Το παλιο καλο μου αμαξι !!!

[markosgr28]

Ειχαμε και το οτομπιανκι, μην ξεχναμε, το Α112 abarth, με ενα διπλο καρμπυρατερ.
Εβαζε φωτια στον δρομο, αλλα με μετατροπες στο σασι. Οπως και το 127, και το 128, εκοβαν τα εμπροσθια ραμφη.
Ξεκινουσαν, και εβλεπες τους τροχους, να περνουν απιστευτες κλισεις. Και δεν τα μαζευες με τιποτα.
Η τεχνολογια προχωρησε ομως, με μεγαλα βηματα. Καμια σχεση τα αυτοκινητα του τοτε, με τα σημερινα.
Σημερα, ενα απλο service με ιμαντες, συν αντλια νερου με εντατηρες, φτανει τα 600-700 ευρω. Πολλα τα λεφτα.

Ενα μετρητη μαζας αερα, θελω στο golf, μονο μεταχ. αν βρω, στο ιντερνετ, 150 ευρω, και πανω.
Ρωτησα για ανακατασκευη στην bosch, μου απαντησαν δεν εχουν, και αν βρεθει, 1500 ευρω.
Τοσα δεν αξιζει το αυτοκινητο.
Υπαρχουν σοβαρες ελειψεις στην αγορα, σε ολα τα παλια αυτοκινητα.
Μοιραια, πανε στην ανακυκλωση.

και από autobianchi έχω εμπειρία, το είχε άλλος ξάδελφος, εκείνη την εποχή ήταν το προσιτό σπορ, πολύ καλό οδηγικά, κατά τα άλλα μέτριο, αλλά άφησε εποχή και αυτό.

[markosgr28]

Μετα το Yugακι,το επόμενο αυτοκίνητο μου ήταν ένα FIAT Tipo 1.4 AGT.
ΤΟ προβλημα που είχε ήταν απίστευτο.Ξαφνικα στο δρόμο,εσβηνε χωρίς λόγο.
Μετα απο μερικές άκαρπες επισκέψεις στο συνεργείο,όπου δεν βρίσκανε τίποτα,εντοπίσθηκε η βλάβη.Ηταν μερικώς κομμένη η πλεξουδα και οποτε γούσταρε έκανε επαφή οποτε γούσταρε δεν έκανε και εσβηνε.
Αλλαχθηκε και ησύχασα!!!
Στην φωτο που ακολουθεί,η γυναικεία παρουσία,ειναι ....η Λιτσα βρε!!!



Γενικα ενα μέτριο αυτοκινητο,χωρις να το θυμαμαι με νοσταλγία.
Ειχε πολυ καλούς εσωτερικούς χώρους, χωρούσαν άνετα 5 άτομα, αλλα ο κινητήρας του ηταν αναιμικός (70 HP) και το βάρος του μεγαλο, με αποτελεσμα να ψιλό αγκομαχάει στο δρομο.Βεβαια στήσιμο και κράτημα ικανοποιητικά και αυτό το λεω με την εμπειρία του μεγάλου μοντέλου που έβγαινε δίλιτρο και,16βαλβιδο με 150 αλογάκια και το οποιο πήγαινε σφαίρα.

Sent from my iPad using Tapatalk HD

Ο εν λόγω ξάδελφος είχε και ΤΙΡΟ. Πολύ καινοτόμο για την εποχή του και τεχνολογικά και σχεδιαστικά, με πολύ καλούς χώρους. Γενικά όμως, όπως το γράφεις, δεν ήταν το αυτοκίνητο που θυμάται κανείς με νοσταλγία. Άνοιξε το δρόμο όμως για τη νέα γενιά αυτοκινήτων στην Ευρώπη, μια περίοδο που οι Ιταλοί κυριαρχούσαν, μετά ήρθαν οι Γάλλοι και μετά οι Γερμανοί. Ο κινητήρας όχι κάτι ιδιαίτερο σε απόδοση, τεχνολογικά όμως από τους πρώτους με οικολογικές ανησυχίες. Στο δρόμο καλό. Φρένα μέτρια.

