Re: Τι είναι η βαλβίδα ηλίου;
Δημοσιεύτηκε: Δευ Ιουν 29, 2009 11:31 am
Το ωραίο σχέδιο του Giosou λέει Hardlex κρύσταλλο ενώ είναι ζαφείρι. Το πλεονέκτημα της φλάντζας Γ είναι η μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής σε σχέση με την Ο, οπότε και καλύτερη μόνωση.
*Ξέχασα να εξηγήσω τι είναι η κατάδυση κορεσμού.
Όταν αναπνέουμε στην επιφάνεια στα πνευμόνια κρατάμε μόνο το οξυγόνο ενώ τα υπόλοιπα ατμοσφαιρικά αέρια τα αποβάλλουμε, δηλ. το άζωτο, το διοξείδιο του άνθρακα κλπ.. Όταν όμως αναπνέουμε υπό πίεση όπως όταν καταδυόμαστε συμβαίνουν διαφορετικά πράγματα. Το ένα είναι πως τα αέρια που αποβάλλαμε τώρα απορροφούνται από τους ιστούς. Όσο μεγαλύτερη πίεση τόσο μεγαλύτερη απορρόφηση. Και πιο το πρόβλημα; Το πρόβλημα είναι πως ούτε αυτά τα αφήνει ήσυχα ο Μπόιλ. Όταν αναδυόμαστε ελλατώνεται η πίεση κι έτσι αυξάνεται ο όγκος τους και από 'κει που ήταν διαλυμένα αρχίζουν να σχηματίζονται φυσαλίδες, στην κυριολεξία αρχίζουν να βράζουν. Οι φυσαλίδες αρχίζουν να φράζουν τριχοειδής φλέβες και όσο αυξάνονται φράσονται μεγαλύτερες φλέβες ή αρτηρίες. Αποτέλεσμα στην αρχή να υπάρχουν πονοκέφαλοι, πόνοι στα κόκαλα, στα άκρα, ενώ σε σοβαρότερες περιπτώσεις υπάρχει παράλυση άκρων ή θάνατος. Η λύση είναι οι μεγάλοι χρόνοι στάσης κατά την ανάδυση έτσι ώστε να αποβάλλεται σταδιακά το διαλυμένο άζωτο. Το δεύτερο που συμβαίνει είναι πως μετά από κάποιο βάθος το άζωτο λειτουργεί ως ναρκωτικό και μεθάει το δύτη. Μα θα πείτε να μην αναπνέουμε άζωτο αλλά μόνο οξυγόνο για να μη μεθάμε και να μη χρειαζόμαστε στάσεις αποσυμπίεσης. Τότε εμφανίζεται το τρίτο πρόβλημα. Μετά από ορισμένη πίεση το οξυγόνο γίνεται δηλητήριο! Και όχι μόνο δεν πρέπει να αναπνέουμε καθαρό οξυγόνο αλλά λιγότερο και από το 21% του ατμοσφαιρικού. Και τότε τι θα αναπνέουμε; Ανακαλύφθηκε πως αν μειωθούν τα ποσοστά Ο και Ν και αντικατασταθούν με το ήλιο που είναι σχετικά αδρανές τα προβλήματα θα εκλείψουν (περίπου).
Αυτά τα περιληπτικά για να πάρετε μια ιδέα από τη φυσιολογία των καταδύσεων. Διαπιστώθηκε πως μετά από ορισμένο βάθος ή μετά από κάποιο χρονικό όριο ο οργανισμός έχει απορροφήσει το μέγιστο ποσό αερίων και παραπάνω ποσότητα δε διαλύεται. Υπάρχει κορεσμός (saturation). Αυτό παρατηρήται σε πολύωρες και βαθιές καταδύσεις. Για να μπορούν να εργάζονται οι δύτες χωρίς να χρειάζονται πολύωρες καθημερινές αποσυμπιέσεις υπάρχουν οι προαναφερθέντες υπερβαρικοί σταθμοί. Αυτού του είδους οι καταδύσεις ονομάζονται κορεσμού (saturation diving).
*Ξέχασα να εξηγήσω τι είναι η κατάδυση κορεσμού.
Όταν αναπνέουμε στην επιφάνεια στα πνευμόνια κρατάμε μόνο το οξυγόνο ενώ τα υπόλοιπα ατμοσφαιρικά αέρια τα αποβάλλουμε, δηλ. το άζωτο, το διοξείδιο του άνθρακα κλπ.. Όταν όμως αναπνέουμε υπό πίεση όπως όταν καταδυόμαστε συμβαίνουν διαφορετικά πράγματα. Το ένα είναι πως τα αέρια που αποβάλλαμε τώρα απορροφούνται από τους ιστούς. Όσο μεγαλύτερη πίεση τόσο μεγαλύτερη απορρόφηση. Και πιο το πρόβλημα; Το πρόβλημα είναι πως ούτε αυτά τα αφήνει ήσυχα ο Μπόιλ. Όταν αναδυόμαστε ελλατώνεται η πίεση κι έτσι αυξάνεται ο όγκος τους και από 'κει που ήταν διαλυμένα αρχίζουν να σχηματίζονται φυσαλίδες, στην κυριολεξία αρχίζουν να βράζουν. Οι φυσαλίδες αρχίζουν να φράζουν τριχοειδής φλέβες και όσο αυξάνονται φράσονται μεγαλύτερες φλέβες ή αρτηρίες. Αποτέλεσμα στην αρχή να υπάρχουν πονοκέφαλοι, πόνοι στα κόκαλα, στα άκρα, ενώ σε σοβαρότερες περιπτώσεις υπάρχει παράλυση άκρων ή θάνατος. Η λύση είναι οι μεγάλοι χρόνοι στάσης κατά την ανάδυση έτσι ώστε να αποβάλλεται σταδιακά το διαλυμένο άζωτο. Το δεύτερο που συμβαίνει είναι πως μετά από κάποιο βάθος το άζωτο λειτουργεί ως ναρκωτικό και μεθάει το δύτη. Μα θα πείτε να μην αναπνέουμε άζωτο αλλά μόνο οξυγόνο για να μη μεθάμε και να μη χρειαζόμαστε στάσεις αποσυμπίεσης. Τότε εμφανίζεται το τρίτο πρόβλημα. Μετά από ορισμένη πίεση το οξυγόνο γίνεται δηλητήριο! Και όχι μόνο δεν πρέπει να αναπνέουμε καθαρό οξυγόνο αλλά λιγότερο και από το 21% του ατμοσφαιρικού. Και τότε τι θα αναπνέουμε; Ανακαλύφθηκε πως αν μειωθούν τα ποσοστά Ο και Ν και αντικατασταθούν με το ήλιο που είναι σχετικά αδρανές τα προβλήματα θα εκλείψουν (περίπου).
Αυτά τα περιληπτικά για να πάρετε μια ιδέα από τη φυσιολογία των καταδύσεων. Διαπιστώθηκε πως μετά από ορισμένο βάθος ή μετά από κάποιο χρονικό όριο ο οργανισμός έχει απορροφήσει το μέγιστο ποσό αερίων και παραπάνω ποσότητα δε διαλύεται. Υπάρχει κορεσμός (saturation). Αυτό παρατηρήται σε πολύωρες και βαθιές καταδύσεις. Για να μπορούν να εργάζονται οι δύτες χωρίς να χρειάζονται πολύωρες καθημερινές αποσυμπιέσεις υπάρχουν οι προαναφερθέντες υπερβαρικοί σταθμοί. Αυτού του είδους οι καταδύσεις ονομάζονται κορεσμού (saturation diving).
!