Η Λαντσια ηταν το κομψο αυτοκινητο της μικρομεσαιας κατηγοριας,πανεμορφο , ξεχωριστο και σπορ, λιγο απ ολα.
Η Φουλβια κυκλοφορουσε αρκετα θα ελεγα κυριως την 10ετια του 70 και80 χωρις να ειναι πολυ ακριβοτερη απο τα Οπελ , τα Φορντ ταουνς
η τ αλλα αμαξια της κατηγοριας των 1100-1300 κε.(τοτε τα 13000κε ητανε σαν τουρμπο)
Ξεχωριζε με τα ομορφα καθισματα -αλκανταρα- με το ξεχωριστο της νταμπλο,γενικα με το κομψο της σαλονι, ηταν αμαξι για μερακληδες.
Θυμαμαι την αντ/πεια-εκθεση - που ειχε στην γωνια Διονυσιου Αρεοπαγιτου και Λ Αμαλιας (Μακρυγιαννη) που περνουσα και τις εβλεπα και μου τρεχαν τα σαλια.
Να μη μιλησουμε και για τον αγωνιστικο τομεα του αυτ/του που αφησε εποχη και που ειναι πολυ γνωστος.
Η Λαντσια και κυριως η Φουλβια ηταν απο τα αμαξια που αφησαν την υπογραφη τους, και για μας τους παλαιοτερους ομορφες αναμνησεις.
These users thanked the author i palios for the post:
...και μην ξεχνάμε την θρυλική STRATOS όπου ουσιαστηκά αυτή έφτιαξε το group Β
Στην πραγματική Stratos τώρα.Η stradale κατασκευάστηκε σε 502 κομμάτια (για λόγους ομολογκαρίσματος της Gruppo 4),το τελευταίο των οποίων άφησε τη γραμμή παραγωγής του Bertone στο Gruliasco το Σεπτέμβρη του 1974.Μπορεί σήμερα οι τιμές για μια stradale να ξεκινάνε από 100.000 ευρώ,παρόλα αυτά η Lancia τα βρήκε πολύ σκούρα στο να διαθέσει αυτά τα 500 κομμάτια, τα περισσότερα εκ των οποίων κυριολεκτικά ξεφορτώθηκε, εξαναγκάζοντας τους αντιπροσώπους της να αγοράσουν υποχρεωτικά από ένα (σε τιμή που ήταν σχεδόν τριπλάσια από μια Beta) και να το εκθέσουν στην αντιπροσωπία τους.Αυτοί με τη σειρά τους αναγκάστηκαν να το πωλούν με τρομερή έκπτωση της αρχικής τιμής του, ενώ κάποιοι ιδιοκτήτες, που ενθουσιάτηκαν από τις προδιαγραφές του αλλά απογοητεύτηκαν από τους περιορισμούς στη χρήση του,άρχισαν να το μεταπωλούν πάραυτα σε τιμή μισή σχεδόν από την αρχική του.Αιτία για όλα αυτά η επιλογή της Lancia να προκρίνει την άνεση έναντι της απόλυτης συμπεριφοράς,αντικαθιστώντας τις εννώσεις uniball της ανάρτησης στο σασί, με silentblock,των οποίων η γόμα ήταν πολύ μαλακή.Έτσι οι γωνίες κάμπερ των τροχών σε περίπτωση πίεσης άλλαζαν από τις ενδεδειγμένες τιμές τους.Περαιτέρω σε αντίθεση με την αγωνιστική έκδοση,η Lancia επέλεξε να προσφέρει τη stradale με τροχούς ίδιας διαμέτρου με ελαστικά ιδίων διαστάσεων μπρος-πίσω(7,5x14).Κατά αυτό τον τρόπο η Stratos που ήδη ήταν ένα αυτοκίνητο κάτι παραπάνω από απαιτητικό,μπορούσε να οδηγηθεί γρήγορα από έναν οδηγό, που δεν ήταν και πιλότος,μόνο σε ομαλό τερέν και πάντα με γλύκα στους χειρισμούς.Επιπλέον οι θερμοκρασίες στο εσωτερικό,λογω της τοποθέτησης των μπροστινών ψυγείων, του πανοραμικού παρ μπριζ και της έλλειψης θερμοαπορροφητικών υλικών γύρω από την καμπίνα,θύμιζαν φούρνο.