Τα πρώτα ΤΙΡΟ είχαν θέματα και στα πρώτα crash test που είχαν γίνει ήταν άθλια. Στα επόμενα μοντέλα βελτιώθηκαν δραματικά σε αυτόν τον τομέα. Από τα πρώτα επίσης με ψηφιακό καντράν στις νεότερες εκδόσεις τους.

Πολύ ενδιαφέρον μοντέλο για την αυτοκινηστική ιστορία, μέτριο όπως έγραψες για τους κατόχους του.

[gerogian]

Μετα το Yugακι,το επόμενο αυτοκίνητο μου ήταν ένα FIAT Tipo 1.4 AGT.
ΤΟ προβλημα που είχε ήταν απίστευτο.Ξαφνικα στο δρόμο,εσβηνε χωρίς λόγο.
Μετα απο μερικές άκαρπες επισκέψεις στο συνεργείο,όπου δεν βρίσκανε τίποτα,εντοπίσθηκε η βλάβη.Ηταν μερικώς κομμένη η πλεξουδα και οποτε γούσταρε έκανε επαφή οποτε γούσταρε δεν έκανε και εσβηνε.
Αλλαχθηκε και ησύχασα!!!
Στην φωτο που ακολουθεί,η γυναικεία παρουσία,ειναι ....η Λιτσα βρε!!!



Γενικα ενα μέτριο αυτοκινητο,χωρις να το θυμαμαι με νοσταλγία.
Ειχε πολυ καλούς εσωτερικούς χώρους, χωρούσαν άνετα 5 άτομα, αλλα ο κινητήρας του ηταν αναιμικός (70 HP) και το βάρος του μεγαλο, με αποτελεσμα να ψιλό αγκομαχάει στο δρομο.Βεβαια στήσιμο και κράτημα ικανοποιητικά και αυτό το λεω με την εμπειρία του μεγάλου μοντέλου που έβγαινε δίλιτρο και,16βαλβιδο με 150 αλογάκια και το οποιο πήγαινε σφαίρα.

Sent from my iPad using Tapatalk HD

Ο εν λόγω ξάδελφος είχε και ΤΙΡΟ. Πολύ καινοτόμο για την εποχή του και τεχνολογικά και σχεδιαστικά, με πολύ καλούς χώρους. Γενικά όμως, όπως το γράφεις, δεν ήταν το αυτοκίνητο που θυμάται κανείς με νοσταλγία. Άνοιξε το δρόμο όμως για τη νέα γενιά αυτοκινήτων στην Ευρώπη, μια περίοδο που οι Ιταλοί κυριαρχούσαν, μετά ήρθαν οι Γάλλοι και μετά οι Γερμανοί. Ο κινητήρας όχι κάτι ιδιαίτερο σε απόδοση, τεχνολογικά όμως από τους πρώτους με οικολογικές ανησυχίες. Στο δρόμο καλό. Φρένα μέτρια.

Τα πρώτα ΤΙΡΟ είχαν θέματα και στα πρώτα crash test που είχαν γίνει ήταν άθλια. Στα επόμενα μοντέλα βελτιώθηκαν δραματικά σε αυτόν τον τομέα. Από τα πρώτα επίσης με ψηφιακό καντράν στις νεότερες εκδόσεις τους.

Πολύ ενδιαφέρον μοντέλο για την αυτοκινηστική ιστορία, μέτριο όπως έγραψες για τους κατόχους του.

Απο την αρχη Μαρκο υπήρχε η επιλογη του ψηφιακού καντραν.
Τα μοντελα AGT είχαν αναλογικό και τα DGT ψηφιακό.

[giannistissot]

Σπυρο πολυ ωραιο το Τιπο! Ελα ρε συ παντα ιταλικα ειχατε;; ειχε ο πατερας ενοςνφιλου μου το σενταν του το Τεμπρα και ειχα μπει πολλες φορες ωραιο αυτοκινητο αλλα οχι κατι που θα το θυμασαι για χρονια...

