον έχετε δεί να περπατάει και μετά να κρύβεται στην άμμο ?
Εχω ένα κόσμημα, μεταγιόν της κυριας, ( εγώ το αγόρασα ), έναν αστερία σε 18Κ, με τέτοια λεπτομέρεια, που νομίζεις ότι είναι ....εκμαγείο. Εκπληκτικό. Το είδα, το ερωτεύτηκα, το πήρα. Και πήγε στην θυρίδα. Επειδή στο σπίτι δεν κρατώ ΤΙΠΟΤΑ, ούτε 20 Ε, ( λόγω των συνθηκών ζωής πλέον - Κάνε ότι κοιμάσαι ) είναι όλα σε θυρίδα, ρολογια, κοσμήματα, κειμήλια, κλπ.
εξαιρετικα κομματια Γιωργο ... και βεβαια μετα απο πολλα ερχεται πληροτητα οπως ειπεςGiorgos_I έγραψε: ↑Σάβ Φεβ 24, 2024 2:02 am Σε άλλες φωτό, θα βλέπετε και ψάρια. Αντί φωτογραφικής, αν κρατούσα το ψαροντουφεκο, θα ήταν στο πιάτο μου.
Μεγαλύτερη χαρά είναι όμως όταν τα βλέπεις, να έρχονται και να φεύγουν.
Θα πεί κάποιος. Ανώμαλος είσαι ? Οχι, αλλά, έχω πιάσει τόσα, που δεν έχω πλέον την ανάγκη.............επιβεβαίωσης. Κάτι σαν τα ρολόγια. Μετά από τόσα ρολόγια, από ψηφιακά Casio, μέχρι Vacheron, με πολλά Rolex και κάποια Ω ανάμεσα, πλέον, και το ταπεινο Duro, με καλύπτει απόλυτα. Αυτό λέγεται πληρότητα - ωριμότητα ?
cliking test