Τα εύσημα για αυτό το αυτοκίνητο θρύλο των rallye,που σημειωτέον ήταν το πρώτο και το μόνο που γεννήθηκε από λευκό χαρτί για να συμμετάσχει στα rallye και μετά ακολούθησε αναγκαστικά η πολιτική του έκδοση,πρώτα πρώτα στη Fiat.Η οποία μαζί με το team του Cesare Fiorio έγραψαν τις ενδοξότερες αγωνιστικές σελίδες της Lancia.
Και αμέσως μετά στον αρχισχεδιαστή του οίκου Bertone,Μarcello Gandini,που κρύβεται πίσω από το σχεδιασμό της (ναι αυτόν της Miura).
Oδηγοί που μπόρεσαν να δαμάσουν το θηρίο, ο πολύς Sandro Munari,Marku Allen,Mauro Pregliasco και μεταξύ άλλων οι Γάλλοι Darniche,Αndruet και Loubet (o Darniche μάλιστα κέρδισε την Κορσική το 79 με ιδιωτική συμμετοχή).
Στη φωτο το πρωτότυπο της Stratos στο σαλόνι του Τορίνο του 1970.Πλήρως λειτουργικό, φορούσε τον V4 1600άρη κινητήρα της Fulvia Coupe HF.Γεννήθηκε από τη συνεργασία Nuccio Bertone,Cesare Fiorio,Sandro Munari.
Και για να μην ξεχνιόμαστε και να αποδίδουμε τα του Καίσαρος το Καίσαρι,ας υποκλιθούμε στο μεγαλείο της Lancia.Tέτοια κτήνη και με τέτοιο παλμαρέ νικών και τίτλων (stratos,beta turbo montecarlo, 037,S4,integrale) η μεταπολεμική Alfa Romeo(ανεξάρτητη ή μη) με εξαίρεση την 33/2 δεν ευτύχησε να βγάλει.
Τα αστεία κανσερβοκούτια του WRC ας χαίρονται τους τίτλους τους. Γιατί ως γνωστόν όταν λείπει η γάτα χορεύουν τα ποντίκια.
These users thanked the author astra4u for the post:
astra4u έγραψε:...και μην ξεχνάμε την θρυλική STRATOS όπου ουσιαστηκά αυτή έφτιαξε το group Β
Στην πραγματική Stratos τώρα.Η stradale κατασκευάστηκε σε 502 κομμάτια (για λόγους ομολογκαρίσματος της Gruppo 4),το τελευταίο των οποίων άφησε τη γραμμή παραγωγής του Bertone στο Gruliasco το Σεπτέμβρη του 1974.Μπορεί σήμερα οι τιμές για μια stradale να ξεκινάνε από 100.000 ευρώ,παρόλα αυτά η Lancia τα βρήκε πολύ σκούρα στο να διαθέσει αυτά τα 500 κομμάτια, τα περισσότερα εκ των οποίων κυριολεκτικά ξεφορτώθηκε, εξαναγκάζοντας τους αντιπροσώπους της να αγοράσουν υποχρεωτικά από ένα (σε τιμή που ήταν σχεδόν τριπλάσια από μια Beta) και να το εκθέσουν στην αντιπροσωπία τους.Αυτοί με τη σειρά τους αναγκάστηκαν να το πωλούν με τρομερή έκπτωση της αρχικής τιμής του, ενώ κάποιοι ιδιοκτήτες, που ενθουσιάτηκαν από τις προδιαγραφές του αλλά απογοητεύτηκαν από τους περιορισμούς στη χρήση του,άρχισαν να το μεταπωλούν πάραυτα σε τιμή μισή σχεδόν από την αρχική του.Αιτία για όλα αυτά η επιλογή της Lancia να προκρίνει την άνεση έναντι της απόλυτης συμπεριφοράς,αντικαθιστώντας τις εννώσεις uniball της ανάρτησης στο σασί, με silentblock,των οποίων η γόμα ήταν πολύ μαλακή.Έτσι οι γωνίες κάμπερ των τροχών σε περίπτωση πίεσης άλλαζαν από τις ενδεδειγμένες τιμές τους.Περαιτέρω σε αντίθεση με την αγωνιστική έκδοση,η Lancia επέλεξε να προσφέρει τη stradale με τροχούς ίδιας διαμέτρου με ελαστικά ιδίων διαστάσεων μπρος-πίσω(7,5x14).Κατά αυτό τον τρόπο η Stratos που ήδη ήταν ένα αυτοκίνητο κάτι παραπάνω από απαιτητικό,μπορούσε να οδηγηθεί γρήγορα από έναν οδηγό, που δεν ήταν και πιλότος,μόνο σε ομαλό τερέν και πάντα με γλύκα στους χειρισμούς.Επιπλέον οι θερμοκρασίες στο εσωτερικό,λογω της τοποθέτησης των μπροστινών ψυγείων, του πανοραμικού παρ μπριζ και της έλλειψης θερμοαπορροφητικών υλικών γύρω από την καμπίνα,θύμιζαν φούρνο.