Στάλθηκε από το SM-A310F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[markosgr28]

Μετα το Yugακι,το επόμενο αυτοκίνητο μου ήταν ένα FIAT Tipo 1.4 AGT.
ΤΟ προβλημα που είχε ήταν απίστευτο.Ξαφνικα στο δρόμο,εσβηνε χωρίς λόγο.
Μετα απο μερικές άκαρπες επισκέψεις στο συνεργείο,όπου δεν βρίσκανε τίποτα,εντοπίσθηκε η βλάβη.Ηταν μερικώς κομμένη η πλεξουδα και οποτε γούσταρε έκανε επαφή οποτε γούσταρε δεν έκανε και εσβηνε.
Αλλαχθηκε και ησύχασα!!!
Στην φωτο που ακολουθεί,η γυναικεία παρουσία,ειναι ....η Λιτσα βρε!!!



Γενικα ενα μέτριο αυτοκινητο,χωρις να το θυμαμαι με νοσταλγία.
Ειχε πολυ καλούς εσωτερικούς χώρους, χωρούσαν άνετα 5 άτομα, αλλα ο κινητήρας του ηταν αναιμικός (70 HP) και το βάρος του μεγαλο, με αποτελεσμα να ψιλό αγκομαχάει στο δρομο.Βεβαια στήσιμο και κράτημα ικανοποιητικά και αυτό το λεω με την εμπειρία του μεγάλου μοντέλου που έβγαινε δίλιτρο και,16βαλβιδο με 150 αλογάκια και το οποιο πήγαινε σφαίρα.

Sent from my iPad using Tapatalk HD

Ο εν λόγω ξάδελφος είχε και ΤΙΡΟ. Πολύ καινοτόμο για την εποχή του και τεχνολογικά και σχεδιαστικά, με πολύ καλούς χώρους. Γενικά όμως, όπως το γράφεις, δεν ήταν το αυτοκίνητο που θυμάται κανείς με νοσταλγία. Άνοιξε το δρόμο όμως για τη νέα γενιά αυτοκινήτων στην Ευρώπη, μια περίοδο που οι Ιταλοί κυριαρχούσαν, μετά ήρθαν οι Γάλλοι και μετά οι Γερμανοί. Ο κινητήρας όχι κάτι ιδιαίτερο σε απόδοση, τεχνολογικά όμως από τους πρώτους με οικολογικές ανησυχίες. Στο δρόμο καλό. Φρένα μέτρια.

Τα πρώτα ΤΙΡΟ είχαν θέματα και στα πρώτα crash test που είχαν γίνει ήταν άθλια. Στα επόμενα μοντέλα βελτιώθηκαν δραματικά σε αυτόν τον τομέα. Από τα πρώτα επίσης με ψηφιακό καντράν στις νεότερες εκδόσεις τους.

Πολύ ενδιαφέρον μοντέλο για την αυτοκινηστική ιστορία, μέτριο όπως έγραψες για τους κατόχους του.

Απο την αρχη Μαρκο υπήρχε η επιλογη του ψηφιακού καντραν.
Τα μοντελα AGT είχαν αναλογικό και τα DGT ψηφιακό.

Αααααα, δε το θυμόμουν αυτό, ευχαριστώ πολύ φίλε Σπύρο!

[markosgr28]

Σπυρο πολυ ωραιο το Τιπο! Ελα ρε συ παντα ιταλικα ειχατε;; ειχε ο πατερας ενοςνφιλου μου το σενταν του το Τεμπρα και ειχα μπει πολλες φορες ωραιο αυτοκινητο αλλα οχι κατι που θα το θυμασαι για χρονια...

Στάλθηκε από το SM-A310F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Εμένα παλαιότερα πριν γεννηθώ είχε Άλφα, δεν γνωρίζω μοντέλο, μετά Fiat 128, δεν το θυμάμαι, θυμάμαι το Simca και μετά Citroen AX 1.4 Gti. Το πρώτο δικό μου Peugeot 106 1.1XR το 1993, το είχα λιώσει. Τακάκια και λάστιχα είχα αλλάξει μέσα σε 8Κ km! (όχι τα πρώτα), ακόμα κυκλοφορεί.

