Πρέπει να ομολογήσω πως στην αρχή δεν κατάλαβα τίποτα. Ήμουν και αμέριμνος ο δόλιος. Όμως άρχισα να προσέχω γύρω μου παράξενες αντιδράσεις. Αποκρουστικά βλέμματα, τρομαγμένα πρόσωπα. Όσο απομακρυνόμουν από το σπίτι πλήθαιναν και ο πανικός γύρω μου αυξανόταν. Μανάδες με τα παιδιά τους τρέχανε αλαφιασμένες, αυτοκίνητα τρακάριζαν, στο ραδιόφωνο είχε έκτακτο δελτίο και κάποιοι τολμηροί με ρίχνανε δυο χέρια φάσκελα.
Οι εικόνες που ακολουθούν είναι ιδιαίτερα σκληρές. Όσοι έχουν παιδιά ας τα απομακρύνουν. Οι υπόλοιποι με δικιά τους ευθύνη ας συνεχίσουν.
Ναιαιαι, ντρέπομαι που το λέω, δε φόρ γκουχ γκουχ ρολ λελελέ τι έπαθα σήμερα.
Σήμερα δε φόρεσα ρολόι (το γράφω και τρέμουν τα χέρια μου).
Φωτιά θα πέσει να με κάψει.
Μόλις το διαπίστωσα το δεξί χέρι έτεινε χείρα βοηθείας στο αριστερό.
Προσεύχομαι ούτε στον εχθρό μου μη συμβεί.
Sent from my bed wearing fluffy bunny slippers