Τα εύσημα για αυτό το αυτοκίνητο θρύλο των rallye,που σημειωτέον ήταν το πρώτο και το μόνο που γεννήθηκε από λευκό χαρτί για να συμμετάσχει στα rallye και μετά ακολούθησε αναγκαστικά η πολιτική του έκδοση,πρώτα πρώτα στη Fiat.Η οποία μαζί με το team του Cesare Fiorio έγραψαν τις ενδοξότερες αγωνιστικές σελίδες της Lancia.
Και αμέσως μετά στον αρχισχεδιαστή του οίκου Bertone,Μarcello Gandini,που κρύβεται πίσω από το σχεδιασμό της (ναι αυτόν της Miura).
Oδηγοί που μπόρεσαν να δαμάσουν το θηρίο, ο πολύς Sandro Munari,Marku Allen,Mauro Pregliasco και μεταξύ άλλων οι Γάλλοι Darniche,Αndruet και Loubet (o Darniche μάλιστα κέρδισε την Κορσική το 79 με ιδιωτική συμμετοχή).
Στη φωτο το πρωτότυπο της Stratos στο σαλόνι του Τορίνο του 1970.Πλήρως λειτουργικό, φορούσε τον V4 1600άρη κινητήρα της Fulvia Coupe HF.Γεννήθηκε από τη συνεργασία Nuccio Bertone,Cesare Fiorio,Sandro Munari.
Και για να μην ξεχνιόμαστε και να αποδίδουμε τα του Καίσαρος το Καίσαρι,ας υποκλιθούμε στο μεγαλείο της Lancia.Tέτοια κτήνη και με τέτοιο παλμαρέ νικών και τίτλων (stratos,beta turbo montecarlo, 037,S4,integrale) η μεταπολεμική Alfa Romeo(ανεξάρτητη ή μη) με εξαίρεση την 33/2 δεν ευτύχησε να βγάλει.
Τα αστεία κανσερβοκούτια του WRC ας χαίρονται τους τίτλους τους. Γιατί ως γνωστόν όταν λείπει η γάτα χορεύουν τα ποντίκια.
πολυ πολυ ενδιαφεροντα αυτα Κωστα (σωστα ?) ... βαλε μας αν θελεις την φωτο σε επομενο ποστ μιας και μαλλον σου ξεφυγε
astra4u έγραψε:...και μην ξεχνάμε την θρυλική STRATOS όπου ουσιαστηκά αυτή έφτιαξε το group Β
Στην πραγματική Stratos τώρα.Η stradale κατασκευάστηκε σε 502 κομμάτια (για λόγους ομολογκαρίσματος της Gruppo 4),το τελευταίο των οποίων άφησε τη γραμμή παραγωγής του Bertone στο Gruliasco το Σεπτέμβρη του 1974.Μπορεί σήμερα οι τιμές για μια stradale να ξεκινάνε από 100.000 ευρώ,παρόλα αυτά η Lancia τα βρήκε πολύ σκούρα στο να διαθέσει αυτά τα 500 κομμάτια, τα περισσότερα εκ των οποίων κυριολεκτικά ξεφορτώθηκε, εξαναγκάζοντας τους αντιπροσώπους της να αγοράσουν υποχρεωτικά από ένα (σε τιμή που ήταν σχεδόν τριπλάσια από μια Beta) και να το εκθέσουν στην αντιπροσωπία τους.Αυτοί με τη σειρά τους αναγκάστηκαν να το πωλούν με τρομερή έκπτωση της αρχικής τιμής του, ενώ κάποιοι ιδιοκτήτες, που ενθουσιάτηκαν από τις προδιαγραφές του αλλά απογοητεύτηκαν από τους περιορισμούς στη χρήση του,άρχισαν να το μεταπωλούν πάραυτα σε τιμή μισή σχεδόν από την αρχική του.