Προσωπικά ιταλικό είχα ένα Lancia HPE 1.6 μετά το 106. Πανέμορφο αυτοκίνητο, ακόμα το βλέπω και μου αρέσει. Το είχα κατευχαριστηθεί! Πολύ καλό στο δρόμο και γρήγορο και όμορφο. Τα πλαστικά μέσα είχαν ποιότητα για γέλια (έλιωναν κάποια μέρη στη ζέστη, είχαν σπάσει κάποια, είχε ψιλοτριγμούς, που τους είχα εντοπίσει και τους αντιμετώπιζα και άλλα τέτοια όχι πάρα πολύ σημαντικά), αλλά οκ, παρά τη σκληρή χρήση δεν είχε χαλάσει κάτι μηχανικό ή ηλεκτρικό. Αμορτισέρ (sachs) άντεξαν 25K km, όπως και τα πρώτα λάστιχα. Αλλάχθηκαν με bilstein κίτρινα που ήταν καλύτερα. Δίσκος επίσης, 30Κ km. Δείγματα της χρήσης, όχι της ποιότητας του αυτοκινήτου. Ακόμα το βλέπω στο δρόμο και κυκλοφορεί, εμφανισιακά είναι ακόμα σα καινούργιο. Το μοντελο και το χρώμα είναι αυτό:


με αυτό το εσωτερικό της recaro σε αυτό το χρώμα (εδώ σε κόκκινο αυτοκίνητο):

[giannistissot]

Μαρκο πολυ ομορφο αυτοκινητο!! Ολες οι Λαντσια οι παλαιοτερες μ αρεσαν ηταν κουκλες φινετσατες και ξεχωριστες!

Στάλθηκε από το SM-A310F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[gerogian]

Σπυρο πολυ ωραιο το Τιπο! Ελα ρε συ παντα ιταλικα ειχατε;; ειχε ο πατερας ενοςνφιλου μου το σενταν του το Τεμπρα και ειχα μπει πολλες φορες ωραιο αυτοκινητο αλλα οχι κατι που θα το θυμασαι για χρονια...

Στάλθηκε από το SM-A310F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Εμένα παλαιότερα πριν γεννηθώ είχε Άλφα, δεν γνωρίζω μοντέλο, μετά Fiat 128, δεν το θυμάμαι, θυμάμαι το Simca και μετά Citroen AX 1.4 Gti. Το πρώτο δικό μου Peugeot 106 1.1XR το 1993, το είχα λιώσει. Τακάκια και λάστιχα είχα αλλάξει μέσα σε 8Κ km! (όχι τα πρώτα), ακόμα κυκλοφορεί.

Προσωπικά ιταλικό είχα ένα Lancia HPE 1.6 μετά το 106. Πανέμορφο αυτοκίνητο, ακόμα το βλέπω και μου αρέσει. Το είχα κατευχαριστηθεί! Πολύ καλό στο δρόμο και γρήγορο και όμορφο. Τα πλαστικά μέσα είχαν ποιότητα για γέλια (έλιωναν κάποια μέρη στη ζέστη, είχαν σπάσει κάποια, είχε ψιλοτριγμούς, που τους είχα εντοπίσει και τους αντιμετώπιζα και άλλα τέτοια όχι πάρα πολύ σημαντικά), αλλά οκ, παρά τη σκληρή χρήση δεν είχε χαλάσει κάτι μηχανικό ή ηλεκτρικό. Αμορτισέρ (sachs) άντεξαν 25K km, όπως και τα πρώτα λάστιχα. Αλλάχθηκαν με bilstein κίτρινα που ήταν καλύτερα. Δίσκος επίσης, 30Κ km. Δείγματα της χρήσης, όχι της ποιότητας του αυτοκινήτου. Ακόμα το βλέπω στο δρόμο και κυκλοφορεί, εμφανισιακά είναι ακόμα σα καινούργιο. Το μοντελο και το χρώμα είναι αυτό:


με αυτό το εσωτερικό της recaro σε αυτό το χρώμα (εδώ σε κόκκινο αυτοκίνητο):

Ωραίο αυτοκίνητο η LANCIA Μαρκο μου, απολυτα χαρακτηριστικό της Ιταλικής σχολής εκείνης της περιόδου.
Ομορφια, οδηγική απόλαυση, στήσιμο, φρένα αλλα και φθηνή κατασκευή με ψιλό προβληματα που αδικούσαν το αυτοκινητο.