Αιτία για όλα αυτά η επιλογή της Lancia να προκρίνει την άνεση έναντι της απόλυτης συμπεριφοράς,αντικαθιστώντας τις εννώσεις uniball της ανάρτησης στο σασί, με silentblock,των οποίων η γόμα ήταν πολύ μαλακή.Έτσι οι γωνίες κάμπερ των τροχών σε περίπτωση πίεσης άλλαζαν από τις ενδεδειγμένες τιμές τους.Περαιτέρω σε αντίθεση με την αγωνιστική έκδοση,η Lancia επέλεξε να προσφέρει τη stradale με τροχούς ίδιας διαμέτρου με ελαστικά ιδίων διαστάσεων μπρος-πίσω(7,5x14).Κατά αυτό τον τρόπο η Stratos που ήδη ήταν ένα αυτοκίνητο κάτι παραπάνω από απαιτητικό,μπορούσε να οδηγηθεί γρήγορα από έναν οδηγό, που δεν ήταν και πιλότος,μόνο σε ομαλό τερέν και πάντα με γλύκα στους χειρισμούς.Επιπλέον οι θερμοκρασίες στο εσωτερικό,λογω της τοποθέτησης των μπροστινών ψυγείων, του πανοραμικού παρ μπριζ και της έλλειψης θερμοαπορροφητικών υλικών γύρω από την καμπίνα,θύμιζαν φούρνο.
Τα εύσημα για αυτό το αυτοκίνητο θρύλο των rallye,που σημειωτέον ήταν το πρώτο και το μόνο που γεννήθηκε από λευκό χαρτί για να συμμετάσχει στα rallye και μετά ακολούθησε αναγκαστικά η πολιτική του έκδοση,πρώτα πρώτα στη Fiat.Η οποία μαζί με το team του Cesare Fiorio έγραψαν τις ενδοξότερες αγωνιστικές σελίδες της Lancia.
Και αμέσως μετά στον αρχισχεδιαστή του οίκου Bertone,Μarcello Gandini,που κρύβεται πίσω από το σχεδιασμό της (ναι αυτόν της Miura).
Oδηγοί που μπόρεσαν να δαμάσουν το θηρίο, ο πολύς Sandro Munari,Marku Allen,Mauro Pregliasco και μεταξύ άλλων οι Γάλλοι Darniche,Αndruet και Loubet (o Darniche μάλιστα κέρδισε την Κορσική το 79 με ιδιωτική συμμετοχή).
Στη φωτο το πρωτότυπο της Stratos στο σαλόνι του Τορίνο του 1970.Πλήρως λειτουργικό, φορούσε τον V4 1600άρη κινητήρα της Fulvia Coupe HF.Γεννήθηκε από τη συνεργασία Nuccio Bertone,Cesare Fiorio,Sandro Munari.
Και για να μην ξεχνιόμαστε και να αποδίδουμε τα του Καίσαρος το Καίσαρι,ας υποκλιθούμε στο μεγαλείο της Lancia.Tέτοια κτήνη και με τέτοιο παλμαρέ νικών και τίτλων (stratos,beta turbo montecarlo, 037,S4,integrale) η μεταπολεμική Alfa Romeo(ανεξάρτητη ή μη) με εξαίρεση την 33/2 δεν ευτύχησε να βγάλει.
Τα αστεία κανσερβοκούτια του WRC ας χαίρονται τους τίτλους τους. Γιατί ως γνωστόν όταν λείπει η γάτα χορεύουν τα ποντίκια.
πολυ πολυ ενδιαφεροντα αυτα Κωστα (σωστα ?) ... βαλε μας αν θελεις την φωτο σε επομενο ποστ μιας και μαλλον σου ξεφυγε
Κώστας σωστα! αλλά δεν ξέρω το όνομά σου αγαπητέ φίλε!