[markosgr28]

Μαρκο πολυ ομορφο αυτοκινητο!! Ολες οι Λαντσια οι παλαιοτερες μ αρεσαν ηταν κουκλες φινετσατες και ξεχωριστες!

Στάλθηκε από το SM-A310F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Ευχαριστώ φίλε Γιάννη! Έτσι είναι και κρίμα στην εταιρία, τόσο πρωτοποριακή και με τόση ιστορία, να έχει αυτήν την κατάληξη...

[markosgr28]

Σπυρο πολυ ωραιο το Τιπο! Ελα ρε συ παντα ιταλικα ειχατε;; ειχε ο πατερας ενοςνφιλου μου το σενταν του το Τεμπρα και ειχα μπει πολλες φορες ωραιο αυτοκινητο αλλα οχι κατι που θα το θυμασαι για χρονια...

Στάλθηκε από το SM-A310F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Εμένα παλαιότερα πριν γεννηθώ είχε Άλφα, δεν γνωρίζω μοντέλο, μετά Fiat 128, δεν το θυμάμαι, θυμάμαι το Simca και μετά Citroen AX 1.4 Gti. Το πρώτο δικό μου Peugeot 106 1.1XR το 1993, το είχα λιώσει. Τακάκια και λάστιχα είχα αλλάξει μέσα σε 8Κ km! (όχι τα πρώτα), ακόμα κυκλοφορεί.

Προσωπικά ιταλικό είχα ένα Lancia HPE 1.6 μετά το 106. Πανέμορφο αυτοκίνητο, ακόμα το βλέπω και μου αρέσει. Το είχα κατευχαριστηθεί! Πολύ καλό στο δρόμο και γρήγορο και όμορφο. Τα πλαστικά μέσα είχαν ποιότητα για γέλια (έλιωναν κάποια μέρη στη ζέστη, είχαν σπάσει κάποια, είχε ψιλοτριγμούς, που τους είχα εντοπίσει και τους αντιμετώπιζα και άλλα τέτοια όχι πάρα πολύ σημαντικά), αλλά οκ, παρά τη σκληρή χρήση δεν είχε χαλάσει κάτι μηχανικό ή ηλεκτρικό. Αμορτισέρ (sachs) άντεξαν 25K km, όπως και τα πρώτα λάστιχα. Αλλάχθηκαν με bilstein κίτρινα που ήταν καλύτερα. Δίσκος επίσης, 30Κ km. Δείγματα της χρήσης, όχι της ποιότητας του αυτοκινήτου. Ακόμα το βλέπω στο δρόμο και κυκλοφορεί, εμφανισιακά είναι ακόμα σα καινούργιο. Το μοντελο και το χρώμα είναι αυτό:


με αυτό το εσωτερικό της recaro σε αυτό το χρώμα (εδώ σε κόκκινο αυτοκίνητο):

Ωραίο αυτοκίνητο η LANCIA Μαρκο μου, απολυτα χαρακτηριστικό της Ιταλικής σχολής εκείνης της περιόδου.
Ομορφια, οδηγική απόλαυση, στήσιμο, φρένα αλλα και φθηνή κατασκευή με ψιλό προβληματα που αδικούσαν το αυτοκινητο.

Ευχαριστώ φίλε Σπύρο, έτσι είναι ακριβώς.

Και από τα αυτοκίνητα που σου μένουν στη μνήμη με όμορφη ανάμνηση.

Το επόμενο μου ήταν ένα BMW 1.6 E46, το οποίο δυστυχώς μου έχει μείνει στη μνήμη, αλλά κάνω προσπάθειες όσο μπορώ να το ξεχάσω.... τραγικά κακό αυτοκίνητο και εντελώς άκυρο για τους δρόμους της Κρήτης και της Ελλάδος εκείνης της περιόδου. Χάλαγε συνέχεια, με άφηνε στο δρόμο συνέχεια, κράτημα ανύπαρκτο, επιδόσεις για γέλια. Πολυτελές βέβαια μέσα και με πολλά ηλεκτρονικά για την εποχή του.